Έγραψε ο κ. Τσίπρας στην αγαπητή του Κριστίν και αναρωτήθηκε κατά πόσο μπορεί η Ελλάδα να εμπιστευθεί και να συνεχίσει να διαπραγματεύεται καλή τη πίστη, με τους αξιωματούχους του ΔΝΤ, οι οποίοι εκφράζουν απόψεις σαν και αυτές που εκφράζονται σε αυτές τις (Wikileaks) δημοσιεύσεις!
Με εντυπωσιάζει η επίκληση της καλής πίστης τη στιγμή που όλες οι μέχρι σήμερα συζητήσεις και διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης στηρίχτηκαν στην κακή πίστει. Όχι μόνο απέναντι στους ξένους αλλά και απέναντι στον Ελληνικό λαό που αυτή η κυβέρνηση περιέλουσε με μπουγέλα ψεμάτων.
Με εντυπωσιάζει η επίκληση της καλής πίστης τη στιγμή που όλες οι μέχρι σήμερα συζητήσεις και διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης στηρίχτηκαν στην κακή πίστει. Όχι μόνο απέναντι στους ξένους αλλά και απέναντι στον Ελληνικό λαό που αυτή η κυβέρνηση περιέλουσε με μπουγέλα ψεμάτων.
Είχε δίκιο ο κ. Μητσοτάκης επισημαίνοντας ότι το κόστος νέων εκλογών είναι μικρότερο από το κόστος παραμονής του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Και τώρα τί πρέπει να γίνει; Στο ερώτημα κλήθηκα να απαντήσω και πριν από 10 μέρες. Δεν έχω εύκολη απάντηση. Διότι δεν αρκεί να πω τί, κατά τη γνώμη μου πρέπει να γίνει, αλλά πρέπει και να υποδείξω ποιός θα το κάνει. Ασφαλώς όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι και η Ν.Δ. Για να είμαι δίκαιος, όχι η Ν.Δ. όπως την ξέραμε μέχρι τον Ιανουάριο του 2015. Ίσως έχει αλλάξει. Αν έχει δεν φαίνεται ακόμη.
Η απάντησή μου στο ερώτημα "τί πρέπει να γίνει" δεν απευθύνεται σε τρίτους (κυβέρνηση, αντιπολίτευση) αλλά είναι μια περιγραφή του τί θα έκανα εγώ αν η Βουλή στήριζε για τρία χρόνια μια δική μου κυβέρνηση.
Το προσφυγικό και οι εντάσεις στα σύνορα με τους γείτονές μας μπορούν ίσως να θέσουν σε κίνδυνο τις τουριστικές ροές προς την Ελλάδα. Θα χαθεί έτσι και η τελευταία ελπίδα για μη μεγάλη συρρίκνωση της οικονομίας. Διότι συρρίκνωση θα υπάρξει ούτως ή άλλως εξ αιτίας της αύξησης των φόρων και των εισφορών. Η συρρίκνωση αυτή θα αυξήσει τον αριθμό των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Οπότε οι τράπεζες κινδυνεύουν να χρειαστούν νέα κεφάλαια τα οποία, αυτή τη φορά, δεν θα τους δώσει η αγορά.
Δεν θέλω να τρομάξω κανένα. Οι κίνδυνοι όμως είναι μεγάλοι. Διαθέτουμε κυβέρνηση τρίτης κατηγορίας που δεν εμπνέει οποιαδήποτε εμπιστοσύνη. Ελπίζω οι βολεμένοι να συνειδητοποιήσουν ότι θα ξεβολευτούν. Καλύτερα μετρημένα τώρα παρά ολοκληρωτικά αργότερα.
Για το τί θα έκανα θα είμαι κατ' ανάγκη πολύ σύντομος. Τηλεγραφικός.
1. Η Ελλάδα συμφώνησε να εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο και στη συνέχεια έκανε και εξακολουθεί να κάνει ό,τι μπορεί για μην εφαρμόσει όσα συμφώνησε να κάνει. Μια δική μου κυβέρνηση, λοιπόν, θα εφαρμόσει το μνημόνιο στην ολότητά του. Είτε μας αρέσει είτε όχι. Διότι ό,τι δεν μας αρέσει έπρεπε να το εντοπίσουμε πριν συμφωνήσουμε και να το απορρίψουμε. Ό,τι όμως συμφωνούμε το τηρούμε. Άρα 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα το 2018. Πρέπει να φθάσουμε στα άκρα για να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της Ελληνικής κυβέρνησης. Οι υποχρεώσεις του μνημονίου καλύπτουν την περίοδο μέχρι τον Ιούνιο του 2018. Οι μελλοντικές θα τηρηθούν όπως συμφωνήθηκαν. Όσες έπρεπε να εκπληρωθούν και δεν εκπληρώθηκαν εγκαίρως θα εκπληρωθούν σε δύο μήνες.
2. Στα σαράντα χρόνια εφαρμογής του Συντάγματος του 1975 γιγαντώθηκε ο λαϊκισμός και ο πελατειακός αναξιοκρατικός κρατισμός. Το κράτος γιγαντώθηκε και αποσαθρώθηκε. Κοστίζει πάρα πολλά και συνεισφέρει πολύ λίγα. Η χρηματοδότησή του εξοντώνει την παραγωγική οικονομία. Το Σύνταγμα πρέπει να αλλάξει. Αφ’ ενός πρέπει να διατηρήσει τη δημοκρατική και κοινοβουλευτική παράδοση καθώς και την παράδοσή στο «κοινωνικό κράτος δικαίου» και αφ’ ετέρου να εκσυγχρονίσει τους θεσμούς, δημιουργώντας ένα ασφαλές περιβάλλον για την ανάπτυξη και τις ελευθερίες μας, με ενισχυμένο αίσθημα εμπιστοσύνης στο Κράτος. Το Σύνταγμα του 1975 προβλέπει στο άρθρο 110 μια εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία για την αναθεώρησή του. Δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου. Διαδοχικές κυβερνήσεις σπαταλούσαν τον χρόνο για να αποφύγουν το πολιτικό κόστος. Μια δική μου κυβέρνηση θα ζητήσει από τον Ελληνικό λαό να εγκρίνει με δημοψήφισμα ένα νέο Ελληνικό Σύνταγμα παρακάμπτοντας το άρθρο 110.
3. Το πολιτικό μας σύστημα έχει χαρακτηριστεί πρωθυπουργοκεντρικό και πράγματι είναι. Στη δική μου κυβέρνηση θέλω ν' αποδυναμωθεί ο πρωθυπουργός και να ενδυναμώσουμε τους πολίτες. Ν' αποδυναμώσουμε το κέντρο, την κεντρική εξουσία, τα υπουργεία, τους υπουργούς, τους παράγοντες και να ενδυναμώσουμε την τοπική αυτοδιοίκηση. Μιλώ για μια ριζική αναδιανομή εξουσίας. Μιλώ για ένα κράτος στο οποίο η τοπική αυτοδιοίκηση, οι 325 δήμοι της χώρας και οι 13 περιφέρειες, θα έχουν πραγματική διοικητική και πραγματική οικονομική αυτοτέλεια. Οι Περιφέρειες και οι Δήμοι θα έχουν ίδιους πόρους που θα καθορίζονται από αυτούς στα πλαίσια όμως του νόμου. Οι πολίτες θα συμμετέχουν στη διαμόρφωση των προϋπολογισμών του δήμου τους και της περιφέρειάς τους και θα αναλαμβάνουν τη χρηματοδότησή του. Αυτοτέλεια με ευθύνη.
4. Από μόνο του το ασφαλιστικό σύστημα είναι ικανό να ματαιώσει κάθε προσπάθεια υπέρβασης της κρίσης. Είναι ένα εξαιρετικά σύνθετο κουβάρι χιλιάδων μικρών ρυθμίσεων που εξυπηρετούν ατέλειωτα πελατειακά προνόμια. Προσπαθείς να λύσεις ένα πρόβλημα και άθελα δημιουργείς δέκα καινούργια. Σπάνια βρίσκει τόσο καλή εφαρμογή ο μύθος του Γόρδιου Δεσμού. Η δική μου κυβέρνηση θα καταργήσει στο σύνολό του το συνταξιοδοτικό. Θα καταργήσει τις εισφορές. Μηδέν εισφορές εργαζόμενου, μηδέν εισφορές εργοδότη. Κάθε Έλληνας είτε εργαζόμενος είτε όχι θα δικαιούται σύνταξης 700 Ευρώ μηνιαίως που θα του πληρώνει το κράτος από τα γενικά φορολογικά έσοδα μόλις συμπληρώσει το 67 έτος της ηλικίας. Κόστος για το προϋπολογισμό 15 δις ετησίως. 3 λιγότερα από όσα πληρώνει σήμερα το κράτος σε επιχορηγήσεις χρεοκοπημένων ταμείων. Μια και δεν θα υπάρχουν ταμεία μπορούν να καταργηθούν αμέσως όλοι οι υπέρ τρίτων φόροι που υπάρχουν για να συντηρούν τα ταμεία. Χωρίς εισφορές δεν θα υπάρχει μαύρη εργασία. Χωρίς εισφορές η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας θα εκτιναχθεί. Η χαρά της απλοποίησης. Η ανάπτυξη θα είναι ante portas.
5. Μικρότερο κράτος. Υπάρχουν δύο ομάδες πολιτών. Οι υπάλληλοι του δημόσιου τομέα και οι συνταξιούχοι είναι η μία. Η άλλη είναι οι παραγωγικά απασχολούμενοι που συνεισφέρουν φόρους και εισφορές για να αμείβεται η ομάδα των υπαλλήλων του δημοσίου και οι συνταξιούχοι. Η πρώτη ομάδα εισπράττει και η δεύτερη πληρώνει. Στα χρόνια της κρίσης η δεύτερη ομάδα, αυτή που πληρώνει, συρρικνώθηκε αριθμητικά σημαντικά. Είναι πια σαφώς μικρότερη από την πρώτη. Τον Ιανουάριο του 2015 σε άρθρο μου στην Καθημερινή έδωσα στοιχεία για το 2013. 3,48 εκ. υπάλληλοι δημοσίου και συνταξιούχοι, 2,78 εκ. οι παραγωγικά απασχολούμενοι. Μεταξύ 2008 και 2013 η ομάδα των παραγωγικά απασχολούμενων μειώθηκε κατά 1 περίπου εκατομμύριο.
Η πραγματικότητα το 2016 είναι ασφαλώς χειρότερη.
Είναι απολύτως παράλογο να περιμένουμε ότι 2,5 εκ. παραγωγικά απασχολούμενοι θα πληρώνουν για τον εαυτό τους και την οικογένεια τους και θα πληρώνουν επιπλέον για τη σίτιση 3,5 εκ. υπαλλήλων και συνταξιούχων. Απλώς δεν γίνεται. Δεν βγαίνουν οι αριθμοί. Βρισκόμαστε σε απόλυτο αδιέξοδο. Οι δαπάνες του κράτους μεγαλώνουν και ο φθίνων αριθμός των παραγωγικά απασχολούμενων καλείται να τις καλύψει. Το αδιέξοδο είναι απόλυτο. Μία μόνο λύση υπάρχει. Η ακατανόμαστη. Να περιοριστεί σημαντικά ο αριθμός της πρώτης ομάδας. Να καταργηθούν οι σκανδαλώδεις πρόωρες συντάξεις των κομματικών πελατών και να καταργηθούν όλες ανεξαιρέτως οι περιττές υπηρεσίες του Δημόσιου τομέα. Μα θα γίνουν απολύσεις; Πολλές. Πρέπει βέβαια ταυτόχρονα να φροντίσει η πολιτεία για την κατά το δυνατό ομαλή μετάβαση από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα.
Χωρίς δραστική μείωση του δημόσιου τομέα δεν θα υπάρξει ανάπτυξη. Χωρίς δραστική μείωση του δημόσιου τομέα δεν θα μειωθεί η εξοντωτική φορολογική επιβάρυνση των παραγωγικά απασχολούμενων. Η εξοντωτική φορολογία θα διαλύσει ό,τι απομένει από την οικονομία και θα στείλει εκατοντάδες χιλιάδες στην παρανομία της φοροδιαφυγής, στη μαύρη οικονομία, στο εξωτερικό.
Αναφέρθηκα σε πέντε κεφάλαια πολιτικής μιας δικής μου κυβέρνησης. Δημιουργούν τα θεμέλια για μια οικονομία ανταγωνιστική που αναπτύσσεται ραγδαία. Όλα τα έχω ξαναπεί. Απορρίπτονται συλλήβδην από το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο με την προσχηματική δικαιολογία ότι "αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα". Ε! λοιπόν, εγώ νομίζω πως γίνονται και είμαι διατεθειμένος να τα κάνω.
--------------------------------------------------
Πηγή: liberal.gr-Στέφανος Μάνος
--------------------------------------------------
Πηγή: liberal.gr-Στέφανος Μάνος
--------------------------------------------------
