Τι συμβαίνει με την υγεία; Καταγράφονται δύο κύρια χαρακτηριστικά.
Οι επενδύσεις που απαιτούνται για να διατηρείται σε υποφερτά επίπεδα ο
ιατρομηχανολογικός εξοπλισμός είναι σημαντικές είτε τις πραγματοποιεί ο
δημόσιος είτε ο ιδιωτικός τομέας υγείας. Αυτό είναι το πρώτο.
Το δεύτερο είναι ότι ο γιατρός εξακολουθεί να αποτελεί τον
ρυθμιστή κατά κάποιο τρόπο τόσο της προσφοράς όσο και της ζήτησης
υπηρεσιών υγείας. Η θέση του γιατρού στο σύστημα υγείας, είτε δημόσιο
είτε ιδιωτικό, είναι τόσο κομβική που μπορεί να καθορίζει τους όρους
της προσφοράς και της ζήτησης υπηρεσιών. Άλλωστε, όσοι
περισσότεροι ασθενείς τον επισκέπτονται, όσες περισσότερες συνταγές
γράφει, τόσο περισσότερο αυξάνει το εισόδημά του.
Μόνο στην αρχαία
Κίνα, λέγεται, ο γιατρός πληρωνόταν από την κοινότητα, όσο οι πελάτες
του ήταν υγιείς. Όταν ο πελάτης του αρρώσταινε, έπαυε να παίρνει χρήματα
από το άτομο. Ήταν λοιπόν συμφέρον του γιατρού να φροντίζει προληπτικά
την υγεία των πελατών του.
Όλα τα παραπάνω συντηρούν σε υψηλά επίπεδα τα κόστη των υπηρεσιών
υγείας, τα οποία είναι ακόμη υψηλότερα σε περιόδους που τα εισοδήματα
μειώνονται, όπως συμβαίνει σήμερα.
Αυτή είναι μια πραγματικότητα την οποία δεν μπορεί παρά να λάβει
σοβαρά υπόψη της η ελληνική ασφαλιστική αγορά. Η «πίεση» λοιπόν προς
τους παρόχους των υπηρεσιών υγείας (γιατρούς, ιδιωτικά θεραπευτήρια)
μέσω διαφόρων μέτρων (δείκτες υγείας του ΙΟΒΕ, ιατρικά πρωτόκολλα, νέες
συμβάσεις με κλινικές, ειδικά ασφαλιστικά προγράμματα μειωμένου κόστους,
κ.λ.π.) είναι μονόδρομος προκειμένου να συγκρατηθεί και το κόστος
ασφάλισης του πληθυσμού.
------------------------------------
Πηγή: nextdeal.gr
------------------------------------
