Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης είναι
μια συνταγματικά κατοχυρωμένη Ανεξάρτητη Αρχή. Ωστόσο, ο συνταγματικός
νομοθέτης δεν θέλησε αυτή η ανεξαρτησία να είναι αυτοσκοπός, αλλά την θέτει
στην υπηρεσία μιας αποστολής υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος: τη διασφάλιση της
ελευθερίας της ραδιοτηλεόρασης και τη ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου
σύμφωνα με τους νόμους της Πολιτείας.
Προκαλεί προβληματισμό το γεγονός ότι το ΕΣΡ σήμερα δεν ανταποκρίνεται στην
αποστολή που του έχει αναθέσει το Σύνταγμα. Ενώ τα μέλη του ΕΣΡ έχουν δείξει να
δυσκολεύονται σημαντικά να εντοπίσουν τα πολλά κακώς κείμενα του ελληνικού
τηλεοπτικού τοπίου, έδειξαν, εν τούτοις, ταχύτατα αντανακλαστικά στο να
απαγορεύσουν – για τυπολατρικούς λόγους - την προβολή του διαφημιστικού σποτ
του .… Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ!!! Ενός φεστιβάλ που η δράση του όλα αυτά τα
χρόνια το έχει καταξιώσει στη συνείδηση των δημοκρατικών πολιτών και το οποίο,
σε καμιά περίπτωση, δεν μπορεί να θεωρηθεί εμπορευματοποιημένη εκδήλωση, όπως
κατά παραβίαση της κοινής λογικής θεωρήθηκε από το ΕΣΡ.
Η στάση αυτή του ΕΣΡ γίνεται ακόμα πιο αξιοπερίεργη, αν την αντιπαραβάλει
κανείς με την ακινησία του μπροστά στην επανειλημμένη προβολή της «δράσης» και
των «θέσεων» μελών της ναζιστικής-εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, πολλαπλά
κρούσματα των οποίων βλέπουμε σε διάφορα τηλεοπτικά μέσα.
Τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν στη μεγαλύτερη ολιγωρία του ΕΣΡ από τη
συγκρότησή του σε σώμα το Νοέμβριο του 2016 ως σήμερα: την, εντελώς αδικαιολόγητη,
καθυστέρηση στην προκήρυξη και τη διενέργεια του διαγωνισμού για τις
τηλεοπτικές άδειες. Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε εδώ το χρονικό της
κωλυσιεργίας της ΝΔ στη διαδικασία επιλογής των μελών του ΕΣΡ. Πρέπει, όμως, να
τονίσουμε ότι εδώ και πολλούς μήνες το ΕΣΡ αμελεί να τηρήσει τόσο τα
προβλεπόμενα στο νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες όσο και τα οριζόμενα στις
σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας προκαλώντας εύλογες απορίες
σχετικά με το ποιες πολιτικές ή επιχειρηματικές σκοπιμότητες μπορεί να
υποκρύπτει. Εκτός αν πρόκειται για ανικανότητα.
Και στις δύο περιπτώσεις, το ΕΣΡ είναι υπόλογο.
Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης είναι ανεξάρτητο, αλλά αυτό δεν σημαίνει
ότι είναι και ανεξέλεγκτο. Προφανώς, σε μια δημοκρατική και ευνομούμενη κοινωνία
δε νοείται να υπάρχει φορέας άσκησης δημόσιας εξουσίας εκτός ελέγχου και εκτός
λογοδοσίας και αυτό ισχύει και για το ΕΣΡ. Σε τελική ανάλυση, όμως, σε μια
δημοκρατία όλοι οι δημόσιοι φορείς, είτε σε θεσμικό ή σε προσωπικό επίπεδο,
κρίνονται από την κοινωνία. Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης δεν αποτελεί
εξαίρεση.
Οι υπογράφοντες βουλευτές:
Αναγνωστοπούλου Σία
Βαγιωνάκη Ελισσάβετ (Βάλια)
Βάκη Φωτεινή
Βράντζα Παναγιώτα
Γεωργοπούλου-Σαλτάρη Ευσταθία (Έφη)
Γκαρά Αναστασία
Γκιόλας Ιωάννης
Γιαννακίδης Στάθης
Δέδες Ιωάννης
Δρίτσας Θοδωρής
Ιγγλέζη Κατερίνα
Ζειμπέκ Χουσείν
Θηβαίος Νικόλαος
Θραψανιώτης Εμμανουήλ
Καββαδία Αννέτα
Καραγιαννίδης Χρήστος
Καρακώστα Εύη
Καρασαρλίδου Ευφροσύνη
Κουράκης Τάσος
Κυρίτσης Γιώργος
Μανιός Νίκος
Μορφίδης Κώστας
Μουμουλίδης Θεμιστοκλής
Μουσταφά Μουσταφά
Μπαλαούρας Μάκης
Παπαδόπουλος Χριστόφορος
Πάλλης Γιώργος
Ριζούλης Ανδρέας
Ρίζος Δημήτριος
Σαρακιώτης Ιωάννης
Σέλτσας Κων/νος
Σταματάκη Ελένη
Σταμπουλή Αφροδίτη
Τζαμακλής Χαρίλαος
Τριανταφυλλίδης Αλέξανδρος
Τριανταφύλλου Μαρία
Ξυδάκης Νίκος
Ψυχογιός Γιώργος
