Σκηνικό ασυδοσίας, περιβαλλοντικής επιβάρυνσης και ανευθυνότητας εκ μέρους των πολιτών επικρατεί στον τομέα της ανακύκλωσης ηλεκτρικών συσκευών.
Οι Έλληνες πολίτες, γνωστοί για την εγκληματική άγνοια και ανευθυνότητα που επιδεικνύουν σε όλα τα ζητήματα που αφορούν τον κοινό βίο, κυριολεκτικά βαριούνται να μεταφέρουν τις ηλεκτρικές τους συσκευές σε καταστήματα ηλεκτρικών που αναλαμβάνουν την ανακύκλωσή τους ή να συνεννοηθούν με τις αρμόδιες δημοτικές υπηρεσίες για την παραλαβή και διάθεση των πιο ογκωδών αντικειμένων.
Οι Έλληνες πολίτες, γνωστοί για την εγκληματική άγνοια και ανευθυνότητα που επιδεικνύουν σε όλα τα ζητήματα που αφορούν τον κοινό βίο, κυριολεκτικά βαριούνται να μεταφέρουν τις ηλεκτρικές τους συσκευές σε καταστήματα ηλεκτρικών που αναλαμβάνουν την ανακύκλωσή τους ή να συνεννοηθούν με τις αρμόδιες δημοτικές υπηρεσίες για την παραλαβή και διάθεση των πιο ογκωδών αντικειμένων.
Αντιθέτως, τα παρατάνε μπροστά στην πόρτα του σπιτιού τους για να τα μαζέψει ο παλιατζής.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ανακύκλωσης Συσκευών, αυτή είναι η κατάληξη του 80% των ογκωδών ηλεκτρικών συσκευών στη χώρα μας.
Στην Ελλάδα την ανακύκλωση ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών αναλαμβάνουν δύο εταιρείες, η Ανακύκλωση Συσκευών και η Φωτοκύκλωση (για τους λαμπτήρες) ενώ η επεξεργασία γίνεται στις οκτώ μονάδες που υπάρχουν σε όλη τη χώρα
Η ανευθυνότητα του «πάνσοφου λαού» μας έχει συμβάλλει στη δημιουργία ενός ολόκληρου κυκλώματος παλιατζήδων και ρακοσυλλεκτών που αριθμεί περισσότερους από 40.000 ανθρώπους.
«Οι χαλασμένες συσκευές καταλήγουν στα πεζοδρόμια κυρίως επειδή η ατομική ευθύνη είναι αυτό που λείπει και στο θέμα της ανακύκλωσης από τους πολίτες του Νότου στην Ευρώπη. Στις σκανδιναβικές χώρες οι πολίτες διανύουν έως και 30 χιλιόμετρα για να φτάσουν στην πλησιέστερη μονάδα και να αποθέσουν τις συσκευές τους, αλλά το κάνουν», επισημαίνει στο «Έθνος» ο Μάριος Ιντζελέρ, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Ανακύκλωση Συσκευών ΑΕ.
Το πρόβλημα βέβαια δεν αφορά μόνος τους πολίτες, αλλά και το σύνολο της διοικητικής δομής. Άλλωστε δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Πολλοί δήμοι της Ελλάδας είτε δεν διαθέτουν οργανωμένες υπηρεσίες είτε δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με το θέμα, ενώ σπανίως θα παραλάβουν κάτι από το σπίτι του δημότη.
«Συνήθως θα ζητήσουν να το έχει ήδη κατεβάσει στο πεζοδρόμιο, κάτι που δεν είναι πάντα εύκολο για τις μεγάλες συσκευές» λέει ο κ. Ιντζελέρ.
—Τεράστια περιβαλλοντική πληγή
Η περισυλλογή των παρατημένων ηλεκτρικών συσκευών από τους παλιατζήδες δεν συνιστά περιβαλλοντικά φιλική λύση. Τουναντίον.
Τοξικά εξαρτήματα και υγρά καταλήγουν στους κοινούς κάδους απορριμμάτων και από εκεί στους χώρους «υγειονομικής» ταφής, μέταλλα καίγονται σε υψικαμίνους σκραπατζήδων χωρίς κανένα περιβαλλοντικό κριτήριο, τοξικά κουφάρια καταλήγουν είτε σε κάδους, είτε καίγονται σε υψικαμίνους συνιστώντας μία μεγάλη απειλή για το περιβάλλον.
Επίσης, ψυκτικά υγρά, υγρά μπαταριών αυτοκινήτων και βαρέα μέταλλα από τις οθόνες τηλεοράσεων μολύνουν το έδαφος και τον υδροφόρο ορίζοντα.
Αυτή είναι η συνέπεια της μεταπώλησης ηλεκτρικών συσκευών σε σκραπατζήδες. Οι παλιατζήδες αποκομίζουν από 80 λεπτά έως 1,5 ευρώ το κιλό για τον σίδηρο, λίγο περισσότερο για το αλουμίνιο, αλλά αυξημένη τιμή για τον χαλκό που μπορεί να ξεπεράσει και τα 3.000 ευρώ ανά τόνο.
Στις πλέον επικίνδυνες συσκευές μετά τον χρόνο ζωής τους συγκαταλέγονται τα ψυγεία από τα οποία διαρρέονται στο περιβάλλον υψηλής τοξικότητας ουσίες.
Στην Ευρώπη, υπολογίζεται ότι περίπου 84.000 τόνοι συμπιεστών ψυγείων δεν καταλήγουν στα πιστοποιημένα κέντρα απορρύπανσης, πράγμα που σημαίνει ότι παράγουν περίπου τις ίδιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα με 5 εκατομμύρια αυτοκίνητα!
Σε μείζον πρόβλημα για το περιβάλλον και την υγεία των πολιτών όμως εξελίσσεται και η μειωμένη ανακύκλωση ηλεκτρονικών συσκευών, καθώς ορισμένες απ΄ αυτές απελευθερώνουν ιδιαίτερα βλαβερά στοιχεία, μεταξύ των οποίων υδράργυρο και κάδμιο.
—Πανευρωπαϊκό πρόβλημα
Μόλις το ένα τρίτο του ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού που απορρίπτεται στην Ευρώπη ανακυκλώνεται σωστά, ενώ ένας τεράστιος αριθμός κινητών τηλεφώνων, υπολογιστών, τηλεοράσεων, ψυγείων και άλλων συσκευών είτε πωλείται παράνομα ή καταλήγει σε χωματερές, αποκαλύπτει πρόσφατη έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και της INTERPOL.
Η Σουηδία και η Νορβηγία προσεγγίζουν τους ευρωπαϊκούς στόχους όσον αφορά την αποκομιδή και την ανακύκλωση των αποβλήτων ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ), έχοντας φθάσει στο 85%, ενώ η Ρουμανία, η Ισπανία και η Κύπρος βρίσκονται στις χαμηλότερες θέσεις της σχετικής κατάταξης, περιοριζόμενες στο 20%, κατά την έκθεση.
Στην Ελλάδα καταγράφεται μόλις ηλεκτρονικών αποβλήτων που μόλις ξεπερνά το 20%, ενώ το 60% του όγκου είτε καταλήγει στους κάδους απορριμμάτων είτε απορρίπτεται ή πωλείται παρανόμως.
Τα ποσοστά ανακύκλωσης στην Ελλάδα, αν και παραμένουν χαμηλά, βρίσκονταν το 2014 βάσει των προσωρινών στοιχείων εντός του στόχου που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ενωση που ορίζει 4 κιλά ανά κάτοικο, ανά έτος.
Συνολικά το 2014 ανακυκλώθηκαν περίπου 45.000 τόνοι, ενώ παρά το γεγονός ότι ο ρυθμός έχει μειωθεί τον τελευταίο καιρό λόγω της οικονομικής κρίσης που αναστέλλει τους ρυθμούς ανανέωσης των συσκευών, η χώρα μας αναμένεται να πετύχει τον εθνικό στόχο και για φέτος.
Συνολικά μόνο 3,3 εκατ. τόνοι από τα 9,5 εκατ. τόνους των ΑΗΗΕ που καταγράφηκαν στην Ευρώπη το 2012 απορρίφθηκαν και ανακυκλώθηκαν σωστά. Περίπου 1,3 εκατ. τόνοι εξήχθησαν, ενώ οι υπόλοιποι ανακυκλώθηκαν εντός Ευρώπης, αλλά εκτός των προβλεπόμενων διαδικασιών ή κατέληξαν στα σκουπίδια.
-------------------------------
Πηγή: econews.gr
--------------------------------
