” Την εποχή που όλοι έχουν στρέψει την προσοχή τους στην οικονομική κρίση που απειλεί τον πλανήτη,ο συγγραφέας αυτού του μικρού θεατρικού γυμνάσματος,εξακολουθεί να επιμένει ότι μία άλλη σοβαρότερη ίσως κρίση,σχετιζόμενη με την οικονομική,αποτελεί μέγιστο κίνδυνο για την ανθρωπότητα.
Είναι ο άμεσα αντιληπτός φόβος καταστροφής του φυσικού του περιβάλλοντος που έχει αναγκάσει πολλές προσωπικότητες σ’όλο τον κόσμο να γυρίσουν το βλέμμα τους προς τα εκεί.
Έτσι και σ’αυτό το βιβλίο η θλίψη και ο θυμός από την καταστροφή ενός υπεραιωνόβιου κέδρου στα πατρικά κτήματα του συγγραφέα,μετατρέπονται σε εναλλασσόμενα συναισθήματα φόβου και αγωνίας και δίνουν την αφορμή για ένα σαρκαστικό λόγο και μια απεγνωσμένη κραυγή διαμαρτυρίας για την επερχόμενη οικολογική ανατροπή.
Παρότι το έργο γράφτηκε σαν μία προσωπική βιωματική αναφορά,θα μπορούσε ν’αποτελέσει μία αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για τη σωτηρία της φύσης σ’ όσους μπορούν να γίνουν δέκτες του αγωνιώδους μηνύματος, που εκπορεύεται από την πρωτότυπη γραφή του ”.
Από το βιβλίο του Γιώργη Π. Δρυμωνιάτη ”Ανθρωποκεντρική Θεοκωμωδία” (σε 4 πράξεις)
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις <<Κυθηραϊκά>>
-------------------------------------------
Πηγή: freezemenow.wordpress.com
-------------------------------------------
