Νέες οδηγίες για τον καρκίνο του προστάτη εκδόθηκαν πριν από λίγες μέρες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με αυτές, οι άνδρες ηλικίας από 55 έως 69 ετών «θα πρέπει να συναποφασίσουν με τον γιατρό τους, σχετικά με το αν θα προβούν σε προσυμπτωματικό έλεγχο για τον καρκίνο του προστάτη».
Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές ουσιαστικά ανατρέπουν τη γενική σύσταση του 2012, η οποία ανέφερε να μην πραγματοποιείται έλεγχος ρουτίνας για τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου σε οποιαδήποτε ηλικία.
Οι νέες κατευθυντήριες γραμμές ουσιαστικά ανατρέπουν τη γενική σύσταση του 2012, η οποία ανέφερε να μην πραγματοποιείται έλεγχος ρουτίνας για τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου σε οποιαδήποτε ηλικία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ψευδώς θετικές ενδείξεις της εξέτασης PSA μπορεί να οδηγήσουν σε περιττές περαιτέρω εξετάσεις. Πολλά περιστατικά καρκίνου του προστάτη, πάντως, εξελίσσονται πολύ αργά και απαιτούν αναμονή και επαγρύπνηση μάλλον, παρά άμεση θεραπεία.
Το θέμα θα συζητηθεί στο πλαίσιο του 3ου Μεσογειακού και 20ού Διεθνούς Ανδρολογικού Συμποσίου - Congress of Human Sexuality & Reproduction, που θα γίνει 9-10 Ιουνίου 2017, στην Αθήνα, στο Πολεμικό Μουσείο.
Ένας στους επτά Έλληνες θα διαγνωσθεί κατά τη διάρκεια της ζωής του με καρκίνο του προστάτη. Η ιατρική επιστήμη έχει καταφέρει σήμερα να ελαττώσει τους θανάτους από τη νόσο κατά 40%, όμως ο συγκεκριμένος καρκίνος παραμένει ο συχνότερος στους άνδρες και ο δεύτερος συχνότερος που οδηγεί στον θάνατο.
Ο προληπτικός έλεγχος στον ουρολόγο με τη δακτυλική εξέταση, η μέτρηση του PSA στο αίμα, οι ειδικές απεικονιστικές εξετάσεις (πολυπαραμετρική μαγνητική τομογραφία προστάτη), τα ειδικά γενετικά tests και άλλες εξετάσεις, μπορούν να βοηθήσουν στην έγκαιρη διάγνωση και παρακολούθηση.
Η εξέλιξη της χειρουργικής βιοτεχνολογίας, ειδικά με τη ρομποτική ριζική προστατεκτομή, έχει φέρει επανάσταση, έως και την ίαση στον καρκίνο του προστάτη, διατηρώντας εξαιρετικά αποτελέσματα στην εγκράτεια ούρων και στη στυτική λειτουργία. Τα νέα φάρμακα μπορούν με τη σειρά τους να παρατείνουν την επιβίωση ασθενών με μεταστατική νόσο, χωρίς επίπτωση στην ποιότητα ζωής.
«Ας μην είμαστε η εξαίρεση και ας μπούμε μπροστά στη μάχη κατά του καρκίνου του προστάτη, αρχίζοντας από μια απλή εξέταση στον ουρολόγο», θα τονίσουν οι ομιλητές του συνεδρίου.
Μια αποκάλυψη που θα συζητηθεί
Ο χειρουργός ουρολόγος – ανδρολόγος, πρόεδρος Andrology International, Διευθυντής Τμήματος Σεξουαλικής Υγείας στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών Δρ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, σε μια σπάνια εξομολόγηση από καρδιάς, αποκαλύπτει:
«Ένας στους επτά Έλληνες με καρκίνο του προστάτη. Ένας, τελικά, στους επτά έλαχε να είμαι κι εγώ…
Στην αρχή σοκαρίστηκα... Ξέρετε οι γιατροί νομίζουν πως θα είναι αθάνατοι, έχουν αυτό το προνόμιο, να μιλούν εκ του ασφαλούς, αφού αποκτούν αυτή τη θεϊκή ιδιότητα, να θεραπεύουν τους κοινούς θνητούς… Νομίζουν πως κάνουν συμφωνία με τον ΘΑΝΑΤΟ, να τους προσπερνά» λέει ο Δρ Κωνσταντινίδης και καθηλώνει.
«Οι γιατροί είναι κακομαθημένα πλάσματα, νομίζουν ότι θεραπεύοντας κάποιον, αποκτούν θεϊκή ιδιότητα… Είναι και αυτή η λατρεία που δείχνουν οι ταπεινωμένοι άρρωστοι στο πρόσωπό τους, που τους προσθέτει ένα φωτοστέφανο, κάνοντάς τους να φαίνονται πιο ψηλοί, πιο όμορφοι, πιο υγιείς και, προπάντων, άτρωτοι από τις ασθένειες των άλλων...
Είναι διαφορετικό να λες στον ΑΛΛΟΝ «έχετε καρκίνο κύριέ μου» και είναι εντελώς το ΑΝΑΠΟΔΟ να σας λένε «έχετε καρκίνο γιατρέ μου».
Ο κ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης συγκλονίζει, όταν περιγράφει τις πρώτες στιγμές μετά τη διάγνωσή του.
«Ναι, στην αρχή ένιωσα ανυπεράσπιστος… Ταπεινωμένος και φοβισμένος… Ο φόβος όνομα ουσιαστικό, στην αρχή ενικός αριθμός. Και μετά πληθυντικός, οι φόβοι. Οι φόβοι για όλα από δω και πέρα, όπως γράφει η Κική Δημουλά.
Οι γιατροί μου με διαβεβαίωσαν πως, αν κόψω το κάπνισμα, θα ζήσω άλλα τριάντα χρόνια, που, μα την αλήθεια, δεν τα χρειάζομαι. Θυμήθηκα τη φράση του ήρωα στο νυκτερινό τρένο στη Λισσαβώνα, πως ο θάνατος δίνει μια λαμπρότητα στη ζωή, αφού σε κάνει να φωτίζεις τις στιγμές με αιωνιότητα και να θεωρείς πως το δώρο της ζωής δεν είναι εισιτήριο διαρκείας για μια παράσταση. Κάθε επιβάτης του τρένου κάποια στιγμή θα βαρεθεί την ίδια θέση και θα θελήσει να κατέβει μόνος και θα ξέρει, πλέον, πως στο ίδιο τρένο λαθρεπιβάτης ήταν, όπως και πολλοί άλλοι συνεπιβάτες...».
