ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΕΤΡΟ ΣΤΟ ΑΓΓΟΥΡΙΔΙ

Έξω από την Καρβουνάδα, κοντά στο δρόμο του Μυλοποτάμου, βρίσκεται το εξωκλήσι του αγίου Πέτρου, ή καλύτερα των αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, που τιμώνται σήμερα. 

Σύμφωνα με αρχειακές μαρτυρίες, ο ναϊσκος είναι κτίσμα του 17ου αι, περί το 1650 και ολοκληρώθηκε από τον παπα Δημήτρη Μαρσέλο που το παρέλαβε από τους προγόνους του και το περιποιόταν και το νοικοκύρευε. 

 

ΤΟ ΚΩΔΩΝΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΟΝΗΣ

Στην ανατολική πλευρά των Κυθήρων εκτείνεται μια οροσειρά με δύο κορυφές 300 και 500 μέτρων περίπου.

Στη μια από τις δύο είναι ένα από τα ιστορικά προσκυνήματα των Κυθήρων.
Το προσκύνημα της Αγίας Μόνης, δηλ. της Παναγίας που είναι «Η ΜΟΝΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΕΛΠΙΣ» 

Κ Υ Θ Η Ρ Α Η «ΑΓΙΑ ΜΌΝΗ»: Μελέτη 2005, Ζωχιού Σπ. Ι.

Κ Υ Θ Η Ρ Α 

 

Η «ΑΓΙΑ ΜΌΝΗ»

Πάντειο Πανεπιστήμιο

Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας

ΘΕΜΑ: Η ΑΓΙΑ ΜΌΝΗ ΚΥΘΗΡΩΝ

ΖΩΧΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ - ΙΩΑΝΝΑ       Ιούνιος 2005

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: ΑΡΩΝΗ-ΤΣΙΧΛΗ ΑΙΚ.

(Η εικονογράφηση από το  autenergos)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Στην ανεμοδαρμένη θάλασσα ανάμεσα στην Κρήτη και στην Πελοπόννησο, βρίσκονται τα ιστορικά Κύθηρα. Είναι ένας ιδιότυπος τόπος εξ αιτίας της γεωγραφικής τους θέσης, με επιρροές από το Αιγαίο και το Ιόνιο, χωνευτήρι διαφορετικών πολιτισμών, που  διαμόρφωσε με το πέρασμα των χρόνων δικό του χαρακτήρα και ύφος.

Άη-Νικόλας ο "Κρασάς"

Σήμερα σε εποχές γενικής αμφισβήτησης του Θεού, σε εποχές που ο άνθρωπος είναι απόλυτα προσηλωμένος στο εφήμερο και νοιάζεται περισσότερο για τα επίγεια.

Σήμερα που η ψυχή παραμένει ατροφική και ψυχρή και ο νούς είναι αιχμαλωτισμένος στις δαιμονικές παγίδες της παγκοσμιοποίησης και της ισοπέδωσης των πάντων.

Σήμερα που η παραβατικότητα η ανηθικότητα και η κραιπάλη τείνουν να αποκτήσουν και νομική ισχύ, η διαστήρηση ενός παραδοσιακού πανηγυριού με την ίδια επί αιώνες μορφή δύναται να χαρακτηρισθεί θαύμα.


Το Σάββατο 05.12.2009, κλήρος και λαός μετέβη στο μοναχικό Εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου του "Κρασά" δυτικά των Μυρτιδίων που είχε ενδυθεί εορταστικό και χαρμόσυνο ένδυμα.

Με κατάνυξη έγινε ο εσπερινός με προεξάρχοντα τον Σεβασμιότατο Ποιμενάρχή μας κ.κ. Σεραφείμ ο οποίος και κύρηξε τον Θείο λόγο.


Και για να θυμηθούμε πάλι το απόμακρο αυτό ξωκλήσι, που έστω και μια φορά τον χρόνο το θυμόμαστε, ας πάμε μέχρι εκεί έστω και με την σκέψη μας έστω και αν είμαστε τόσο μακρυά.

Γκρεμοί, κοφτερά βράχια και μια θάλασσα που βρυχάται, αυτό είναι το τοπίο μέσα στο οποίο ένας ταλαίπωρος ναυτικός έχτισε το εκκλησάκι, τάμα στον άγιο της θάλασσας που του έσωσε τη ζωή.

Όι περίφημες δυτικές ακτές, γεμάτες αφιλόξενους κόλπους και σπηλιές, στο έλεος των αέρηδων που έρχονται κατευθείαν από το πέλαγος, χωρίς στεριά να τους εμποδίζει, έχουν στείλει στο βυθό πολλά καράβια μέχρι τις μέρες μας, που άφησαν την πραμάτεια τους λάφυρο στους βράχους και στο βυθό.

Μάλιστα, τα παλιά τα χρόνια, πολλοί κάτοικοι συνήθιζαν να βγαίνουν με την κακοκαιρία, για να μαζέψουν τους «θησαυρούς» που ξέβραζε η θάλασσα.



Σε κάποια καταιγίδα, λοιπόν, ο καπετάνιος Νικόλαος Κασιμάτης, που κινδύνευε στ' ανοιχτά με το ιστιοπλοϊκό του φορτωμένο κρασιά, έκανε τάμα στον άγιο Νικόλα, όπου βρει μέρος να προσορμιστεί, να του χτίσει μια εκκλησιά, ανακατεύοντας τη λάσπη με κρασί αντί για νερό.

Σώθηκε με τη βοήθεια του Αγίου, αράζοντας στο Μαύρο Βράχο, και την αφιερωματική του επιγραφή θα τη διαβάσετε μέσα στο εκκλησάκι με τις παλιές τοιχογραφίες: «1619 Οκτωβρίου ΙΑ'».

"Αν δεν δείτε τον ήλιο να χάνεται μέσα στα μόνιμα αγριεμένα νερά, από το εκκλησάκι του Αγιου Νικόλα του Κρασά, μην πείτε πως γνωρίσατε τα Κύθηρα."
-------------------------------------
Ματθαίος Στ. Αγγελιουδάκης
-------------------------------------

Ἅγιοι Ἀνάργυροι (19ος καί 17ος αἰ.)

Τό προσκύνημα τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων στή θέση Ξερουλάκι, βρίσκεται στά ἀνατολικά παλαιότερου μοναστηριοῦ, καί σύμφωνα μέ τήν ὑπάρχουσα ἐπιγραφή στό ὑπέρθυρο τοῦ περιβόλου κτίσθηκε τό ἔτος 1825.

Ὁ περίβολος τῆς Μονῆς συνδέεται μέ τήν παλαιότερη φάση τοῦ μνημείου, ἀπό τήν ὁποία διακρίνονται ἐρείπια κελλιῶν, τοῦ παλαιοῦ καθολικοῦ νοτιότερα τοῦ σημερινοῦ, ἡ δυτική­ πλευρά τοῦ θόλου μέ δύο θύρες καί ἀνατολικά ἐρείπια κόγχης. Σώζονται ἐξάλλου ἐρείπια πύργου μέ τίς πολεμίστρες του.

Σύμφωνα μέ κληρονομική διάταξη στό μοναστήρι ἐφημερεύει ὁ ἑκάστοτε ἱερέας τῆς οἰκογένειας Μεγαλοκονόμου ἤ Μεταξά, τῆς ὁποίας ἀποτελεῖ καί ἰδιοκτησία.

Σέ εἰκονοστάσιο στό κεντρικό κλίτος τοῦ νεώτερου Ναοῦ ­φυλάσσεται εἰκόνα τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, μέ ἀργυρή ἐπένδυση, σέ ἀπόδοση τοῦ 19ου αἰώνα.

-----------------------------------
Πηγή: imkythiron.gr
-----------------------------------

ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ (13ος αἰ.)

Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος, Προστάτης τῶν Κυθήρων, σύμφωνα μέ τό βίο του, γεννήθηκε στήν Κορώνη μεταξύ τῶν ἐτῶν 870-890.

Μεγάλωσε καί σπούδασε στό Ναύπλιο, ὅπου παντρεύτηκε καί ἀπέκτησε δύο παιδιά.

Ή ἐπιθυμία του νά ­μονάσει τόν ἔφερε στή Ρώμη καί κατόπιν στή Μονεμβασία, ὅπου κλείστηκε σ' ἕνα κελλί τῆς ἐκκλησίας τῆς Θεοτόκου τῆς Διακονίας.

Ἀπό ἐκεῖ ἦρθε στά Κύθηρα περί τό 921, ὅταν ἡ νῆσος ἦταν «ἔρημος καί ἀοίκητος» λόγῳ τῶν ἐπιδρομῶν τῶν Σαρακηνῶν τῆς Κρήτης καί ἐμόνασε στόν παλαιό χριστιανι­κό Ναό τῶν ἁγίων Σεργίου καί Βάκχου.

Τό 922, στίς 12 Μαΐου ό Ὅσιος Θεόδωρος ἀπέθανε καί λίγο καιρό μετά τό θάνατό του ναῦτες περαστικοί ἀπό τά Κύθηρα βρῆκαν ἄθικτο τό λείψανό του.

Τρία χρόνια ἀργότερα, τό 925, Μονεμβασιῶτες ἔθαψαν τό λείψανο τοῦ ἁγίου.

Ἡ παλιά ἐκκλησία τῶν ἁγίων Σεργίου καί Βάκχου ξαναχτίστηκε ἀπό Μονεμβασιῶτες καί ἀφιερώθηκε στόν Ὅσιο Θεόδωρο.

Μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου δημιουργήθηκε μοναστήρι, τό ὁποῖο ἀπέκτησε περιουσία, τήν ὁποία καλλιεργοῦσαν οἱ ἱερωμένοι, κοσμικοί καί μο­ναχοί.

Τό χρονικό τοῦ Κυθήριου μονάχου Χειλᾶ ἀποτελεῖ πολυτι­μότατη πηγή γιά τήν ἱστορία τοῦ μοναστηριοῦ.

Εἶναι μιά ἔκθεση­ - ἀναφορά πρός τούς Βενιέρους, ἡ ὁποία ἐγράφη περί τό 1460.
Γύρω στά 1630 ὁ Ἐπίσκοπος Κυθήρων Ἀθανάσιος Βαλεριανός ἀνακαίνισε τό Ναό τοῦ Ὁσίου, στόν ὁποῖο ἔγιναν διάφορες μετατροπές καί προσθῆκες.

-----------------------------------

Πηγή: imkythiron.gr

-----------------------------------