Εδώ και αρκετά χρόνια τα πεύκα στο Δασάκι στο Καψάλι έχουν προσβληθεί από την ασθένεια των πεύκων την βαμβακίαση.
Ένα-ένα τα πεύκα ασπρίζουν, ξεραίνονται, γέρνουν ...... πεθαίνουν.
Τα Δασάκι εξαφανίζεται.....
Ενδιαφέρεται κανείς ;;;
Υπάρχει κάποια λύση ;;;
Η βαμβακίαση των πεύκων είναι ένα φαινόμενο ασθένειας των δένδρων που οφείλεται στο κοκκοειδές έντομο Marchalina Hellenica. Το έντομο αυτό ζει στα πεύκα, από τα οποία τρέφεται απομυζώντας τους χυμούς του.
Μόλις τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει η πολιτεία να ευαισθητοποιείται από την καταστροφή των πεύκων, επιδοτώντας έρευνες με αντικείμενο την αντιμετώπιση του φαινομένου.
Αρχικά οι έρευνες προσανατολίζονταν στον ψεκασμό των πεύκων, αλλά κάτι τέτοιο φαίνεται πως είναι επιβλαβές για την χλωρίδα, την πανίδα και τον άνθρωπο.
Τώρα οι έρευνες προσανατολίζονται κυρίως σε φυσικούς τρόπους αντιμετώπισης του εντόμου με χρήση των φυσικών εχθρών του (θηρευτές-έντομα και πουλιά).
Τρόπο αντιμετώπισης αποτελεί επίσης και η πλύση των δέντρων με νερό, αλλά κάτι τέτοιο περιορίζεται σε αστικές/εύκολα προσβάσιμες περιοχές.
Tο έντομο Marcalina hellenica δεν είναι ιθαγενές της Eλλάδας· μεταφέρθηκε εδώ από τον άνθρωπο, πιθανότατα κατά τους ρωμαϊκούς ή τους βυζαντινούς χρόνους.
Σε αυτό συνηγορούν τόσο τα αρχαιολογικά ευρήματα όσο και τα βιολογικά δεδομένα – δεν αναφέρεται τίποτα σχετικά με τη μελιτογόνο δράση του εντόμου σε πινακίδες της Πύλου και της Kνωσού, στα βιβλία του Θεόφραστου, στις πινακίδες και στα κείμενα της κλασικής περιόδου και στον Πλίνιο.
Tην τελευταία δεκαετία, επιδοτήθηκε από το B΄ KΠΣ η διάδοση του εντόμου στην Eλλάδα και η εισαγωγή του σε περιοχές που δεν είχε ακόμα εξαπλωθεί.
Aυτό έγινε παρά το γεγονός ότι γειτονικές χώρες, όπως η Iταλία, είχαν ήδη θεσπίσει νόμους σχετικά με την υποχρεωτική καταπολέμηση του εντόμου το οποίο καταστρέφει το πεύκο απομυζώντας τον χυμό του.
Oι Eλληνες μελισσοκόμοι όμως υποστήριξαν στις πολιτικές αρχές ότι υπάρχει μια υποθετική σχέση αμοιβαιότητας ανάμεσα στο πεύκο-ξενιστή και το έντομο.
H διάδοση του εντόμου έγινε κατά παράβαση όλων των αρχών της εντομολογίας και της εν γένει βιολογικής επιστήμης.
Στην απόφαση περί επιδοτήσεως φαίνεται ότι βάρυνε ο αριθμός των μελισσοκόμων, η παραγωγή μελιού και η αξία των εξαγωγών μελιού σε αντίθεση με την απώλεια βιομάζας, τη διαφάνεια της κόμης και τα νεκρά πεύκα που έχουν παρατηρηθεί σε πολλές περιοχές της νότιας Eλλάδας.
Οι συνεχείς λανθασμένες αποφάσεις ανθρώπων που μοναδικό τους σκεπτικό είναι η απόκτηση πλεονεκτημάτων με οιονδήποτε τρόπο είναι ένα από τα γνωρίσματα που έφεραν την χώρα μας στο χείλος του γκρεμού.
Η αδιαφορία για τα αποτελέσματα αυτών των ενεργειών είναι ακόμα χειρότερο αποτέλεσμα και αποτελεί το τελευταίο σπρώξιμο μέσα στο γκρεμό που αναμένει.
Το δασάκι σε λίγα χρόνια θα γίνει σκέτο οικόπεδο με νεκρωμμένα ξύλα. Σαν οικόπεδο θάχει μεγάλη αξία κανείς δεν το αμφισβητεί.
Εάν αυτό δεν ενοχλεί ούτε τους κατοίκους ούτε την πολιτεία αλλά ούτε και τους τοπικούς περιβαντολογικούς συλλόγους εμείς δεν έχουμε λόγο να ανησυχούμε.....!!!!!
Άλλωστε είναι γνωστό ότι τα "Δένδρα πεθαίνουν όρθια" και κατά τον Πλάτωνα "Ο πόλεμος τελειώνει μόνο για τους νεκρούς"....
Τα πευκάκια δώσανε τον αγώνα τους όμορφα, εμείς οι άνθρωποι τα καταδικάσαμε ....
Μήπως θάρθει και η δική μας σειρά ;;;;;
------------------------------------------------------------
Αντώνης Λαμπρινίδης-Φωτογραφίες Γιώργος Σάμιος
------------------------------------------------------------
