Φυτά των Κυθήρων - Το Δάσος Γερακαρίου στον Καραβά και το Δάσος Αϊ Γιάννη στον Ποταμό

Στο Γερακάρι κουμαριές 
και στο Πετρούνι ρίχια 
και μας στο χωριουδάκι μας βιόλες και κυπαρίσσια   

(Παλιά Κυθηραϊκή Μαντινάδα)

 

Άγιος Γιάννης  και Γερακάρι.... Δύο δάση που φυτεύτηκαν κατά τις δεκαετίες του 1960 - 1970. Η προσπάθεια ξεκίνησε από την αποστολή του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, και συνεχίστηκε σε όλες σχεδόν τις τότε κοινότητες του νησιού με επιμέλεια του δασονόμου υπαλλήλου της Δασικής Υπηρεσίας Ιωάννη Ζερλεντέ. 

Πολλοί κάτοικοι του νησιού, μαθητές του ιστορικού Γυμνασίου Κυθήρων αλλά και επισκέπτες από άλλες χώρες συμμετείχαν εθελοντικά στη διαμόρφωση του τοπίου και τις δενδροφυτεύσεις.

( Μαρτυρία Β.Κ από τις Καρβουνάδες : Δεκαετία 1960,... στο σχολείο, μας έδιναν μακρόστενες σακούλες γεμάτες με μείγμα χώματος και εκεί βάζαμε σπόρους)

Δημιουργήθηκε τότε φυτώριο στον προαύλιο χώρο του ναού του Οσίου Θεοδώρου και έγινε πρόσκληση στα κοινοτικά συμβούλια του νησιού να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για δενδροφύτευση στην περιοχή τους. Το Δασαρχείο Πειραιά ( την εποχή εκείνη Αττικής και Νήσων) διαχειρίστηκε το φυτώριο με μεγάλη επιτυχία και έφτασε στο σημείο να προμηθεύει με δενδρύλλια ακόμα και την περιοχή της πρωτεύουσας.

( Μαρτυρία Δ. Τζάννε, Δεκαετία 1970, : μετέφερα 7000 δενδρύλλια στον Πειραιά).

Έτσι με κόπο και προσπάθεια πολλών ανθρώπων πρασίνισε το νησί των Κυθήρων.

(Μαρτυρία Π.Νοταρά από τον Ποταμό, Δεκαετία 1960 : Σαν μαθητής είχα συμμετοχή στη δενδροφύτευση γύρω από το μοναστήρι της Αγίας Μόνης, δυστυχώς κανένα από τα δένδρα που φυτέψαμε τότε δε ζει σήμερα.)

Τα δέντρα που επιλέχθηκαν pinus halepensis πεύκο ταχείας ανάπτυξης, pinus pinea (κουκουναριά) και ευκάλυπτος δεν είναι αυτοφυή στα Κύθηρα, αλλά εγκλιματίστηκαν εύκολα σαν τυπικά μεσογειακά είδη και έχουν μετατρέψει τις περιοχές αυτές σε βιότοπους μεγάλης αισθητικής, ιστορικής, οικολογικής και περιβαλλοντικής αξίας. 

Τα δύο δάση αποτελούν πια σημαντικά οικοσυστήματα για το νησί των Κυθήρων, στεγάζοντας ένα μεγάλο αριθμό χλωρίδας, μυκοχλωρίδας και πανίδας. Αποτελούν ενδιάμεσο σταθμό των αποδημητικών πουλιών στην πορεία τους από την Πελοπόννησο προς το νότο. Ο ρόλος τους στη ρύθμιση του μικροκλίματος της περιοχής είναι σπουδαίος.

Στην ευρύτερη περιοχή του Δάσους του Γερακαρίου υπάρχουν πολλές πηγές με τρεχούμενο νερό. Πιο γνωστές το Σιδηρόνερο στο Πετρούνι και οι πηγές στον Άγιο Μάμα, όπου υπήρχαν έως τα μέσα του 20ου αιώνα εγκαταστάσεις για  ασθενείς ώστε να μπορούν να πίνουν φρέσκο το ιαματικό νερό το οποίο θεωρούνταν μεγάλης θεραπευτικής αξίας αλλά έπρεπε να καταναλώνεται στην πηγή. Αν και αναξιοποίητες οι πηγές δέχονται αρκετούς επισκέπτες κάθε χρόνο οι δε φυσιολατρικές διαδρομές που οδηγούν σε αυτές είναι σπάνιας ομορφιάς.

Έχοντας κατά νου όλα αυτά, είναι τουλάχιστον ανεύθυνο να υποβαθμίζει κανείς την αξία τους με το επιχείρημα ότι δεν είναι φυσικά δάση. Ίσως σήμερα να κάναμε και πρέπει να κάνουμε διαφορετικές επιλογές σε είδη χλωρίδας για τις αναγκαίες αναδασώσεις, αλλά παράλληλα θα πρέπει με κάθε τρόπο να προστατεύσουμε τα υπάρχοντα δάση και αλσύλλια.

Μεγάλο μέρος του δάσους του Γερακαρίου κάηκε σε μεγάλη φωτιά τη δεκαετία του 1990 και στην καμμένη περιοχή έχουν αναγεννηθεί πολλά αυτοφυή είδη όπως κουμαριά (arbutus unedo), ρείκι (erica arborea), ακέσαρος (cistus sp.), σχοίνος ( pistacia lendiscus) κ.α.

Οι ζώνες πυρασφάλειας που δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του 90 μετά τη μεγάλη φωτιά, λόγω έλλειψης συντήρησης έχουν σχεδόν κλείσει και ο κίνδυνος είναι μεγάλος.

Στο Δάσος του Αϊ Γιάννη στον Ποταμό γίνεται ελεγχόμενη (;;) υλοτόμηση κυρίως λόγω προσβολής των δένδρων από τη marchalina hellenica (μαρκαλίνα ή μαρσαλίνα)- παρασιτικού εντόμου που ζει στον κορμό του πεύκου τρέφεται από τους χυμούς του και αν το βρει αδύναμο, σταδιακά το ξεραίνει. Δυστυχώς, και στο αλσύλλιο πεύκων του Καψαλίου και σε μεμονωμένες συστάδες πεύκων στο νησί η λύση που προτιμήθηκε από τους αρμόδιους για να αντιμετωπιστεί το παράσιτο είναι η κοπή του δέντρου και όχι η προσπάθεια για θεραπεία του.

Πριν περίπου μια δεκαετία ξεκίνησαν κάποιοι ψεκασμοί με φάρμακα που όμως θεωρήθηκαν επικίνδυνοι, οπότε στη συνέχεια υιοθετήθηκαν πιο φιλικές στο περιβάλλον μέθοδοι. Πλύσιμο με ειδικό αβλαβές διάλυμα και στη συνέχεια κάψιμο του εντόμου που έπεφτε από το δέντρο. Τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά είτε λόγω λάθος εφαρμογής των προτεινόμενων λύσεων, είτε επειδή η διαδικασία είναι επίπονη και χωρίς επαρκή κέρδη για τους εμπλεκόμενους, η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε και ακολουθήσαμε τον εύκολο δρόμο: “πονάει κεφάλι..., κόβει κεφάλι”. Έτσι τα λιγοστά σε μερικές περιοχές πεύκα κόπηκαν χωρίς καν να μπουν οι αρμόδιοι στον κόπο να τα αντικαταστήσουν με άλλα πιο ανθεκτικά είδη.

Βέβαια αυτοί που κάνουν την υλοτόμηση, με άδεια ή χωρίς, κόβουν και υγιή δέντρα είτε γιατί βρίσκονται στο δρόμο προς τα ξερά είτε γιατί έτσι είναι πιο βολικό. Τα τελευταία χρόνια και λόγω της μεγάλης ζήτησης σε καυσόξυλα, η υλοτόμηση έχει πάρει επικίνδυνες διαστάσεις. Ειδικοί επιστήμονες  υποστηρίζουν ότι είναι αναγκαίο να καθαρίζονται τα δάση άλλα αυτό θα πρέπει να γίνεται με σχέδιο και έλεγχο ώστε να εξυπηρετούνται οι ανάγκες πυροπροστασίας και όχι να κόβονται υγιή δέντρα όπως μας βολεύει!!!

Στο δάσος του Ποταμού οι καθαρισμοί και  η συντήρηση του μοναδικού δρόμου είναι ανύπαρκτοι τα τελευταία χρόνια ενώ παράλληλα έχουν δημιουργηθεί από παλιότερα τρεις τέσσερεις τουλάχιστον πρόχειρες χωματερές που αυξάνουν τον κίνδυνο πυρκαγιάς και μολύνουν το περιβάλλον.

Πριν τρία χρόνια έγινε καθαρισμός της ανατολικής πλευράς του δάσους του Ποταμού από εθελοντές κατοίκους αλλά τα σκουπίδια έχουν επιστρέψει και σε αυτά τα μέρη. Οι “υλοτόμοι” νόμιμοι και παράνομοι παίρνουν τους κορμούς των δέντρων αλλά αφήνουν σωρούς από τα λεπτότερα κλαδιά με αποτέλεσμα αντί για καθαρισμό να έχουμε επικίνδυνη συσσώρευση καύσιμης ύλης στο δάπεδο του δάσους.

Όλα αυτά συνθέτουν ένα εφιαλτικό σκηνικό μέσα στο πανέμορφο δάσος του Αϊ Γιάννη. Οι αρμόδιοι θα πρέπει άμεσα να λάβουν τα απαιτούμενα μέτρα προστασίας κινητοποιώντας κατοίκους και ενδιαφερόμενους και παρέχοντας τους υποστήριξη.

Ελπίζουμε στην καινούρια, πανάκριβη από ό,τι ακούγεται μελέτη, που υπόσχονται οι αρμόδιες αρχές να συμπεριληφθούν τα ενδεδειγμένα μέτρα προστασίας των δύο μοναδικών δασών του νησιού και να υπάρξει σχετική ενημέρωση των κατοίκων. 
----------------------------------------------
Πηγή:  floracytherea.blogspot.gr
-----------------------------------------------