Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015

Δεν τους έπιασε ο πόνος για το χρέος!

Βασικός παράγοντας στην διαμόρφωση της ιστορίας είναι ο ίδιος ο άνθρωπος, οι αδυναμίες και οι προτεραιότητές των προσώπων που διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάθε υπόθεση. Η "κοινή λογική" είναι η επίκληση των αμύητων, όταν οι τελευταίοι έρχονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες της καταστροφής. Το επιτελείο της κας Λαγκάρντ θα πρέπει αυτό να το έχει ήδη εμπεδώσει. Η αμετροέπεια του κ. Τόμσεν κόστισε ακριβά. Τώρα ήρθε η ώρα του κ. Ντράγκι να πάρει κι αυτός το δικό του μάθημα. Θα τους πάρουμε όλους μαζί μας. Δεν θα γλιτώσει ούτε ένας! 


Όσοι προσπάθησαν να "βοηθήσουν", διαπίστωσαν γρήγορα ότι είχαν τόση σχέση με την ελληνική πραγματικότητα όση έχει ο Παύλος Χαϊκάλης με την κοινωνική ασφάλιση. Το πιο συνηθισμένο λάθος που έκαναν στο παρελθόν οι "σωτήρες" μας είναι ότι δεν αντιλήφθησαν γρήγορα που ακριβώς έχουν μπλέξει. Πίστεψαν ότι θα ήταν εύκολο να εφαρμόσουν και στην Ελλάδα συνταγές που δοκίμασαν νωρίτερα σε άλλες χώρες και μάλιστα με καλά αποτελέσματα. Δεν έκαναν τον κόπο να προσπαθήσουν να αντιληφθούν το πρόβλημα. Πίστεψαν ότι θα ήταν μία εύκολη υπόθεση. Κι έτσι μετέτρεψαν ένα τραύμα από αγκάθι σε γάγγραινα.

Το ΔΝΤ είναι ένας οργανισμός που διοικείται από ανθρώπους, όπως όλοι οι οργανισμοί. Αν οι άνθρωποι πετύχουν στο έργο τους κερδίζουν πόντους στον σκληρό κόσμο των στελεχών. Αν αποτύχουν παίζουν την καριέρα τους κορώνα γράμματα. Είναι δύσκολο σε πολλούς ανθρώπους να δεχτούν την σημασία των προσώπων στην διαμόρφωση τόσο σημαντικών γεγονότων. Νιώθουμε πιο ασφαλείς αν πιστεύουμε ότι ζούμε μέσα σε ένα περιβάλλον που όλα λειτουργούν στην βάση κανόνων που αποτρέπουν το λάθος. Ότι μεγάλοι οργανισμοί σαν το ΔΝΤ λειτουργούν με την ακρίβεια μιας καλοκουρδισμένης μηχανής. Νιώθουμε πιο ασφαλείς αν το πιστέψουμε, αλλά για κακή μας τύχη αυτό δεν ισχύει. 

Μοιάζει με τις ιστορίες που ακούμε τώρα από την εποχή του ψυχρού πολέμου. Ότι ο παγκόσμιος πυρηνικός πόλεμος δεν έγινε από σύμπτωση. Επειδή κάποιος δεν πάτησε το κουμπί και παρά το γεγονός ότι είχε πάρει την σχετική διαταγή. Θα μπορούσαμε αυτή την στιγμή να είμαστε ήδη στην λίθινη εποχή.

Ο Τόμσεν πίστεψε ότι θα τα κατάφερνε εύκολα στην Ελλάδα. Γι' αυτό και έπεισε τους προϊσταμένους του να κάνουν τα στραβά μάτια σε υπερβάσεις που έγιναν από το ΔΝΤ για λογαριασμό της Ελλάδας. Τώρα ο ίδιος είναι σοβαρά εκτεθειμένος. Τα στελέχη της ομάδας του τον στηρίζουν και η κα Λαγκάρντ είναι υποχρεωμένη να κάνει το ίδιο. Να τον στηρίξει και να πετάξει το μπαλάκι της πιθανής αποτυχίας στην ΕΕ. Κι αν είναι τυχερή να εξαναγκάσει τους Ευρωπαίους να της δώσουν πίσω τα λεφτά του ταμείου. Όταν τελειώσει αυτή η ιστορία, τότε θα γίνει ο εσωτερικός απολογισμός για τον κ. Τόμσεν. Στο μεταξύ ο ίδιος είναι σε θέση άμυνας. Κι αυτό δεν λειτουργεί πάντα υπέρ μας. Σήμερα μας βολεύουν οι θέσεις τους για το χρέος. Αύριο μία άλλη τους θέση δεν θα ταυτίζεται οπωσδήποτε με τα συμφέροντά μας.

Ο κ. Ντράγκι είναι ο επόμενος που παίζει το κεφάλι του κορώνα γράμματα. Κι αυτός υποτίμησε σοβαρά την ελληνική κρίση. Δεν έκανε στον σωστό χρόνο όσα έπρεπε να κάνει. Παρασύρθηκε από τις διαβεβαιώσεις του πολιτικού συστήματος και δεν ανέλαβε έγκαιρα τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος. Δεν κατάλαβε το μέγεθος της διαπλοκής. Η ουσία είναι ότι σήμερα η ΕΚΤ είναι εκτεθειμένη. Ο ELA στις ελληνικές τράπεζες είναι περισσότερος από τις ίδιες τις καταθέσεις! Κάτι που δεν συνέβαινε το 2012! Η κατάσταση βρίσκεται ήδη εκτός ελέγχου. Γι' αυτό του έβαλε τις φωνές ο Σόιμπλε!

Κι ας πούμε ότι πέφτει έξω η Ελλάδα. Θα πει κάποιος ότι ο Ντράγκι έχει στα χέρια του εγγυήσεις. Δηλαδή τα σπίτια μας. Και να τα κάνει τι; Να μετατρέψει την ΕΚΤ σε μεσιτικό γραφείο; 
Σήμερα και ο Ντράγκι έχει στοιχηθεί πίσω από το ΔΝΤ και πιέζει ποικιλοτρόπως τους Γερμανούς να γίνουν πιο "ελαστικοί" σε σχέση με την Ελλάδα. Μιλάει κι αυτός για το χρέος, έτσι ώστε να υπάρχει ένα μαξιλάρι για την δική του φήμη αν κάτι δεν πάει καλά. Να μπορεί να πει ότι αυτός έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του κι ότι η ευθύνη βρίσκεται σε εκείνους που δεν κούρεψαν το χρέος. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. 

Η ελληνική κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την "ευκαιρία" που παρουσιάζεται με το χρέος και πολύ καλά κάνει. Οτιδήποτε πάρουμε θα είναι καλό. Ωστόσο, δεν είναι το χρέος το πρόβλημά μας, αλλά η έλλειψη επενδύσεων. Η Λαγκάρντ και ο Ντράγκι έχουν τους λόγους τους που το έχουν ρίξει στο τσάμικο. Είναι προσωρινοί μας σύμμαχοι. Έχουν κάνει σοβαρά λάθη στην περίπτωση της Ελλάδας, κινδυνεύουν να χάσουν λεφτά και παίζουν τα κεφάλια τους. Όταν ξεφύγουν από τον κίνδυνο τα πράγματα θα αλλάξουν. Κι αν χάσουν λεφτά θα μας κυνηγάνε στο τέλος όλοι μαζί.  Εμείς θα πρέπει από την πλευρά μας να εκμεταλλευτούμε κάθε ευκαιρία σε σχέση με το χρέος και ταυτόχρονα να επιμένουμε σε πιο ουσιαστικά πράγματα. Καλή η ελάφρυνση του χρέους, αλλά ακόμη καλύτερο ένα σχέδιο Μάρσαλ για την ελληνική οικονομία.

Θα πει κάποιος ότι με την σύνθεση που έχει αυτή η κυβέρνηση είναι αδύνατον να έρθει ένα ευρώ στην χώρα. Δεν θα έχει άδικο. Όπως κι αν πει ότι με την δημιουργική ασάφεια να συνεχίζει να αποσπά τα χειροκροτήματα του κοινού στην κατάμεστη αίθουσα χορού του Τιτανικού, η χώρα βρίσκεται με ενάμιση πόδι στην δραχμή. Ότι με τις επιλογές του ο κ. Τσίπρας συνεχίζει να δικαιώνει τον Σόιμπλε. Σύμφωνοι! Μας είναι όμως δύσκολο να δεχτούμε ότι στο δράμα μας δεν είναι υπεύθυνες οι αδυναμίες ενός ή περισσοτέρων προσώπων, αλλά ενός ολόκληρου λαού...
-------------------------------------------------
Πηγή: capital.gr-Θανάσης Μαυρίδης
-------------------------------------------------