Αγαπητοί συμπατριώτες:
Στα τελευταία «Κυθηραϊκά» Διάβασα το σημείωμα:: «ΣΧΕΔΟΝ 2.500.000 άτομα έφτασαν στην Ελλάδα το 2012 με πλοία κρουαζιέρας», αυτό με εξόργισε (με την καλή έννοια).
Πριν από 15 μέρες διάβασα και το βιβλίο του Μανώλη Δαπόντε «Ο Τοπικισμός η μεγάλη μας κατάρα»
Αγαπητοί μου: Θα αρχίσω από το 1977 που με είχε φωνάξει ο καπετάνιος του ΑΖUR γαλλικού κρουαζιερόπλοιου να βοηθήσω με ένα LAND ROVER που είχα να τραβήξω ένα μικρό καταπέλτη για να δέσει το πλοίο στην κεφαλή της προβλήτας στο Καψάλι για να κατέβουν οι επιβάτες.
Ήταν μια χαρούμενη ημέρα βλέποντας τόσους ανθρώπους να κατεβαίνουν από το πλοίο τόσο γρήγορα και άφοβα.
Η χαρά σε όλους όσους είδαν αυτή την ημέρα το πλήθος των τουριστών, και οι βλέψεις γι' αυτούς που καταλάβαιναν τι σημαίνει αυτό, νια το μέλλον, ήταν εμφανές. Τα μαγαζιά ήταν λίγα και απροετοίμαστα.
Με τις συνεχής προσεγγίσεις τα μαγαζιά άρχισαν να ανοίγουν και να περισσεύουν διότι περίσσευαν και οι προσεγγίσεις και από άλλα μικρότερα κρουαζιερόπλοια. Τα ταξί άρχισαν να δουλεύουν κάνοντας εκδρομές και ξεναγήσεις στο νησί. Τα λεωφορεία και αυτά δουλεύανε μέχρι την Xώρα. Μόνο λόγω χρόνου και κακού σχεδιασμού.
Τα σπίτια στην Χώρα άρχισαν να γίνονται μαγαζιά, όλα στον κεντρικό δρόμο. Πάρα πολύ Κυθήριοι αλλά και άλλοι Έλληνες άνοιξαν μαγαζιά και ακόμα ζουν στα Κύθηρα.
Τα χρόνια περνούσαν και πάρα πολύ Ευρωπαίοι οι οποίοι ήλθαν στα Κύθηρα πρώτη φορά με μια κρουαζιέρα επέστρεφαν με τις οικογένειες τους για διακοπές.
Πάντοτε άκουγες τα καλύτερα λόγια για το νησί μας, και με αυτές τις ελλείψεις που πάντοτε είχε.
Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους επέστρεψαν ξανά και ξανά και αγόρασαν ένα σπίτι παλαιό και το έφτιαξαν, ή ένα οικόπεδο και το έχτισαν. Το νησί μας έγινε γνωστό παντού και αγαπήθηκε απ’ όλους.
Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους επέστρεψαν ξανά και ξανά και αγόρασαν ένα σπίτι παλαιό και το έφτιαξαν, ή ένα οικόπεδο και το έχτισαν. Το νησί μας έγινε γνωστό παντού και αγαπήθηκε απ’ όλους.
Μια ημέρα συνέβη το ατύχημα με το κρουαζιερόπλοιο της ΚOSΤΑ εταιρίας και αυτό ήταν ο θάνατος του νησιού μας για τις κρουαζιέρες.
Μέτα από αυτό, αγαπητοί μου φίλοι, αδρανήσαμε, δεν κάναμε τίποτα. Αν και βλέπαμε σιγά-σιγά τι ερχόταν και φτάσαμε στο σήμερα να βλέπουμε τα μισά μαγαζιά της Χώρας κλειστά και τα άλλα να χαροπαλεύουν.
Επίσης και το Καψάλι δεν είναι σε καλύτερη τύχη.
Επίσης και το Καψάλι δεν είναι σε καλύτερη τύχη.
Εάν λοιπόν φίλοι μου αφήσουμε, την καρδιά της έλξης του νησιού μας να πεθάνει, που είναι η Χώρα και το Καψάλι. Το υπόλοιπο θα πεθάνει μαζί.
Μην κάνετε λάθος και να παρασύρεσθε από τις αρχαίες έχθρες και μίση. Το νησί μας θα ξαναζήσει και θα εργαστούν ξανά οι νέοι μας εάν όλοι μαζί με τον Δήμο μπροστά, ξεθάψουμε την μελέτη που υπήρχε στο λιμενικό ταμείο για την προέκταση της προβλήτας προς νότια στο Καψάλι, ώστε να δένουν τα κρουαζιερόπλοια με ασφάλεια και εμείς με μια σωστή διαφήμιση να τα ξαναφέρουμε.
Μόνο με τα κρουαζιερόπλοια θα ξανά ζήσει το νησί μας και όχι με μια η δυο ξενοδοχειακές μονάδες 500 κλινών που θα εξοντώσουν όλες τις μικρές μονάδες ενοικιαζομένων που υπάρχουν στους οικισμούς μας, που όσο μικρό κι αν είναι αυτό το εισόδημα για αυτούς είναι καλό.
Με τα κρουαζιερόπλοια τα ταξί θα δουλέψουν, αλλά και τα λεωφορεία μπορούν να οργανώσουν διαδρομές στο γύρο του νησιού και σε ότι αξιοθέατο έχουμε να δούνε οι τουρίστες
Πιστέψτε με, έχω κάνει αρκετές κρουαζιέρες και μόνο αυτές θα ναι η σωτηρία μας. Όλοι μαζί μπορούνε να τις επαναφέρουμε. Όσο οι άνθρωποι φτωχένουν θα ταξιδεύουν μαζικά.
Με πολύ αγάπη
Αντώνης Σπυρ. Μάγειρος
Αντώνης Σπυρ. Μάγειρος