Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Απάντηση στο δημοσίευμα "Γιατί Εγκαταλείπουμε κάθε τι που φτιάχνεται ;;;;"

Αγαπητέ κ. Λαμπρινίδη.

Θα ήθελα γιά ενημέρωση δική σας καί των επισκεπτών της σελίδας να δημοσιεύσετε αυτή την επιστολή, που απαντάει στα ερωτήματα που έχουν τεθεί από τα σχόλια και τις φωτογραφίες πού πρόσφατα δημοσιεύσατε γιά το μικρό γήπεδο στα Αρωνιάδικα.


Χωρίς να μπορεί να διαφωνήσει κανείς με όσα γράφετε, για την ιστορία πρέπει να γίνουν γνωστά τα παρακάτω.

Το 2001 ιδρύθηκε ο "ΠΑΓΚΥΘΗΡΑΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΌΣ ΣΎΛΛΟΓΟΣ με έδρα τον Ποταμό των Κυθήρων. Τα ιδρυτικά μέλη ήταν 56 κυρίως γονείς μαθητών αλλά καί άλλοι που αγαπούσαν τον αθλητισμό, μέλος του ήταν καί τότε Δήμαρχος Αρτέμης Καλλίγερος, η ιδέα ήταν του γυμναστή Βασίλη Νταφόπουλου.

Θα αναφέρω τα ονόματα του πρώτου ΔΣ γιά να γίνει αντιληπτή  η πολυσυλλεκτικότητα των μελών καί πόσο ενωτική ήταν αυτή η προσπάθεια.

Πρόεδρος: Μιχάλης Πρωτοψάλτης.
Αντιπρόεδρος: Γιάννης Φατσέας.
Γεν. Γραμματέας: Αννα Μπουρνά.
Ταμίας: Μανώλης Κασιμάτης.
Ειδ. Γραμματέας: Σταύρος Βλαχόπουλος.
Γεν. Αρχηγός: Γιάννης Σκαρλέας.
Ειδ. Σύμβουλοι: Βασίλης Νταφόπουλος, Φώτης Καλλιντέρης, Γιώργος Λεωντσίνης.
Ελεγκτική Επιτροπή: Παναγιώτης Μουλός, Κυριακούλα Σαμίου, Αθηνά Τζωρτοπούλου.

Βασικός σκοπός του Συλλόγου ήταν η υποστήριξη καί ανάπτυξη του αθλητισμού στα Κύθηρα. Οργανώθηκαν καί λειτούργησαν τα εξής τμήματα.

1. Ποδοσφσαίρου με 79 παιδιά, και υπεύθυνο προπονητή τον Αντώνη Πρωτονωτάριο.
2. Βόλεϊ με 33 παιδιά και υπεύθυνο προπονητή τον Γιατρό Γιάννη Κατσικογιάννη.
3. Στίβου με 39 παιδιά καί προπονήτρια την κ. Φωτεινή. Υπήρχε  συνέργασία και με τους γυμναστές των σχολείων. Ο ΣΕΓΑΣ με την 807/17-6/2002 απόφασή του  αναγνώρισε τον   Σύλλογο με αριθμό μητρώου 1900 καί 20 αθλητές μας αναγνωρισμένους.

Οι πιό στενοί μου συνεργάτες ήταν η Αννα Μπουρνά καί Μανώλης Κασιμάτης.

Αθλητικές εγκαταστάσεις δεν υπήρχαν, στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε κάτι ήλθαμε σε επαφή με το Πανελλήνιο Αθλητικό Σωματείο Γυναικών "Η Καλλιπάτειρα", είχαμε πληροφορίες ότι βοηθούσε μικρούς συλλόγους, πρόεδρός του ήταν η Αγάπη Βαρδινογιάννη καί μέλος η συμπατριώτισά μας Ελένη Κυριακοπούλου-Καστρισίου.  Επικοινωνήσαμε με το σωματείο  καί συμφωνήσαμε να φτιάξουμε εμείς ένα γήπεδο 5Χ5 καί θα μας έδινε τον χλοροτάπητα καί τα γκολπόστ.

Αναζητήσαμε χώρο καί καταλήξαμε στο προαύλιο του Δημοτικού  Σχολείου Αρωνιαδίκων, με την σύμφωνη γνώμη της τότε Δημοτικής Αρχής. Τον χώρο είχε μετατρέψει η ΜοΜΑ σε αμαξοστάσιο και παρουσίαζε εικόνα σκουπιδότοπου.

Χρήματα δεν είχαμε, αλλά ξεκινήσαμε με πολύ κέφι καί όρεξη, δεν είχαμε και χρόνο γιατί το σωματείο καθόρισε ημερομηνία εγκαινίων.

Για να μην χάσουμε την ευκαιρία λοιπόν,  με προσωπική εργασία καί χρήματα από την τσέπη μας ξεκινήσαμε την διαμόρφωση του χώρου, Παναγιώτης Μαγονέζος, Στράτος Σταματάκος, μας βοήθησαν με μηχανήματα και εργάτες.

Κατασκευάσαμε τα περιμετρικά τοιχεία, φέραμε σωλήνες καί συρματόπλεγμα που πληρώσαμε εμείς καί με προσωπική μας εργασία τα τοποθετήσαμε. Μας έστειλαν τον τάπητα και συνεργείο να τον τοποθετήσει. Το γηπεδάκι ήταν έτοιμο και ήταν στολίδι.

Τα εγκαίνια έγιναν το Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2003, παρουσία της προέδρου κ. Αγάπης Βαρδινογιάννη, μελών  του ΔΣ του Σωματείου "Καλλιπάτειρα", από όλη την Ελλάδα, του Δημάρχου Κυθηρων της Επάρχου, των αρχών και πλήθους κόσμου.


Το γήπεδο λειτουργούσε υποδειγματικά, οργανώθηκαν πρωταθλήματα για μικρούς και μεγάλους, τα περισσότερα απογεύματα ο χώρος έσφυζε από ζωή. Στο πρώτο πρωτάθλημα συμμετείχαν οκτώ ομάδες, για την Ιστορία να τις αναφέρω με αλφαβητική σειρά.

1. Αετός
2. Ανώνυμοι
3. Α.Ο.Π
4. Αχιλλέας
5. Επιβήτορες
6. Πορτοκάλια
7. Ρεμάλια
8. Φλόγα

Ο σύλλογος πήρε προπονητή τον Πέτρο Γαλανάκη, γινόταν προπόνηση των παιδιών κάθε Σάββατο και Κυριακή. Από τον Σεπτέμβριο του 2003 που έγιναν τα εγκαίνια μέχρι το τέλος της χρονιάς είχαμε καταγράψει ότι χρησιμοποίησαν το γηπεδάκι 1563 άτομα, 658 παιδιά καί 905 ενήλικες.



Εκείνη την περίοδο επισκέφθηκε το νησί ο τότε Νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας, είδε το γήπεδο, αναγνωρίζοντας την πρωτοφανή προσπάθειά μας, ικανοποίησε το αίτημά μας να χρηματοδοτήσει τον ηλεκτροφωτισμό του γηπέδου.

Δυστυχώς όμως η οικογένεια Αγγελοπούλου Βολφ-Bayer πού είχε αγοράσει γειτονικό σπίτι, είχε διαφορετική γνώμη. Την ενοχλούσε η μπάλα που καμιά φορά έπεφτε στην αυλή της, την ενοχλούσαν οι φωνές των παιδιών κλπ. 

Ήλθα σε επαφή μαζί τους, με ατελείωτες ώρες συζητήσεων και ανταλαγή επιστολών, προσπαθούσα να ικανοποιήσω τα αιτήματά τους, να μην ενοχλούνται τό διάστημα που θα παρέμεναν στα Κύθηρα. Τελικά πραγματοποίησαν την απειλή τους έκαναν καταγγελίες προς κάθε κατεύθυνση. (είναι στη διάθεσή σας οι καταγγελίες)   



Αποτέλεσμα αυτών των καταγγελιών ήταν η Νομαρχία Πειραιά αντί να ηλεκτροφωτήσει το γήπεδο έστειλε την Πολεοδομία, η οποία μας έβαλε πρόστιμο,  διέταξε την κατεδάφιση του γηπέδου, καί ξεκίνησε ποινική δίωξη εναντίον μου και εναντίον του τότε  Δημάρχου.

Τέσσερεις φορές ταξίδεψα στον Πειραιά καί κάθισα στο εδώλιο του κατηγορουμένου γιά να αθωωθώ τελικά γιά το έγκλημα που είχα διαπράξει!!!

Ο Δήμος Κυθήρων έχει κάνει όλες τις ενέργειες γιά νομιμοποίηση του γηπέδου, χρονοβόρες βέβαια, χρειάζεται έγκριση τοπικού ρυμοτομικού κλπ.

Μέχρι  να ολοκληρωθούν με εντολή του εισαγγελέα το γήπεδο έχει σφραγισθεί, τα παιδιά έχουν παραβιάσει τα συρματοπλέγματα, μπαίνουν μέσα καί παίζουν.

Αυτοί είναι οί λόγοι που το γηπεδάκι παρουσιάζει αυτή την άθλια εικόνα.

Το βλέπω και πονάει η ψυχή μου, με τα χέρια μου έχω τοποθετήσει τις σωλήνες καί τα συρματοπλέγματα,  έχω πληρώσει το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που δαπανήθηκαν πήγα και κατηγορούμενος 4 φορές,  αυτή δυστυχώς είναι η Ιστορία του μικρού Γηπέδου στα Αρωνιάδικα και του Συλλόγου που τό δημιούργησε.

Εύχομαι και πιστεύω ότι δεν θα αργήσει η ώρα που θα κάνουμε το γηπεδάκι όπως πρώτα, στολίδι.

Σας ευχαριστώ γιά την φιλοξενία.
Μιχάλης Δ. Πρωτοψάλτης