Η πλοιοκτήτρια εταιρεία στην οποία ανήκει το Αγία Ζώνη ΙΙ που βούλιαξε και ρύπανε τον Σαρωνικό είναι μια νόμιμα λειτουργούσα εταιρεία που δίνει δουλειά σε μεγάλο αριθμό εργαζομένων και συμβάλλει και αυτή με τον τρόπο της στην ανάπτυξη της χώρας, αλλά στην αέναη επιχειρηματική προσπάθεια για μεγιστοποίηση των κερδών όλο και κάποια αναποδιά θα γίνει, όλο και σε κάποια αβαρία θα υποπέσει, όλο και κάποια κηλίδα θα αφήσουν πίσω τα πλεούμενά της.
Στο κυνήγι του κέρδους όλα είναι πιθανά, όπως και όλα στον καπιταλισμό είναι εφικτά. Με λίγο “λάδωμα της μηχανής”, με δυο γνωριμίες στα κατάλληλα πόστα και με λίγη “πλάτη” εκ των άνωθεν, αν χρειαστεί, η επιχειρηματικότητα πάντα θα τραβά μπροστά στον τόπο αυτόν.
Σαν τον ιδιοκτήτη του Αγία Ζώνη ΙΙ υπάρχουν πολλοί. Πάρα πολλοί. Μικροί και μεγάλοι. Σαν τα ψάρια. Μαρίδες που κινούνται με σαπάκια σε θολά και σκοτεινά επιχειρηματικά νερά που βρωμάνε μαζούτ και καρχαρίες που παίζουν σε υψηλότερες κατηγορίες. Τώρα, αν ξεφεύγει και κάποια ποσότητα στη θάλασσα, είναι κι αυτό μια παράπλευρη απώλεια που καλό θα είναι να μην το κάνουμε και θέμα μην και αποθαρρύνουμε τους επιχειρηματίες, γιατί ακόμα και οι “βρωμιάρηδες” θέσεις εργασίας έχουν πίσω τους κι αυτοί.
Την ίδια ώρα και μακριά από τις θάλασσες κάποιοι καρχαρίες του βουνού, που δίνουν επίσης δουλειά και μεροκάματο σε μεγάλο αριθμό εργαζομένων και υποτίθεται πως συμβάλλουν με τη σειρά τους στην ανάπτυξη της χώρας, έχουν και αυτοί τις δικές τους παράπλευρες απώλειες. Κάτι χιλιάδες αποψιλωμένα στρέμματα αρχέγονου δάσους, κάτι λίγο αρσενικό στον υδροφόρο ορίζοντα, κάτι λίγη τοξική θειούχα σκόνη που εκλύεται στην ατμόσφαιρα και περνάει από τα πνευμόνια και να τες πάλι οι κηλίδες στο όραμα της επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης, που έτσι και τολμήσεις να τις κάνεις θέμα αρχίζουν οι κραυγές για την αποθάρρυνση των επενδυτών και τις χαμένες θέσεις εργασίας.
Αλλά είπαμε: θέληση να υπάρχει, οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις να υπάρχουν και η δουλειά πάντα θα γίνεται και ο επιχειρηματικός μύλος θα γυρνά και θα αλέθει νόμους, κανόνες αλλά και συνειδήσεις. Και έτσι και τολμήσει κάποιος να βάλει έστω και λίγο φρένο στη “μηχανή”, τότε είναι που πέφτουν οι μάσκες όσων βουρκώνουν για τον Σαρωνικό και σφυρίζουν αδιάφορα για τη Χαλκιδική.
--------------------------------------------
Πηγή: Αυγή-Πέτρος Κατσάκος
---------------------------------------------
Σαν τον ιδιοκτήτη του Αγία Ζώνη ΙΙ υπάρχουν πολλοί. Πάρα πολλοί. Μικροί και μεγάλοι. Σαν τα ψάρια. Μαρίδες που κινούνται με σαπάκια σε θολά και σκοτεινά επιχειρηματικά νερά που βρωμάνε μαζούτ και καρχαρίες που παίζουν σε υψηλότερες κατηγορίες. Τώρα, αν ξεφεύγει και κάποια ποσότητα στη θάλασσα, είναι κι αυτό μια παράπλευρη απώλεια που καλό θα είναι να μην το κάνουμε και θέμα μην και αποθαρρύνουμε τους επιχειρηματίες, γιατί ακόμα και οι “βρωμιάρηδες” θέσεις εργασίας έχουν πίσω τους κι αυτοί.
Την ίδια ώρα και μακριά από τις θάλασσες κάποιοι καρχαρίες του βουνού, που δίνουν επίσης δουλειά και μεροκάματο σε μεγάλο αριθμό εργαζομένων και υποτίθεται πως συμβάλλουν με τη σειρά τους στην ανάπτυξη της χώρας, έχουν και αυτοί τις δικές τους παράπλευρες απώλειες. Κάτι χιλιάδες αποψιλωμένα στρέμματα αρχέγονου δάσους, κάτι λίγο αρσενικό στον υδροφόρο ορίζοντα, κάτι λίγη τοξική θειούχα σκόνη που εκλύεται στην ατμόσφαιρα και περνάει από τα πνευμόνια και να τες πάλι οι κηλίδες στο όραμα της επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης, που έτσι και τολμήσεις να τις κάνεις θέμα αρχίζουν οι κραυγές για την αποθάρρυνση των επενδυτών και τις χαμένες θέσεις εργασίας.
Αλλά είπαμε: θέληση να υπάρχει, οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις να υπάρχουν και η δουλειά πάντα θα γίνεται και ο επιχειρηματικός μύλος θα γυρνά και θα αλέθει νόμους, κανόνες αλλά και συνειδήσεις. Και έτσι και τολμήσει κάποιος να βάλει έστω και λίγο φρένο στη “μηχανή”, τότε είναι που πέφτουν οι μάσκες όσων βουρκώνουν για τον Σαρωνικό και σφυρίζουν αδιάφορα για τη Χαλκιδική.
--------------------------------------------
Πηγή: Αυγή-Πέτρος Κατσάκος
---------------------------------------------