Κυριακή 22 Μαΐου 2011

ΤΑ ΞΩΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ

Ευτυχώς που στις μέρες μας βρίσκονται κάποιοι άνθρωποι με ευαισθησία, που διαθέτουν και κόπο και χρήμα και φροντίζουν κάποια εκκλησάκια, για να μη γίνουν σωρός ερειπίων, όπως μερικά άλλα.

Δύο από αυτά, πολύ καλά διατηρημένα, που λειτουργήθηκαν τις πρώτες ημέρες μετά το Πάσχα, επειδή γιόρταζαν, βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή της Χώρας και είναι και τα δύο αφιερωμένα στον Άγιο Γεώργιο τον Μεγαλομάρτυρα και Τροπαιοφόρο.



Το πρώτο βρίσκεται κάτω από το Κάστρο, στον Μέσα Βούργο. Δεσπόζει στην περιοχή και ξεχωρίζει από τα άλλα εκκλησάκια με το καμπαναριό του και τους τοίχους αντιστήριξης μπροστά, που δημιουργούν και την σκάλα εισόδου.

Ανήκει στην οικογένεια Καλούτση, και μέχρι σήμερα το φροντίζει και το διατηρεί σε αρίστη κατάσταση. Άλλωστε εκεί είναι θαμένοι επιφανείς Κυθήριοι, που ανήκουν στην οικογένεια Καλούτση.



Ωραίες βυζαντινές τοιχογραφίες του 15ου αιώνα κοσμούν τον Ναό, καθώς και μεταβυζαντινές του 16ου και του 17ου αιώνα.

Το εκκλησάκι αυτό είναι ένα πραγματικό στολίδι στο Μέσα Βούργο της Χώρας.

Το δέυτερο βρίσκεται στο Καψάλι, πάνω από το λιμάνι, στη βραχώδη περιοχή που χωρίζει τους δύο γιαλούς, και το εκκλησάκι αυτό μαζί με το Φανάρι, φαντάζουν σαν δύο άγρυπνοι φρουροί που προστατεύουν το λιμάνι.



Το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στο Καψάλι, έχει και αυτό την ιστορία του.

Σύμφωνα με την επιγραφή του, 1697, ήταν μετόχι της Μονής του Αγίου Ιωάννου στον Γκρεμό και ο ηγούμενος του, ο μετέπειτα Επίσκοπος Κυθήρων Άνθιμος Λεβούνης, το ανακαίνισε.

Πρόσφατα ο Αη-Γιώργης ανακαινίσθηκε και πάλι, χάρη στην φροντίδα κάποιων ευλαβών κατοίκων του Καψαλιού.



Οι εκτεταμένες εργασίες συντήρησης και ανακαίνισης, χρηματοδοτήθηκαν από τον εφοπλιστή κ. Νικόλαο Μαζαράκη από την Χώρα. Ο κ. Μαζαράκης, άνθρωπος ειαισθητος σε ότι έχει σχέση με την Παράδοσή μας, είχε και λόγους συναισθηματικούς, αφού οι πλοιοκτήτες και πλοίαρχοι, παππούς και πατέρας του, εδραστηριοποιούντο στο λιμάνι του Καψαλιού παλιά, και πολλές φορές είχαν στρέψει ικετευτικά τα βλέμματα τους προς το εκκλησάκι, που βρισκόταν λίγες δεκάδες μέτρα πιο πάνω από τα σκάφη τους.

Το όμορφο και γραφικό Καψάλι γίνεται αφιλόξενο όταν ξξεσπάσει η σοροκάδα, που απειλεί να σαρώσει τα πάντα. Τότε οι ευλαβείς ναυτικοί μας επικαλούνται τους Αγίους μας και παίρνουν δύναμη από Αυτούς και ξεπερνούν τις δυσκολίες.



Τα ξωκκλήσια μας είναι η ομορφιά του νησιού μας.

Είναι η ευλογία του τόπου μας.

Ας φροντίσουμε να τα παραδώσουμε στα παιδιά μας, όπως μας τα παρέδωσαν και εμάς οι γονείς μας.
--------------------------------------
Βασίλης Σταύρου ιερέως Χάρος
--------------------------------------