Θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια στα Κύθηρα τις ζυγαριές που χρησιμοποιούσαν οι πλανόδιοι μανάβηδες, οι παντοπώλες, οι έμποροι γενικώς, τα λιτριβιδεία , οι φούρνοι κ.τ.λ.
Για τα ελαφρότερα βάρη οι παντοπώλες χρησιμοποιούσαν τη ζυγαριά από μασίφ σίδερο με τα δύο μπρούτζινα τάσια για να ζυγίσουν με δράμια και οκάδες τα είδη του παντοπωλείου κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του πελάτη για την υποψία του σκαρσοζυγιάσματος.
Για τα ελαφρότερα βάρη οι παντοπώλες χρησιμοποιούσαν τη ζυγαριά από μασίφ σίδερο με τα δύο μπρούτζινα τάσια για να ζυγίσουν με δράμια και οκάδες τα είδη του παντοπωλείου κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του πελάτη για την υποψία του σκαρσοζυγιάσματος.
Για βαρύτερα εμπορεύματα ήταν το καντάρι με γάντζους (ρωμαϊκός ζυγός)
Για μεγάλα βάρη από 50 οκάδες μέχρι ένα τόνο χρησιμοποιούσαν τις πλάστιγγες, όπου οι έμποροι ζυγίζανε σακιά, οι λιτριβιδιαραίοι ζύγιζαν τις ελιές, οι φούρνοι τα αλεύρια, τα ξύλα κ.α.
Η πλάστιγγα είχε ένα κρεμαστό τάσι όπου τοποθετούσαν το ζύγι και η αναλογία ήταν 1 προς 10, δηλαδή αν το ζύγι ήταν 1 οκά, το φορτίο ήταν 10 οκάδες.
Σε μεγαλύτερες πλάστιγγες η αναλογία ήταν 1 προς 100.
{Ευχαριστω τον κ. Μανώλη Δαπόντε, τον Γαβρίλη Χάρο και τον Κορνήλιο Άκερμαν}
---------------------------------------
Ελένη Χάρου-Κορωναίου
---------------------------------------
