«Λύπη δεν είναι όταν κανενός του λείπουν αγαθά που δεν τα έχει δοκιμάσει άλλοτε, παρά σαν συνηθίσει κάτι και ύστερα το χάσει».
Επιτάφιος, Θουκυδίδης (απόδοση Κακρίδης)
«Δεν γνωρίζω με τι όπλα θα γίνει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά ο Τέταρτος θα γίνει με πέτρες και ξύλα.»
Άλμπερτ Αϊνστάιν
Η γενιά που γαλουχήθηκε με Κατοχή και
Εμφύλιο δεν είχε τίποτα να χάσει. Η φτώχια ήταν το φόντο της ζωής τους, ο
θάνατος σε πρώτο πλάνο και κάπου εκεί, με πρόσωπα βασανισμένα σαν από
φωτογραφία της Dorothea Lange, ήταν και οι ίδιοι.
Τους αρκούσε να επιβιώσουν αρκετά ώστε
να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, όσα ζούσαν. Κάποιες θρησκευτικές γιορτές
ήταν το μόνο πανδοχείο τους (καθώς «βίος ἀνεόρταστος μακρή ὁδὸς ἀπανδόκευτος«).
Τίποτα δεν ήταν αυτονόητο γι” αυτούς πέρα από τον κάματο, το θάνατο και το θεό.
Από τη γενιά της μεταπολίτευσης και μετά τα παιδιά μεγάλωναν με όλο και περισσότερα αυτονόητα.
Το ψωμί ήταν κάτι αυτονόητο.
Το σπίτι ήταν κάτι αυτονόητο.
Το σχολείο ήταν κάτι αυτονόητο.
Το τρεχούμενο νερό ήταν κάτι αυτονόητο.
Το ρεύμα ήταν κάτι αυτονόητο.
Η τουαλέτα ήταν κάτι αυτονόητο.
Ο γιατρός ήταν κάτι αυτονόητο.
Τα ρούχα, τα παπούτσια ήταν κάτι αυτονόητο.
Η ειρήνη ήταν κάτι αυτονόητο.
Το ψωμί ήταν κάτι αυτονόητο.
Το σπίτι ήταν κάτι αυτονόητο.
Το σχολείο ήταν κάτι αυτονόητο.
Το τρεχούμενο νερό ήταν κάτι αυτονόητο.
Το ρεύμα ήταν κάτι αυτονόητο.
Η τουαλέτα ήταν κάτι αυτονόητο.
Ο γιατρός ήταν κάτι αυτονόητο.
Τα ρούχα, τα παπούτσια ήταν κάτι αυτονόητο.
Η ειρήνη ήταν κάτι αυτονόητο.
Και τα αυτονόητα όλο και πλήθαιναν.
Οι διακοπές ήταν κάτι αυτονόητο.
Η τηλεόραση ήταν κάτι αυτονόητο.
Τα παιχνίδια από την Κίνα ήταν κάτι αυτονόητο.
Τα πάρτι γενεθλίων σε παιδότοπους ήταν κάτι αυτονόητο.
Τα αθλητικά παπούτσια των 100 ευρώ ήταν κάτι αυτονόητο.
Οι εξωσχολικές δραστηριότητες ήταν κάτι αυτονόητο.
Οι διακοπές ήταν κάτι αυτονόητο.
Η τηλεόραση ήταν κάτι αυτονόητο.
Τα παιχνίδια από την Κίνα ήταν κάτι αυτονόητο.
Τα πάρτι γενεθλίων σε παιδότοπους ήταν κάτι αυτονόητο.
Τα αθλητικά παπούτσια των 100 ευρώ ήταν κάτι αυτονόητο.
Οι εξωσχολικές δραστηριότητες ήταν κάτι αυτονόητο.
Το βίντεο, το κινητό, το ίντερνετ, οι συναυλίες, τα ταξίδια στο εξωτερικό, οι σπουδές στο εξωτερικό, όλα ήταν αυτονόητα πια.
Και όλοι μάθαμε ότι η ζωή που ζούμε είναι αυτονόητη.
Όμως οι νεοφιλελεύθεροι έχουν δίκιο:
Τίποτα δεν είναι δωρεάν. Ούτε το νερό ούτε η ενέργεια ούτε η υγεία ούτε η
παιδεία ούτε η δημοκρατία ούτε η ελευθερία.
Κοστίζουν όλα αυτά. Κοστίζουν ζωές. Γιατί θέλει νεκροί χιλιάδες να “ναι στους τροχούς του αυτονόητου.
Η γενιά του αυτονόητου αδυνατεί να καταλάβει. Συνήθισε να έχει τα πάντα, χωρίς να αγωνιστεί για τίποτα.
Και καθώς χάνει τα πάντα, καθώς χάνει
όλα εκείνα που θεωρούσε αυτονόητα, μένει σαστισμένη, με μικρές
αντιστάσεις και ελάχιστες αντιδράσεις, οι οποίες φαντάζουν γραφικές.
Η Αυτοκρατορία (έτσι όπως την εννοεί ο
Τόνι Νέγκρι) δυνάμωσε ταϊζοντας με αυτονόητα το πόπολο, ταϊζοντας με
νέες ανάγκες το λαό, ταϊζοντας με ψευδαισθήσεις επιτυχίας τη μάζα.
Ο καθένας μπορεί να ξεχωρίσει, να γίνει σπουδαίος, πλούσιος και διάσημος. Ο καθένας μόνος του, αλλά όχι όλοι.
Το φαντασιακό έγινε πιο σημαντικό από το αυτονόητο.
Χιλιάδες σερβιτόροι, εργάτες, άνεργοι
συνωστίζονται στα στούντιο της τηλεόρασης και στα talent-show,
ελπίζοντας ότι θα γίνουν ο ένας από το εκατομμύριο που θα ξεχωρίσει, ο
ένας από το εκατομμύριο που θα αναδειχτεί.
Οι Αγώνες Πείνας ξεκίνησαν και κανείς
δεν υποχρεώθηκε να συμμετέχει. Το δέλεαρ είναι ότι εσύ, μόνο εσύ, θα
καταφέρεις -αν εξοντώσεις τους άλλους- να γίνεις όπως εκείνοι που
θαυμάζεις.
Άλλωστε το βλέπεις: Τα είδωλα σου δεν είναι τίποτα παραπάνω
από εσένα.
Αυτονόητο δεν είναι τίποτα πια -για το
σύνολο, αλλά υπάρχει η ελπίδα της υπεροχής του ενός. Κι αυτός ο ένας που
θα ξεχωρίσει θα γίνει το πρότυπο για όλους τους εξαθλιωμένους. Όχι
πρότυπο ισότητας, δικαιοσύνης, αγώνα, δημιουργίας, αυταπάρνησης, αλλά
πρότυπο πλούτου, επιτυχίας, υπεροχής και αδιαφορίας.
Όλοι είναι κατώτεροι, αλλά κάποιοι είναι ανώτεροι, αυτό είναι το δόγμα της Αυτοκρατορίας.
Αυτή είναι η γενιά Α, η generation A.
Πρέπει να αρχίσουμε ξανά από το Άλφα,
από τα στοιχειώδη. Πρέπει να ματώσουμε για να έχουμε ψωμί, παιδεία,
αξιοπρέπεια, αυτοδιάθεση, νερό, ελεύθερο χρόνο, δικαιώματα.
Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει αρχίσει. Και δεν θα γίνει με όπλα. Γιατί η Αυτοκρατορία είναι παγκόσμια.
Ο Τρίτος Πόλεμος είναι οικονομικός, τεχνολογικός και ψυχολογικός.
Εχθροί της Αυτοκρατορίας δεν είναι οι Γκεβάρα. Είναι οι Σνόουντεν και οι Ασάνζ.
Γιατί η Αυτοκρατορία στηρίζεται πάνω στο
ψέμα της παντοδυναμίας της. Αν οι άνθρωποι καταλάβουν ότι έχει πήλινα
πόδια, τότε εύκολα θα τη συντρίψουν. Χρησιμοποιώντας τα δικά της όπλα.
--------------------------------
Πηγή: sanejoker.info
--------------------------------
