Εξαπάτηση των ευρωπαϊκών υπηρεσιών από τις
αντίστοιχες ελληνικές του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, με αποτέλεσμα
να εκδοθεί εκτελεστικός κανονισμός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο οποίος
δίνει το «πράσινο φως» για να βγουν ξανά για ψάρεμα κοντά στις ακτές οι
βιντσότρατες, καταγγέλλει η Πανελλήνια Συντονιστική Επιτροπή Αγροτικών
Συλλόγων. Η Συντονιστική Επιτροπή ζητεί από το υπουργείο Αγροτικής
Ανάπτυξης να μην εκδώσει απόφαση για εργασία της βιντσότρατας (244
σκάφη) από 1η Οκτωβρίου.
Η βιντσότρατα είναι ένα αλιευτικό εργαλείο, που «περικυκλώνει» με
δίχτυα μια θαλάσσια περιοχή, οδηγώντας ό,τι υπάρχει μέσα σε ένα σάκο. Το
κλείσιμο της παγίδας γίνεται με βίντσι και με την ιπποδύναμη της
μηχανής του σκάφους.
Λόγω του κινδύνου υπεραλίευσης και μη βιώσιμης αλιείας είχε απαγορευθεί η χρήση της βιντσότρατας, μαζί με της μηχανότρατας, σε απόσταση μικρότερη του 1,5 μιλίου από την ακτή και σε βάθος μικρότερο των 50 μέτρων. Στην Ελλάδα όμως ξεκίνησε μια προσπάθεια να ξαναβγεί η βιντσότρατα κοντά στις ακτές, μέσω της μεθόδου της παρέκκλισης από το γενικό ευρωπαϊκό κανονισμό, κάτι που τελικά έγινε κατορθωτό με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις 31 Μαΐου 2017.
Σαρώνει ό,τι βρει
Στην απόφαση αυτή αντιδρούν οι εκπρόσωποι των παράκτιων αλιέων (που ανέρχονται σε περίπου 15.000). «Τα σημεία που δραστηριοποιούνται οι βιντσότρατες είναι κατά κύριο λόγο λιβάδια Ποσειδωνίας (80% σύμφωνα με έρευνα του ΕΛΚΕΘΕ). Τα λιβάδια Ποσειδωνίας και γενικότερα οι παράκτιες περιοχές αποτελούν τους βιοτόπους αναπαραγωγής των ψαριών», λέει στην «Κ» ο κ. Τάκης Κοτσόργιος, μέλος της Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής Αλιευτικών Συλλόγων.
Το χειρότερο είναι πως ο τρόπος και ο χώρος ψαρέματος της βιντσότρατας σε συνδυασμό με το πολύ μικρό μάτι του διχτυού του σάκου δεν έχει καμία επιλεκτικότητα και σαρώνει κυριολεκτικά ό,τι υπάρχει μέσα στη θάλασσα, ξυρίζοντας και τον βυθό. «Η βιντσότρατα μαζεύει πλήθος ψαριών, όχι μόνο αυτά που αναφέρονται ως στόχος της (τη μαρίδα και την γόπα), με αποτέλεσμα να προκαλεί μεγάλη καταστροφή. Πιάνει και πολλά είδη για τα οποία, λόγω της υπεραλίευσής τους, έχει θεσπιστεί ελάχιστο μέγεθος, χωρίς φυσικά να μπορεί να επιλέξει μέγεθος. Ακόμα και οι έρευνες του ΕΛΚΕΘΕ έχουν καταγράψει μεγάλες ποσότητες άλλων ειδών και μάλιστα εμπορικών ψαριών. Ψαρεύονται όμως και πολλά άλλα είδη, χωρίς ιδιαίτερη εμπορική αξία, που απορρίπτονται», συμπληρώνει.
Μάλιστα, ο κ. Κοτσόργιος υπολόγισε με βάση τη σχετική έκθεση του ΕΛΚΕΘΕ το 2001 πως τα ετήσια έσοδα του στόλου της βιντσότρατας από 7.974.000 τόνους μαρίδας, σαρδέλας, γόπας (που αναφέρθηκαν ως ετήσια ψαριά) ήταν 15.948.000 ευρώ. Από 2.083 τόνους καλαμάρι, κουτσομούρα, σαφρίδι, σουπιά, λυθρίνι, χταπόδι και μπαρμπούνι υπολογίστηκαν 19.409.000 ευρώ έσοδα. «Αρα, ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της βιντσότρατας;», ρωτάει.
Την ίδια ώρα, ο εκτελεστικός ευρωπαϊκός κανονισμός της 31ης Μαΐου, προφανώς με στοιχεία που δόθηκαν από την ελληνική πλευρά, γράφει απίθανα πράγματα, για να δικαιολογηθεί η παρέκκλιση: «Οι αλιευτικές δραστηριότητες (σ.σ. της βιντσότρατας) είναι ιδιαιτέρως επιλεκτικές και δεν στοχεύουν στην αλίευση κεφαλόποδων»! «Επιλεκτικές»; Πώς; Με δίχτυ 16 χιλιοστών που σαρώνει παράκτια και καταστροφικά ψαρεύοντας και αλιεύματα ελάχιστου μεγέθους;
Με τις βιντσότρατες να βγάζουν, καταγεγραμμένο από το ΕΛΚΕΘΕ, πλήθος διαφορετικών ειδών ψαριού; Ακόμα και αλιεύματα που περιλαμβάνονται στον κανονισμό της Ε.Ε. για υποχρέωση ελάχιστου επιτρεπόμενου μεγέθους, όπως σαρδέλα, σαφρίδι, κουτσομούρα, μπαρμπούνι, λυθρίνι, φαγκρί και σπαροειδή; Και πώς δεν αλιεύει κεφαλόποδα, όταν παλιότερα μελέτη της ΕΣΥΕ ανέφερε πως οι βιντσότρατες αλιεύουν το 28% των καλαμαριών; Παραπέρα, σε μια επίδειξη... επιστημονικής φαντασίας, ο ευρωπαϊκός κανονισμός αναφέρει πως «οι συρόμενοι από σκάφη γρίποι ρυμουλκούνται εντός της στήλης ύδατος και δεν αγγίζουν τον θαλάσσιο πυθμένα»!
«Μόνο στην περιοχή της Καταλωνίας υπάρχει ανάλογο ψάρεμα, με εννιά όμως μόνο σκάφη. Πουθενά αλλού», λέει στην «Κ» ο κ. Γιώργος Αρώνης πρόεδρος του Συλλόγου Ψαράδων Νεάπολης Λακωνίας. «Η θάλασσα δεν μιλάει. Αλλά την κακοποιούμε. Ηδη το ψάρι έχει μειωθεί πολύ. Κάποιοι πρέπει να μιλήσουν για λογαριασμό της», λέει ο κ. Αρώνης.
------------------------------------------------------
Πηγή: Καθημερινή-Γιάννης Ελαφρός
------------------------------------------------------
Λόγω του κινδύνου υπεραλίευσης και μη βιώσιμης αλιείας είχε απαγορευθεί η χρήση της βιντσότρατας, μαζί με της μηχανότρατας, σε απόσταση μικρότερη του 1,5 μιλίου από την ακτή και σε βάθος μικρότερο των 50 μέτρων. Στην Ελλάδα όμως ξεκίνησε μια προσπάθεια να ξαναβγεί η βιντσότρατα κοντά στις ακτές, μέσω της μεθόδου της παρέκκλισης από το γενικό ευρωπαϊκό κανονισμό, κάτι που τελικά έγινε κατορθωτό με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις 31 Μαΐου 2017.
Σαρώνει ό,τι βρει
Στην απόφαση αυτή αντιδρούν οι εκπρόσωποι των παράκτιων αλιέων (που ανέρχονται σε περίπου 15.000). «Τα σημεία που δραστηριοποιούνται οι βιντσότρατες είναι κατά κύριο λόγο λιβάδια Ποσειδωνίας (80% σύμφωνα με έρευνα του ΕΛΚΕΘΕ). Τα λιβάδια Ποσειδωνίας και γενικότερα οι παράκτιες περιοχές αποτελούν τους βιοτόπους αναπαραγωγής των ψαριών», λέει στην «Κ» ο κ. Τάκης Κοτσόργιος, μέλος της Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής Αλιευτικών Συλλόγων.
Το χειρότερο είναι πως ο τρόπος και ο χώρος ψαρέματος της βιντσότρατας σε συνδυασμό με το πολύ μικρό μάτι του διχτυού του σάκου δεν έχει καμία επιλεκτικότητα και σαρώνει κυριολεκτικά ό,τι υπάρχει μέσα στη θάλασσα, ξυρίζοντας και τον βυθό. «Η βιντσότρατα μαζεύει πλήθος ψαριών, όχι μόνο αυτά που αναφέρονται ως στόχος της (τη μαρίδα και την γόπα), με αποτέλεσμα να προκαλεί μεγάλη καταστροφή. Πιάνει και πολλά είδη για τα οποία, λόγω της υπεραλίευσής τους, έχει θεσπιστεί ελάχιστο μέγεθος, χωρίς φυσικά να μπορεί να επιλέξει μέγεθος. Ακόμα και οι έρευνες του ΕΛΚΕΘΕ έχουν καταγράψει μεγάλες ποσότητες άλλων ειδών και μάλιστα εμπορικών ψαριών. Ψαρεύονται όμως και πολλά άλλα είδη, χωρίς ιδιαίτερη εμπορική αξία, που απορρίπτονται», συμπληρώνει.
Μάλιστα, ο κ. Κοτσόργιος υπολόγισε με βάση τη σχετική έκθεση του ΕΛΚΕΘΕ το 2001 πως τα ετήσια έσοδα του στόλου της βιντσότρατας από 7.974.000 τόνους μαρίδας, σαρδέλας, γόπας (που αναφέρθηκαν ως ετήσια ψαριά) ήταν 15.948.000 ευρώ. Από 2.083 τόνους καλαμάρι, κουτσομούρα, σαφρίδι, σουπιά, λυθρίνι, χταπόδι και μπαρμπούνι υπολογίστηκαν 19.409.000 ευρώ έσοδα. «Αρα, ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της βιντσότρατας;», ρωτάει.
Την ίδια ώρα, ο εκτελεστικός ευρωπαϊκός κανονισμός της 31ης Μαΐου, προφανώς με στοιχεία που δόθηκαν από την ελληνική πλευρά, γράφει απίθανα πράγματα, για να δικαιολογηθεί η παρέκκλιση: «Οι αλιευτικές δραστηριότητες (σ.σ. της βιντσότρατας) είναι ιδιαιτέρως επιλεκτικές και δεν στοχεύουν στην αλίευση κεφαλόποδων»! «Επιλεκτικές»; Πώς; Με δίχτυ 16 χιλιοστών που σαρώνει παράκτια και καταστροφικά ψαρεύοντας και αλιεύματα ελάχιστου μεγέθους;
Με τις βιντσότρατες να βγάζουν, καταγεγραμμένο από το ΕΛΚΕΘΕ, πλήθος διαφορετικών ειδών ψαριού; Ακόμα και αλιεύματα που περιλαμβάνονται στον κανονισμό της Ε.Ε. για υποχρέωση ελάχιστου επιτρεπόμενου μεγέθους, όπως σαρδέλα, σαφρίδι, κουτσομούρα, μπαρμπούνι, λυθρίνι, φαγκρί και σπαροειδή; Και πώς δεν αλιεύει κεφαλόποδα, όταν παλιότερα μελέτη της ΕΣΥΕ ανέφερε πως οι βιντσότρατες αλιεύουν το 28% των καλαμαριών; Παραπέρα, σε μια επίδειξη... επιστημονικής φαντασίας, ο ευρωπαϊκός κανονισμός αναφέρει πως «οι συρόμενοι από σκάφη γρίποι ρυμουλκούνται εντός της στήλης ύδατος και δεν αγγίζουν τον θαλάσσιο πυθμένα»!
«Μόνο στην περιοχή της Καταλωνίας υπάρχει ανάλογο ψάρεμα, με εννιά όμως μόνο σκάφη. Πουθενά αλλού», λέει στην «Κ» ο κ. Γιώργος Αρώνης πρόεδρος του Συλλόγου Ψαράδων Νεάπολης Λακωνίας. «Η θάλασσα δεν μιλάει. Αλλά την κακοποιούμε. Ηδη το ψάρι έχει μειωθεί πολύ. Κάποιοι πρέπει να μιλήσουν για λογαριασμό της», λέει ο κ. Αρώνης.
------------------------------------------------------
Πηγή: Καθημερινή-Γιάννης Ελαφρός
------------------------------------------------------
