Πάντως οι τιμές παραγωγού έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια, ενώ την ίδια στιγμή το κόστος έχει αυξηθεί. Όμως παρά τις υποσχέσεις που έδιναν τα προηγούμενα χρόνια οι ηγεσίες του ΥπΑΑΤ, οι μελισσοκόμοι της χώρας μας, για ακόμη μια χρονιά, δεν δικαιούνται να εισπράξουν την επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης πετρελαίου, όπως οι υπόλοιποι αγρότες.
Όπως υποστηρίζουν οι παραγωγοί επειδή στη χώρα μας έχουμε κυρίως νομαδική μελισσοκομεία, οι δαπάνες για το πετρέλαιο είναι στο 20% του κόστους παραγωγής. Σημαντική όμως θεωρούν οι παραγωγοί την απόφαση για υποχρεωτική αναγραφή της χώρας συγκομιδής στη συσκευασία του μελιού.
Αυτό που ζητούν οι παραγωγοί είναι να γίνουν κάποιες σωστές κινήσεις που δεν στοιχίζουν οικονομικά με στόχο την προώθηση του προϊόντος, ώστε και τα νέα άτομα να μπορούν να ασχοληθούν με τον τομέα αλλά και να αυξηθεί η κατανάλωση μελιού στη χώρα μας. Όπως καταγγέλλουν, σήμερα η πλειοψηφία των ξενοδοχείων, ο στρατός και τα νοσοκομεία δεν χρησιμοποιούν ελληνικά μέλια.
Ο κ. Βασίλης Ντούρας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας, δήλωσε: «για ακόμη μια χρονιά οι μελισσοκόμοι δεν δικαιούνται επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης πετρελαίου.
Οι υποσχέσεις των υπουργών δεν έγιναν πραγματικότητα. Φέτος είναι μια δύσκολή χρονιά όσον αφορά τη παραγωγή μελιού. Αν δεν έχουμε παραγωγή πευκόμελου, που αντιπροσωπεύει το 65% της ελληνικής παραγωγής, θα υπάρξει μεγάλο πρόβλημα επιβίωσης των μελισσοκόμων. Συνήθως η παραγωγή του ξεκινά τέλος Αυγούστου στη Θάσο και μέσα Σεπτεμβρίου στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας (Χαλκιδική, Εύβοια κ.α).
Μέχρι στιγμής λόγω των καιρικών συνθηκών είχαμε μικρή παραγωγή στη Θάσο, ενώ στις τελευταίες δέκα ημέρες ξεκίνησε και στην υπόλοιπη Ελλάδα με χαμηλούς ρυθμούς. Όμως ακόμη βρισκόμαστε στο ξεκίνημα της περιόδου και δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε την αναμενόμενη παραγωγή πευκόμελου. Στο ανθόμελο φέτος είχαμε σταθερή παραγωγή, ενώ το μέλι ελάτου είχε μειωμένη παραγωγή.
Οι τιμές πέρσι είχαν μειωθεί περίπου 30 λεπτά ανά κιλό. Φέτος περιμένουμε να δούμε το σύνολο της παραγωγής για να εκτιμήσουμε πως θα κυμανθούν οι τιμές. Πάντως η αγορά έχει «παγώσει». Συνήθως τον Σεπτέμβριο οι έμποροι – τυποποιητές αγόραζαν μέλι από τους παραγωγούς. Φέτος όμως δεν υπάρχει ρευστότητα και περιμένουν να δούνε αν θα χρηματοδοτηθούν από τις τράπεζες.
Σαν Ομοσπονδία καταφέραμε φέτος, μετά από προσπάθειες πολλών χρόνων, να γίνει υποχρεωτική με νόμο του κράτους η αναγραφή στην ετικέτα της συσκευασίας η χώρα συγκομιδής (δηλαδή μέλι Βραζιλίας, Κίνας κ.α.).
Από τον Απρίλιο έχει γίνει υποχρεωτικό αυτό το μέτρο. Έτσι πιστεύουμε ότι θα σταματήσουν οι «ελληνοποιήσεις» που γίνονταν στο παρελθόν. Πάντως ο κλάδος ζητά από την κυβέρνηση στη νέα αγορανομική διάταξη, που βρίσκεται αυτή την εποχή προς διαβούλευση, να υπάρχει υποχρεωτική καταγραφή στα τελωνεία των ποσοτήτων των εισαγόμενων μελιών από τις χώρες της ΕΕ.
Έχω στοιχεία ότι από τη Βουλγαρία εισάγονται αγροτικά προϊόντα (μεταξύ αυτών και μέλια) χωρίς κανένα συνοδευτικό έγγραφό. Θέλουμε τουλάχιστον να δείχνουν τα τιμολόγιά τους που να αναφέρουν το μέρος συγκομιδής. Πάντως από αυτό το έτος θα φανεί στους Έλληνες καταναλωτές η ανώτερη ποιότητα που έχουν τα εγχώρια μέλια σε σχέση με τα εισαγόμενα».
Απαντώντας στο ερώτημά μας αν για τους χιλιάδες άνεργους της χώρας μας το επάγγελμα του μελισσοκόμου μπορεί να αποτελεί μια λύση ο κ. Ντούρας μας αναφέρει ότι «όπως είναι δομημένη η ελληνική αγορά δεν μπορεί να επιβιώσει κάποιος νέος στο επάγγελμα. Χρειάζεται μια μεγάλη οικονομική επένδυση για να ασχοληθεί κάποιος με τη μελισσοκομία.
Μιλάμε για κεφάλαιο τουλάχιστον 100.000 ευρώ. Αν τελικά κάποιος που μένει στην Αθήνα και καταφέρει να προχωρήσει στην επένδυση αποκτώντας 200 μελίσσια, από τα οποία θα παράγει περίπου 4 τόνους, αν τα πουλάει με 8 – 10 ευρώ το κιλό θα μπορεί να ζήσει. Όμως αν μένει στην επαρχία και είναι υποχρεωμένος να πουλάει στον έμπορα με 3 ευρώ το κιλό τότε δεν μπορεί να ζήσει.
Να επισημάνουμε ότι χρειάζεται πάνω από 40 - 60 ευρώ το χρόνο για να συντηρηθεί μια κυψέλη. Σε αυτά τα έξοδα πρέπει να προσθέσουμε και τα έξοδα μετακίνησης. Τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όπως θέλουν να τα παρουσιάσουν κάποιοι».
Ο κ. Ιωσήφ Μανίκης, πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Μελιού και Λοιπών Προϊόντων Κυψέλης, δήλωσε ότι «στη χώρα μας οι μελισσοκόμοι μετακινούν τις κυψέλες τους και ξοδεύουν μεγάλα ποσά για την αγορά πετρελαίου.
Για αυτό θα έπρεπε να είχαν τη δυνατότητα επιστροφής του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης πετρελαίου, όπως και οι υπόλοιποι αγρότες. Πάντως θεωρούμε θετικό την αναγραφή της χώρας συγκομιδής πάνω στη συσκευασία του μελιού. Ζητάμε όμως να υπάρξει έλεγχος και στις εισαγωγές μελιών από τις χώρες της ΕΕ. Πρέπει να υπάρξει έλεγχος των παραστατικών, ώστε να έχουμε ιχνηλασιμότητα στο προϊόν, όπως ζητάνε να γίνει και στον τομέα των οπωροκηπευτικών».
Απαντώντας στο ερώτημά μας αν το επάγγελμα του μελισσοκόμου μπορεί να είναι μια ευκαιρία για τους άνεργους νέους ο κ. Μανίκης δήλωσε «θεωρώ ότι ο κλάδος μπορεί να απασχολήσει νέα άτομα. Όμως θα πρέπει να υπάρξουν ορισμένες προϋποθέσεις. Χρειάζεται μεγάλη αγάπη για αυτό που θέλουν να κάνουν και να πάνε σε σεμινάρια ώστε να μάθουν την τεχνική.
Επίσης θα πρέπει να «μαθητεύσουν» δίπλα σε έναν έμπειρο μελισσοκόμο. Θα πρέπει στην αρχή να ξεκινήσουν με ένα μικρό αριθμό από μελίσσια. Πάντως εκτιμώ ότι η χώρα μας έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει περισσότερο τη μελισσοκομία και να παράγει περισσότερο μέλι. Αλλά θα πρέπει να βοηθήσει σε αυτό και το κράτος. Θα πρέπει να διατηρηθούν αλλά και να αναπτυχθούν περαιτέρω οι περιοχές με τα μελισσοκομικά φυτά.
Η μελισσοκομία συνδέεται με το ίδιο το οικοσύστημα. Θα πρέπει το υπουργείο να κατευθύνει ακόμη τους αγρότες για τις εποχές που θα πρέπει να ραντίζουν και με τι φάρμακα ώστε να μην σκοτώνουν τις μέλισσες.
Η Ελλάδα έχει πολύ καλής ποιότητας μέλια. Αλλά δυστυχώς οι τουρίστες που έρχονται στη χώρα μας δεν τα γνωρίζουν. Τα περισσότερα ξενοδοχεία χρησιμοποιούν στο πρωινό τους εισαγόμενα μέλια.
Επίσης κάποια προσπάθεια που είχε γίνει, επί υπουργίας Κοντού, ώστε ο ελληνικός στρατός και τα νοσοκομεία να χρησιμοποιούν ελληνικό μέλι, δεν είχε κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Τελικά άλλαξαν ξανά τη νομοθεσία και σήμερα ο στρατός εισάγει μέλι από το εξωτερικό, όπως και τα νοσοκομεία. Αν είχε γίνει πραγματικότητα αυτή η προσπάθεια θα είχε βοηθήσει τον τομέα και θα προωθούσε την ελληνική παραγωγή».
Διαβάστε το ΦΕΚ με την ΚΥΑ για την αναγραφή της χώρας συγκομιδής στη συσκευασία του μελιού
Διαβάστε συμβουλές από το ΥπΑΑΤ για όσους θέλουν να ασχοληθούν με την μελισσοκομία
--------------------------------
Πηγή: agrotypos.gr
--------------------------------
Όπως υποστηρίζουν οι παραγωγοί επειδή στη χώρα μας έχουμε κυρίως νομαδική μελισσοκομεία, οι δαπάνες για το πετρέλαιο είναι στο 20% του κόστους παραγωγής. Σημαντική όμως θεωρούν οι παραγωγοί την απόφαση για υποχρεωτική αναγραφή της χώρας συγκομιδής στη συσκευασία του μελιού.
Αυτό που ζητούν οι παραγωγοί είναι να γίνουν κάποιες σωστές κινήσεις που δεν στοιχίζουν οικονομικά με στόχο την προώθηση του προϊόντος, ώστε και τα νέα άτομα να μπορούν να ασχοληθούν με τον τομέα αλλά και να αυξηθεί η κατανάλωση μελιού στη χώρα μας. Όπως καταγγέλλουν, σήμερα η πλειοψηφία των ξενοδοχείων, ο στρατός και τα νοσοκομεία δεν χρησιμοποιούν ελληνικά μέλια.
Ο κ. Βασίλης Ντούρας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας, δήλωσε: «για ακόμη μια χρονιά οι μελισσοκόμοι δεν δικαιούνται επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης πετρελαίου.
Οι υποσχέσεις των υπουργών δεν έγιναν πραγματικότητα. Φέτος είναι μια δύσκολή χρονιά όσον αφορά τη παραγωγή μελιού. Αν δεν έχουμε παραγωγή πευκόμελου, που αντιπροσωπεύει το 65% της ελληνικής παραγωγής, θα υπάρξει μεγάλο πρόβλημα επιβίωσης των μελισσοκόμων. Συνήθως η παραγωγή του ξεκινά τέλος Αυγούστου στη Θάσο και μέσα Σεπτεμβρίου στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας (Χαλκιδική, Εύβοια κ.α).
Μέχρι στιγμής λόγω των καιρικών συνθηκών είχαμε μικρή παραγωγή στη Θάσο, ενώ στις τελευταίες δέκα ημέρες ξεκίνησε και στην υπόλοιπη Ελλάδα με χαμηλούς ρυθμούς. Όμως ακόμη βρισκόμαστε στο ξεκίνημα της περιόδου και δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε την αναμενόμενη παραγωγή πευκόμελου. Στο ανθόμελο φέτος είχαμε σταθερή παραγωγή, ενώ το μέλι ελάτου είχε μειωμένη παραγωγή.
Οι τιμές πέρσι είχαν μειωθεί περίπου 30 λεπτά ανά κιλό. Φέτος περιμένουμε να δούμε το σύνολο της παραγωγής για να εκτιμήσουμε πως θα κυμανθούν οι τιμές. Πάντως η αγορά έχει «παγώσει». Συνήθως τον Σεπτέμβριο οι έμποροι – τυποποιητές αγόραζαν μέλι από τους παραγωγούς. Φέτος όμως δεν υπάρχει ρευστότητα και περιμένουν να δούνε αν θα χρηματοδοτηθούν από τις τράπεζες.
Σαν Ομοσπονδία καταφέραμε φέτος, μετά από προσπάθειες πολλών χρόνων, να γίνει υποχρεωτική με νόμο του κράτους η αναγραφή στην ετικέτα της συσκευασίας η χώρα συγκομιδής (δηλαδή μέλι Βραζιλίας, Κίνας κ.α.).
Από τον Απρίλιο έχει γίνει υποχρεωτικό αυτό το μέτρο. Έτσι πιστεύουμε ότι θα σταματήσουν οι «ελληνοποιήσεις» που γίνονταν στο παρελθόν. Πάντως ο κλάδος ζητά από την κυβέρνηση στη νέα αγορανομική διάταξη, που βρίσκεται αυτή την εποχή προς διαβούλευση, να υπάρχει υποχρεωτική καταγραφή στα τελωνεία των ποσοτήτων των εισαγόμενων μελιών από τις χώρες της ΕΕ.
Έχω στοιχεία ότι από τη Βουλγαρία εισάγονται αγροτικά προϊόντα (μεταξύ αυτών και μέλια) χωρίς κανένα συνοδευτικό έγγραφό. Θέλουμε τουλάχιστον να δείχνουν τα τιμολόγιά τους που να αναφέρουν το μέρος συγκομιδής. Πάντως από αυτό το έτος θα φανεί στους Έλληνες καταναλωτές η ανώτερη ποιότητα που έχουν τα εγχώρια μέλια σε σχέση με τα εισαγόμενα».
Απαντώντας στο ερώτημά μας αν για τους χιλιάδες άνεργους της χώρας μας το επάγγελμα του μελισσοκόμου μπορεί να αποτελεί μια λύση ο κ. Ντούρας μας αναφέρει ότι «όπως είναι δομημένη η ελληνική αγορά δεν μπορεί να επιβιώσει κάποιος νέος στο επάγγελμα. Χρειάζεται μια μεγάλη οικονομική επένδυση για να ασχοληθεί κάποιος με τη μελισσοκομία.
Μιλάμε για κεφάλαιο τουλάχιστον 100.000 ευρώ. Αν τελικά κάποιος που μένει στην Αθήνα και καταφέρει να προχωρήσει στην επένδυση αποκτώντας 200 μελίσσια, από τα οποία θα παράγει περίπου 4 τόνους, αν τα πουλάει με 8 – 10 ευρώ το κιλό θα μπορεί να ζήσει. Όμως αν μένει στην επαρχία και είναι υποχρεωμένος να πουλάει στον έμπορα με 3 ευρώ το κιλό τότε δεν μπορεί να ζήσει.
Να επισημάνουμε ότι χρειάζεται πάνω από 40 - 60 ευρώ το χρόνο για να συντηρηθεί μια κυψέλη. Σε αυτά τα έξοδα πρέπει να προσθέσουμε και τα έξοδα μετακίνησης. Τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όπως θέλουν να τα παρουσιάσουν κάποιοι».
Ο κ. Ιωσήφ Μανίκης, πρόεδρος της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Μελιού και Λοιπών Προϊόντων Κυψέλης, δήλωσε ότι «στη χώρα μας οι μελισσοκόμοι μετακινούν τις κυψέλες τους και ξοδεύουν μεγάλα ποσά για την αγορά πετρελαίου.
Για αυτό θα έπρεπε να είχαν τη δυνατότητα επιστροφής του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης πετρελαίου, όπως και οι υπόλοιποι αγρότες. Πάντως θεωρούμε θετικό την αναγραφή της χώρας συγκομιδής πάνω στη συσκευασία του μελιού. Ζητάμε όμως να υπάρξει έλεγχος και στις εισαγωγές μελιών από τις χώρες της ΕΕ. Πρέπει να υπάρξει έλεγχος των παραστατικών, ώστε να έχουμε ιχνηλασιμότητα στο προϊόν, όπως ζητάνε να γίνει και στον τομέα των οπωροκηπευτικών».
Απαντώντας στο ερώτημά μας αν το επάγγελμα του μελισσοκόμου μπορεί να είναι μια ευκαιρία για τους άνεργους νέους ο κ. Μανίκης δήλωσε «θεωρώ ότι ο κλάδος μπορεί να απασχολήσει νέα άτομα. Όμως θα πρέπει να υπάρξουν ορισμένες προϋποθέσεις. Χρειάζεται μεγάλη αγάπη για αυτό που θέλουν να κάνουν και να πάνε σε σεμινάρια ώστε να μάθουν την τεχνική.
Επίσης θα πρέπει να «μαθητεύσουν» δίπλα σε έναν έμπειρο μελισσοκόμο. Θα πρέπει στην αρχή να ξεκινήσουν με ένα μικρό αριθμό από μελίσσια. Πάντως εκτιμώ ότι η χώρα μας έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει περισσότερο τη μελισσοκομία και να παράγει περισσότερο μέλι. Αλλά θα πρέπει να βοηθήσει σε αυτό και το κράτος. Θα πρέπει να διατηρηθούν αλλά και να αναπτυχθούν περαιτέρω οι περιοχές με τα μελισσοκομικά φυτά.
Η μελισσοκομία συνδέεται με το ίδιο το οικοσύστημα. Θα πρέπει το υπουργείο να κατευθύνει ακόμη τους αγρότες για τις εποχές που θα πρέπει να ραντίζουν και με τι φάρμακα ώστε να μην σκοτώνουν τις μέλισσες.
Η Ελλάδα έχει πολύ καλής ποιότητας μέλια. Αλλά δυστυχώς οι τουρίστες που έρχονται στη χώρα μας δεν τα γνωρίζουν. Τα περισσότερα ξενοδοχεία χρησιμοποιούν στο πρωινό τους εισαγόμενα μέλια.
Επίσης κάποια προσπάθεια που είχε γίνει, επί υπουργίας Κοντού, ώστε ο ελληνικός στρατός και τα νοσοκομεία να χρησιμοποιούν ελληνικό μέλι, δεν είχε κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Τελικά άλλαξαν ξανά τη νομοθεσία και σήμερα ο στρατός εισάγει μέλι από το εξωτερικό, όπως και τα νοσοκομεία. Αν είχε γίνει πραγματικότητα αυτή η προσπάθεια θα είχε βοηθήσει τον τομέα και θα προωθούσε την ελληνική παραγωγή».
Διαβάστε το ΦΕΚ με την ΚΥΑ για την αναγραφή της χώρας συγκομιδής στη συσκευασία του μελιού
Διαβάστε συμβουλές από το ΥπΑΑΤ για όσους θέλουν να ασχοληθούν με την μελισσοκομία
--------------------------------
Πηγή: agrotypos.gr
--------------------------------
