Για ποιά δημοσιογραφία;

Για την αξιοπιστία και την αυτονομία της ενημέρωσης
-Απέναντι στην παλιά και νέα διαπλοκή
-Εργασία με δικαιώματα και αξιοπρέπεια

Στα δύσκολα δεν πρέπει να τα παρατάς! Όσοι παλεύουμε  για την αυτονομία των μαζικών κινημάτων και πιστεύουμε βαθειά σε αυτήν την επιλογή δεν υποτάσσουμε δημοσιογραφική μας πορεία στις κομματικές ντιρεκτίβες ή τις σειρήνες της εξουσίας. Η δημοσιογραφία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να υποτάσσεται σε πολιτικές σκοπιμότητες και σε συναλλαγές ισχύος και εξουσίας.

Αλήθεια έχουμε διερωτηθεί γιατί τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα είναι απο πιο αναξιόπιστα στην Ευρωπαϊκή Ενωση(βλέπε ευρωβαρόμετρο). Γιατί τα δελτία ειδήσεων δεν έχουν καν τη μισή θεαματικότητα σε σχέση με λίγα χρόνια πριν, γιατί η κυκλοφορία των εφημερίδων έχει μειωθεί δραματικά, γιατί  χάνει την αξιοπιστία της ακόμη και η νεόκοπη ενημέρωση μέσω του Διαδικτύου πριν προλάβει να ξεθωριάσει  απο την φθορά του χρόνου;

Η ενημέρωση περνά βαθιά κρίση αξιοπιστίας επειδή οι άνθρωποι της ενημέρωσης δεινοπαθούν απο τη νέα και την παλιά διαπλοκή. Συνθλίβονται  απο την μέγγενη των μνημονιακών πολιτικών αλλά και των συμφερόντων εξουσίας και παραεξουσίας των ιδιοκτητών και δυστυχώς πολλές φορές ευτελίζονται απο την μετατροπή πολλών  δημοσιογράφων σε πλαγιοφύλακες αυτών των συμφερόντων.

Μόνο αν έχουμε συνείδηση αυτής της βαθειάς κρίσης αξιοπιστίας, που περνά η ενημέρωση, και αποφασίσουμε να την υπερβούμε αλλάζοντας την πορεία των πραγμάτων στο πλευρό της δεινοπαθούσας κοινωνίας θα μπορέσουμε να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών στην ενημέρωση, και ειδικότερα τους  δημοσιογράφους, που αποτελούν τον κεντρικό αλλα όχι τον μόνο, κρίκο της.

Η ενίσχυση του κοινωνικού ρόλου των δημοσιογράφων και η αταλάντευτη εφαρμογή των αρχών της δημοσιογραφικής δεοντολογίας μπορεί να αποκαταστατήσει την αξιοπιστία της ενημέρωσης. Η ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών  προϋποθέτει  σαφές και διαρκές μέτωπο με την νέα και παλιά διαπλοκή όσο και τις εξουσιαστικές και παραεξουσιαστικές λογικές, που ενδημούν στον χώρο μας και ευτελίζουν την δημοσιογραφία.

Τα παπαγαλάκια είναι συμπαθή στη φύση αλλά αποτελούν ντροπή για τη δημοσιογραφία. Τα καθεστώτα πέφτουν με τα σύμβολά τους αν και τελευταία επιχειρούν να εμφανιστούν  με νέα κοψιά.  Οι πολίτες, παρότι υπό πίεση, μπορούν να προβάλλουν κριτικές στα "κείμενα"των μήντια. Η βαθιά κρίση αξιοπιστίας των μέσων ενημέρωσης το αποδεικνύει.

Οι δημοσιογράφοι οφείλουν να υπηρετούν τις πραγματικές ειδήσεις, την αξιόπιστη και πλουραλιστική ενημέρωση πάντα στη βάση των αρχών της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Οι δημοσιογράφοι ακόμη κι οταν δεν μπορούν να μιλήσουν για όσα θέλουν μπορούν να μην πουν πράγματα που δεν πιστεύουν.

Οφείλουν να διεκδικούν και να επαγρυπνούν για την ελευθερία στην ενημέρωση ενώ σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να υποχωρούν πίσω απο απο αυτήν την "αρνητική" ελευθερία. Η συνείδησή μας παραμένει αδιάψευστος κριτής αρκεί να μην την έχουμε δολοφονήσει. Κι όπως να το κάνουμε υπάρχει μεγάλη απόσταση απο τις "αμυχές" μέχρι τον "φόνο". Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ο καθένας έχει την διαδρομή του.

Οφείλουμε να παλέψουμε για την ανασυγκρότηση και ενοποίηση όλων των λειτουργών της ενημέρωσης με όρους αυτονομίας, στη βάση των προβλημάτων με στόχο τη ενίσχυση του κοινωνικού ρόλου και της αξιοπιστίας του δημοσιογραφικού έργου. Οσο κι αν είναι δύσκολο να σβήσει κανείς την κακή του φήμη οφείλουμε να οικοδομούμε την αξιοπιστία της ενημέρωσης και να αποδεικνύουμε καθημερινά οτι δεν υποτασσόμαστε στις σειρήνες της εξουσίας, της κάθε εξουσίας. Οτι παραμένουμε συσπειρωμένοι και μάχιμοι λειτουργοί της ενημέρωσης και όχι υπηρετικό  προσωπικό της πολιτικής, της μηντιακής, της οικονομικής εξουσίας.

Διεκδικώντας την αυτονομία της ενημέρωσης κατοχυρώνουμε τον κοινωνικό μας ρόλο και επαναθεμελιώνουμε τα κοινωνικά και εργασιακά μας δικαιώματα. Στα δύσκολα δεν τα παρατάμε...

------------------------------------
Σταύρος Καπάκος
------------------------------------