Σάββατο 1 Ιουλίου 2017

Το Μήνυμα της Κυριακής 2-7-17 και Γραπτό Θείο Κήρυγμα

Τό Μήνυμα της Κυριακής (ηχητικό μήνυμα)
από τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ 
Κυριακή Δ΄ Ματθαίου
02.07.2017



ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Στό σημερινό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε γιά τήν συνάντηση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστό μέ τόν ἑκατόνταρχο. Ὁ τίτλος του ἑκατόνταρχος σημαίνει τόν ἀξιωματικό τοῦ Ρωμαϊκοῦ στρατοῦ, πού ἔχει στίς διαταγές του ἑκατό στρατιώτες. 
Πρόκειται, λοιπόν, γιά ἕναν εἰδωλολάτρη Ρωμαῖο ἀξιωματικό, πού θέλησε νά συναντήσει τόν Χριστό ὁμολογώντας ταπεινά τήν πνευματική του ἀνεπάρκεια καί τήν ἠθική ἀναξιότητά του καί νά Τόν παρακαλέση γιά τή θεραπεία τοῦ παράλυτου δούλου του.

Διακρίνουμε στόν ἑκατόνταρχο μιά ἰσχυρή πίστη, τήν ὁποία ἐκδηλώνει πρός τόν Χριστό, ἀλλά καί μιά ἐντυπωσιακή καί ἀληθινή ταπείνωση, μέ τήν ὁποία ἀναγνώρισε τήν ἀπόστασή του ἀπό τόν Χριστό. Εἶναι ἔνδειξη ὅτι ζωντανή πίστη εἶναι δυνατό νά βρεθεῖ καί σ΄ἕναν ἀλλοεθνή καί ἀλλόθρησκο ἄνθρωπο. Ἡ ἐξωτερική εἰκόνα συνήθως μᾶς παραπλανᾶ. Πρέπει νά ἀναζητήσει κανείς στό βάθος τῆς ἀνθρώπινης συνείδησης τό κριτήριο πνευματικῆς ποιότητας κάποιου.  Ὁ Χριστός εἰσέρχεται στήν ψυχή τοῦ ἑκατόνταρχου καί ἐκεῖ ἀποκαλύπτει μιά θαυμαστή πίστη, τήν ὁποία προβάλλει :«...οὐδέ ἐν τῷ Ἰσραήλ τοσαύτην πίστην εὗρον», καί πραγματοποιεῖ ἐξαιτίας της τό θαῦμα πού τοῦ ζήτησε. 

Μέ τό θαῦμα αὐτό καταρρίπτεται τό ψεῦδος τῆς θρησκευτικῆς ὑποκρισίας καί προβάλλεται πρός ὅλους ὡς τύπος πιστοῦ ὁ σεμνός καί ταπεινός, πού δέν κομπάζει  καί δέν καυχιέται γιά τήν πίστη του καί τίς ἀρετές του. Τή σωτηρία τή δική του καί τῶν συνανθρώπων του τήν ἐξαρτᾶ  μόνο ἀπό τήν ἀπέραντη ἀγάπη καί συγκατάβαση τοῦ Θεοῦ πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους, καί ἰδιαίτερα πρός τούς ἁμαρτωλούς.

Τό πιό ἐπικίνδυνο καί χειρότερο πράγμα στήν πνευματική πορεία ἑνός ἀνθρώπου εἶναι ἡ θρησκευτική αὐτάρκεια καί αὐταρέσκεια. Ὅλοι οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μιλοῦν γιά τό ἐπικίνδυνο αὐτό πάθος πού μπορεῖ εὔκολα νά ὁδηγήσει ὁποιονδήποτε στό κενό. Καί τονίζουν ὅτι ἡ οὐσιαστική πνευματική ζωή στηρίζεται στήν ἐγρήγορση καί τήν διαρκή ταπείνωση. Νά γιατί οἱ «ἁμαρτωλοί», πού συναισθάνονται διαρκῶς τήν ἁμαρτωλότητά τους καί τήν πνευματική τους γύμνια, ἐκζητοῦν πάντα ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς τους τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ˙ «Κύριε, οὐκ εἰμί ἱκανός ἵνα μου ὑπό τήν στέγην εἰσέλθης». Ἀντίθετα εὐσεβεῖς καί ἐνάρετοι μπορεῖ νά χαθοῦν ἄν ἔχουν στηρίξει τή σωτηρία τους στόν ἑαυτό τους, στίς δικές τους ἐπιτυχίες καί στά δικά τους καλά ἔργα.
† π. Φρ. Δ.
-------------------------------------
Πηγή: .imkythiron.gr
-------------------------------------