Ένας σπουδαίος οικότοπος εκπέμπει SOS
Η λιμνοθάλασσα της Στρογγύλης αποτελεί έναν σπουδαίο υγροβιότοπο με έκταση 425 στρεμμάτων που εκτείνεται τόσο στο χερσαίο τμήμα του Δήμου Ελαφονήσου, όσο και του πρώην Δήμου Βοιών περιλαμβάνοντας τις μικρότερες λίμνες του Μαγγάνου και του Νερατζιώνα, διαχωρίζεται δε από τη θάλασσα με στενή λωρίδα αμμοθινών.
Η λιμνοθάλασσα της Στρογγύλης αποτελεί έναν σπουδαίο υγροβιότοπο με έκταση 425 στρεμμάτων που εκτείνεται τόσο στο χερσαίο τμήμα του Δήμου Ελαφονήσου, όσο και του πρώην Δήμου Βοιών περιλαμβάνοντας τις μικρότερες λίμνες του Μαγγάνου και του Νερατζιώνα, διαχωρίζεται δε από τη θάλασσα με στενή λωρίδα αμμοθινών.
Λόγω της οικολογικής του σπουδαιότητας ο υγροβιότοπος εντάχθηκε στο προστατευόμενο Δίκτυο NATURA 2000 με Κ.Α 2540002, καθώς επίσης δηλώνεται και στην απογραφή CORINE BIOTOPES.
Στα νερά της λιμνοθάλασσας υπάρχουν ψάρια (κυρίως κέφαλοι, λαβράκια, τσιπούρες), τα οποία εισέρχονται ως γόνος από την θάλασσα (όταν η λιμνοθάλασσα επικοινωνεί με την θάλασσα), εγκλωβίζονται σε αυτήν και μεγαλώνουν.
Η χλωρίδα του υγροβιότοπου συνίσταται από βλάστηση αμμοθινών, καθώς και αλοφυτική – ημιαλοφυτική βλάστηση.
Περιμετρικά του υγροτόπου αναπτύσσεται φρυγανώδης βλάστηση.
Στα σπάνια και ενδημικά είδη χλωρίδας του βιοτόπου, αναφέρονται ο σπάνιος θαλασσόκεδρος (Juniperus spp.), καθώς η μοναδική Linaria Hellenica, η Silene sedoides.
Στα σπάνια και ενδημικά είδη χλωρίδας του βιοτόπου, αναφέρονται ο σπάνιος θαλασσόκεδρος (Juniperus spp.), καθώς η μοναδική Linaria Hellenica, η Silene sedoides.
Επίσης σπουδαία φυτά το Filago pygmaea, η Malcolmia nana, η Ammophila arenaria με πολύ σπουδαίο ρόλο στην συγκράτηση των αμμοθινών και της ακτής από την διάβρωση, καθώς και το καλάμι Phragmites australis.
Ως προς την πανίδα και ορνιθοπανίδα του υγροβιότοπου, καταγράφονται 80 είδη πουλιών, από τα οποία 17 φωλιάζουν.
Ο υγροβιότοπος είναι ο τελευταίος σταθμός των αποδημητικών πτηνών στο ταξίδι τους για την Αφρική και ο πρώτος όταν την άνοιξη επιστρέφουν.
Ο υγροβιότοπος είναι ο τελευταίος σταθμός των αποδημητικών πτηνών στο ταξίδι τους για την Αφρική και ο πρώτος όταν την άνοιξη επιστρέφουν.
Το 2011 ο υγροβιότοπος φιλοξένησε εκατοντάδες φλαμίνγκος, ενώ γερανοί φώλιασαν κατά τη διάρκεια του χειμώνα και δεν έφυγαν,
Τακτικοί επισκέπτες αρκετά είδη ερωδιών.
Παλαιότερα φιλοξένησε και κύκνους.
Τακτικοί επισκέπτες αρκετά είδη ερωδιών.
Παλαιότερα φιλοξένησε και κύκνους.
Επίσης αναφέρονται 2 ερπετά, 4 θηλαστικά, ενώ συχνή είναι η παρουσία της χελώνας Caretta Caretta, όπου η αμμώδης παραλία από τον Νερατζιώνα μέχρι την Πούντα είναι ιδανικός για την ωοτοκία της, αν και τελεί υπό διωγμό από τον νεοβαρβαρισμό της γουρούνας και του τζιπ στην παραλία.
Αν και ο υγροβιότοπος τυπικά προστατεύεται από το Δίκτυο NATURA, τους βιοτόπους CORINE, το πρόγραμμα προστασίας υγροτόπων RAMSAR, τη Συνθήκη της Βέρνης και την οδηγία 92/43 της ΕΟΚ, εντούτοις βρίσκεται στο έλεος της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να εκπέμπει επιθανάτια σημάδια με νεκρά ψάρια που εκβράζονται.
Οπωσδήποτε το πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό και οι κίνδυνοι που απειλούν το οικοσύστημα του βιοτόπου πολλοί.
Ο κύριος εμφανής παράγοντας κινδύνου βεβαίως είναι ο ανθρωπογενής και κυρίως η γεωργική δραστηριότητα.
Στον υγροβιότοπο απορρέουν τα όμβρια ύδατα μιας ευρύτερης περιοχής της πεδιάδας των Βατίκων, με αποτέλεσμα να παρασύρουν λόγω έκπλυσης κατάλοιπα λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
Επίσης απόβλητα ελαιουργείων που απορρίπτονται σε ρέματα, καταλήγουν στον υδροβιότοπο.
Επίσης απόβλητα ελαιουργείων που απορρίπτονται σε ρέματα, καταλήγουν στον υδροβιότοπο.
Η ανεξέλεγκτη διάνοιξη δρόμων ακόμα και τσιμεντοστρώσεις στα όρια του βιοτόπου, επιφέρουν τις δικές τους επιπτώσεις.
Η χωρίς όρους και προϋποθέσεις τουριστική δραστηριότητα μέσα στον υγροβιότοπο, έχει και αυτή τις δικές της βλαπτικές συνέπειες.
Η περιβαλλοντική κατάσταση του βυθού του όρμου των Βατίκων, η οποία υποβαθμίζεται και καταστρέφεται από τις συχνές αγκυροβολίες και λοιπές δραστηριότητες μεγάλων πλοίων, καθώς και ρυπάνσεις έχουν άμεσες επιπτώσεις στο οικοσύστημα της λιμνοθάλασσας την οποία και τροφοδοτεί σε νερό και ζωή.
Ο περιορισμός του υδάτινου όγκου της, λόγω εξάτμισης κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, αυξάνει τη θερμοκρασία, μειώνει το οξυγόνο και η μη ανανέωση του με οξυγονωμένο θαλασσινό νερό, επιφέρει το θάνατο των ψαριών και της υδρόβιας ζωής.
Η ένταξη του υδροβιότοπου στο Δίκτυο NATURA το 2000, προέβλεπε τη σύσταση Ενιαίου Φορέα Διαχείρισης από τους όμορους και ενδιαφερόμενους ΟΤΑ (τότε Δήμο Βοιών και Κοινότητα Ελαφονήσου).
Κάτι το οποίο ποτέ δεν έγινε με αποτέλεσμα να υπάρχει αυτή η εγκατάλειψη και ασυδοσία.
15 χρόνια μετά που ο υδροβιότοπος πλέον εκπέμπει SOS.
Κάτι το οποίο ποτέ δεν έγινε με αποτέλεσμα να υπάρχει αυτή η εγκατάλειψη και ασυδοσία.
15 χρόνια μετά που ο υδροβιότοπος πλέον εκπέμπει SOS.
Επιβάλλεται οι Δήμοι Μονεμβασίας και Ελαφονήσου να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους για τον κατά τα άλλα προστατευόμενο υγροβιότοπο και τις διακηρύξεις τους για περιβαλλοντική ευαισθησία και ενδιαφέρον για το περιβάλλον από λόγο να το κάνουν πράξη.
-------------------------------
Τουλίπα Γουλιμή
------------------------------
-------------------------------
Τουλίπα Γουλιμή
------------------------------
