Θα ήθελα, Χριστέ μου, να σε βοηθήσω, το σταυρό Σου
να σηκώσεις κι ως το Γολγοθά μαζί Σου ν’ ανεβώ.
να σηκώσεις κι ως το Γολγοθά μαζί Σου ν’ ανεβώ.
Μα οι πλάτες μου αδύναμες και λιώμα η ψυχή.
Συχώρεσέ με…δεν μπορώ να σταυρωθώ πολύ.
Συχώρεσέ με…δεν μπορώ να σταυρωθώ πολύ.
Αδύναμος εν μέσω των ανθρώπων στέκω
και λύκοι μ’ ανοιχτό το στόμα κύκλο κάνουν γύρω μου.
και λύκοι μ’ ανοιχτό το στόμα κύκλο κάνουν γύρω μου.
Καθένας με την πείνα του, ανάγκη του πρωταρχική
και πως εγώ να παραβγώ στην απληστία των πάντων;
και πως εγώ να παραβγώ στην απληστία των πάντων;
Δεν έχω δύναμη σταυρό να κουβαλήσω,
πολεμώντας τ' αδηφάγα, δεν μπορώ να σταυρωθώ.
πολεμώντας τ' αδηφάγα, δεν μπορώ να σταυρωθώ.
Άσε με μόνο , μαζί Σου στεντορία να φωνάξω και εγώ
την τελευταία ανθρώπινη κραυγή….
«Ηλί…Ηλί…λαμά σαβαχθανί…»
την τελευταία ανθρώπινη κραυγή….
«Ηλί…Ηλί…λαμά σαβαχθανί…»
Έτσι...Φωνή αδύναμου βοώντος εν τη ερήμω…
Να την ακούει μόνη η ψυχή μου,
που για τ' ανύπαρκτο της σωτηρίας πονεί.