Ένα βασικό συστατικό που βρίσκεται στη μπύρα μπορεί να σώσει τις μέλισσες από την κατακόρυφη πτώση του πληθυσμού τους, σύμφωνα με την αμερικανική Υπηρεσία Γεωργικής Έρευνας.
Τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός των μελισσών σημειώνει δραματική πτώση λόγω της λεγόμενης «διαταραχής κατάρρευσης αποικίας». Πρόκειται για ένα φαινόμενο κατά το οποίο ολόκληρες αποικίες πεθαίνουν μυστηριωδώς, και το οποίο εμφανίζεται σε όλο και περισσότερες κυψέλες. Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν στο φαινόμενο είναι η ύπαρξη της βαρρόας, ενός ακάρεος που εμφανίστηκε πρώτη φορά στη Σιγκαπούρη το 1951 και τη δεκαετία του 1970 σχεδόν αφάνισε τη μελισσοκομία στην Ελλάδα.
Τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός των μελισσών σημειώνει δραματική πτώση λόγω της λεγόμενης «διαταραχής κατάρρευσης αποικίας». Πρόκειται για ένα φαινόμενο κατά το οποίο ολόκληρες αποικίες πεθαίνουν μυστηριωδώς, και το οποίο εμφανίζεται σε όλο και περισσότερες κυψέλες. Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν στο φαινόμενο είναι η ύπαρξη της βαρρόας, ενός ακάρεος που εμφανίστηκε πρώτη φορά στη Σιγκαπούρη το 1951 και τη δεκαετία του 1970 σχεδόν αφάνισε τη μελισσοκομία στην Ελλάδα.
Οι μελισσοκόμοι από τότε αναζητούν μια εναλλακτική λύση που να βοηθά τις μέλισσες να καταπολεμήσουν αυτά τα παράσιτα. Το συγκεκριμένο ακάρι προσκολλάται στις μέλισσες και ρουφά το αιμολέμφο των εντόμων, ένα υγρό που ισοδυναμεί με αίμα στα περισσότερα ασπόνδυλα. Αυτό προκαλεί έναν ιό που ονομάζεται ιός παραμορφωμένων φτερών και εξαπλώνεται γρήγορα στην αποικία. Σημειώνεται πως η βαρρόα μπορεί να αναπαραχθεί μόνο σε κηρήθρες.
Ενδεικτικά ο αριθμός μελισσιών στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει πέσει από 6 σε 2,5 εκατομμύρια τα τελευταία χρόνια.
Οι επιστήμονες ανησυχούν καθώς με την απώλεια των μελισσών, ο πλανήτης θα χάσει τα πιο ικανά έντομα-επικονιαστές. Οι μέλισσες είναι ζωτικής σημασίας για την παραγωγή τροφίμων και τη συντήρηση των καλλιεργειών.
Για την καταπολέμηση της βαρρόας έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν σκόνη θυμόλης, μηρμυκικό οξύ, οξαλικό οξύ, χημικά φάρμακα, αιθέρια έλαια και το κοινό ξύδι. Μία από τις νέες λύσεις που ανέπτυξαν οι επιστήμονες είναι η χρήση του λυκίσκου βήτα οξέος (ΗΒΑ) στις κηρήθρες.
Οι ερευνητές δοκίμασαν σταγονίδια HBA σε μια κηρήθρα με μέλισσες και βαρρόα και ανακάλυψαν ότι οι μέλισσες ήταν αρκετά δυνατές ώστε να επιβιώσουν, ενώ τα παράσιτα σημείωσαν 100 τοις εκατό θνησιμότητα.
Εξάλλου, μια άλλη ομάδα ερευνητών από τα Πανεπιστήμια του Σαουθάμπτον και του Ρέντινγκ διαπίστωσε πρόσφατα ότι τα καυσαέρια ντίζελ προκαλούν επίσης θανάτους μελισσών. Συγκεκριμένα οι αναθυμιάσεις ντίζελ που περιέχουν υποξείδιο του αζώτου μπορούν να μεταβάλλουν χημικά τις κοινές ενώσεις των λουλουδιών.
Οι μέλισσες χρησιμοποιούν την όσφρηση για να βρουν λουλούδια να επικονιάσουν, και επειδή το άρωμα των λουλουδιών τροποποιείται χημικά, δεν μπορούν να τα βρουν και καταλήγουν να λιμοκτονούν.
Άλλοι παράγοντες που προκαλούν το θάνατο των μελισσών είναι η απώλεια των ενδιαιτημάτων, διάφορες ασθένειες, εντομοκτόνα, η περιβαλλοντική ρύπανση και η κακή διατροφή.
---------------------------
Πηγή: ΑΜΠΕ
---------------------------
