Πολλές φορές έτυχε, περνώντας το καλοκαίρι από το Γεφύρι του Κατουνιού, να βλέπω αρκετούς επισκέπτες συγκεντρωμένους στην μία την άλλη πλευρά να κοιτάζουν και να ψάχνουν δίοδο το πώς θα κατέβουν να δούν από κάτω το εξαιρετικό αυτό δομικό-αρχιτεκτονικό έργο.
Πάντα πίστευα ότι πρόσβαση μπορούσες να έχεις εάν κατέβαινες από την Αγία Ειρήνη στο μονοπάτι προς Λυκουβάρα και πέρναγες στην κοίτη του χειμάρου και από εκεί πλησίαζες σιγά-σιγά στο κάτω μέρος του γεφυριού. Φυσικά κάτι τέτοιο ήτανε κάπως δύσκολο να το εξηγήσεις στους επισκέπτες οπότε απέφευγα να σταματήσω και να τους εξηγήσω.
Πάντα πίστευα ότι πρόσβαση μπορούσες να έχεις εάν κατέβαινες από την Αγία Ειρήνη στο μονοπάτι προς Λυκουβάρα και πέρναγες στην κοίτη του χειμάρου και από εκεί πλησίαζες σιγά-σιγά στο κάτω μέρος του γεφυριού. Φυσικά κάτι τέτοιο ήτανε κάπως δύσκολο να το εξηγήσεις στους επισκέπτες οπότε απέφευγα να σταματήσω και να τους εξηγήσω.
Η κ. Ειρήνη Βενέρη Τραβασάρου, ασχολούμενη με την αγαπημένη της ενασχόληση να ανατρέχει σε παλαιές φωτογραφίες του τόπου, διέκρινε σε μία από αυτές ότι πολύ παλιά φαινότανε καθαρά η ύπαρξη ενός μονοπατιού πολύ σύντομου που οδηγούσε στο κάτω μέρος του Γεφυριού και ξεκινούσε περίπου 25-30 μέτρα από την άκρη του γεφυριού, στα δεξιά του δρόμου προς Σκουλιάνικα, δίπλα στον ναό της Παναγίτσας.
Όταν όμως πήγε στο συγκεκριμένο σημείο διεπίστωσε ότι το μονοπάτι ήτανε πια χαμένο και αποκλεισμένο από μπάζα, πέτρες μεγάλες που είχαν κυλήσει εκεί και πάρα πολλούς θάμνους, σκίνα, αγκάθια, και αρκετά σκουπίδια που κάποιοι είχαν ρίξει εκεί. {Δυστυχώς αρκετοί από τους συντοπίτες μας εξακολουθούν ακόμη να διατηρούν την παλαιά τους συνήθεια και να θεωρούν οτιδήποτε εκτός ιδιοκτησίας τους ένα απέραντο σκουπιδότοπο...}
Με δικά της χρήματα προσέλαβε εργάτες και μηχανήματα και ξεκίνησε τον καθαρισμό του μικρού μονοπατιού. Κατ' αρχάς ξεκίνησε η απομάκρυνση των σκουπιδιών και των βαρέων υλικών που βρίσκονταν στο μονοπάτι. Στην συνέχεια ξεκίνησε η κοπή και το ξερίζωμα των θάμνων. σκίνων και αγριόχορτων και κατόπιν με την βοήθεια των μηχανημάτων η απομάκρυνση των χωμάτων και άλλων υλικών που έκλειναν το μονοπάτι.
Έτσι τελικά δημιουργήθηκε και πάλι το μονοπάτι, για το οποίο τις προσεχείς ημέρες θα τοποθετηθούν και ανάλογες πινακίδες {Ελληνικά και Αγγλικά}που θα οδηγούν σε αυτό, στο γεφύρι και στην πορεία στον δρόμο προς αυτό.
Οπότε πλέον οι επισκέπτες θα έχουν την δυνατότητα με λίγο περπάτημα να βρίσκονται στο κάτω μέρος του Γεφυριού για να μελετήσουν και να θαυμάσουν την μοναδική αυτή κατασκευή.
Για μια ακόμα φορά η ιδιωτική πρωτοβουλία αποδεικνύει ότι πολλά μπορούν να γίνουν όταν υπάρχει θέληση, αγάπη για τον τόπο και πραγματική θέληση.
Θερμά συγχαρητήρια στην κ. Ειρήνη Βενέρη Τραβασάρου για την εξαιρετική της προσπάθεια με το πολύ καλό αποτέλεσμα
--------------------------------------------------------------------------------
Αντώνης Λαμπρινίδης-Φωτογραφίες Ειρήνη Βενέρη Τραβασάρου
--------------------------------------------------------------------------------
