Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Διπλό νόμισμα, δραχμή και άλλες αναπτυξιακές φαντασιώσεις

Υπάρχουν  ορκισμένοι εχθροί του διπλού νομίσματος και φανατικοί φίλοι. Έτσι κι αλλιώς με φοβίζει όλος αυτός ο όγκος του χαρτιού που κυκλοφορεί διεθνώς, αλλά θεωρώ και αφελές να ξεκινήσει η αμφισβήτηση της σύγχρονης Ρώμης από την φτωχή επαρχία της «μακρινής» Ελλάδας. Το ευρώ ήταν για πολλούς λόγους μία ατυχής επιλογή για την Ελλάδα. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους μπορεί να αποδειχτεί εξίσου καταστροφική και η έξοδος από την ευρωζώνη! Όσοι πιστεύουν ότι μόνο με το ευρώ θα σωθούμε, ζουν μία οφθαλμαπάτη. Κι όσοι προσδοκούν ότι θα σωθούμε με την δραχμή, ζουν σε έναν φανταστικό κόσμο. 


Το ευρώ ήταν η χειρότερη επιλογή για την Ελλάδα, επειδή η Οικονομία μας δεν ήταν ώριμη για ένα τέτοιο βήμα. Το θέμα της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγής πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, σαν να μπήκαμε σε έναν μαγικό κόσμο και να λύθηκαν με μιας όλα μας τα προβλήματα. Η Ελλάδα που πέρασε το σοκ των κρατικοποιήσεων του Καραμανλή της μεταπολίτευσης και των προβληματικών επιχειρήσεων του Παπανδρέου, είδε με το ευρώ να διαλύονται και οι τελευταίες εστίες αντίστασης των... παραγωγικών δυνάμεων.

Για την κατάσταση αυτή δεν φταίει το κακό ευρώ και οι δόλιοι Γερμανοί. Είναι εύκολο να ρίξει κανείς την ευθύνη σε άλλους, αλλά την αλήθεια την ξέρουμε όλοι και μάλιστα καλά: Αντί να αρπάξουμε την ευκαιρία από τα μαλλιά, να εκμεταλλευτούμε τις κοινοτικές επιδοτήσεις και να προσπαθήσουμε να οικοδομήσουμε μία ανταγωνιστική οικονομία, αναδείξαμε ως κυρίαρχο κοινωνικό αίτημα την εξομοίωση των μισθών των Ελλήνων εργαζομένων με τους Γερμανούς και τους άλλους Βορειοευρωπαίους!  Με μία νομοθετική πράξη, με μία απόφαση, όπως δήθεν θα κάναμε και με το σκίσιμο των μνημονίων. Αγνοώντας κάθε φορά τους βασικούς κανόνες της Οικονομίας.

Το ίδιο κάνουμε και σήμερα. Αντιμετωπίζουμε σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον μας με τρομακτική επιπολαιότητα, επειδή ακριβώς αγνοούμε και πάλι τους βασικούς κανόνες που διέπουν την λειτουργία μιας οικονομίας. Νομίζουμε ότι η επανάκτηση του δικαιώματος της κοπής χρήματος θα αυξήσει τις δημόσιες επενδύσεις και έτσι θα οδηγηθούμε σε έναν επίγειο παράδεισο. Πρόκειται για ένα τερατώδες λάθος. Ένα ανυπόληπτο νόμισμα μπορεί να αξίζει λιγότερο ακόμη και από την αξία της εκτύπωσής του.

Το παράλληλο νόμισμα είναι η... τρίτη λύση. Αυτό που προκρίνουν διάφοροι κύκλοι στην Ευρώπη. Μόνο που δεν γνωρίζουν ποιες ακριβώς θα είναι οι επιπτώσεις της εφαρμογής του. Είναι κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί. Κάπου θα πρέπει να γίνει το πείραμα, έτσι ώστε οι μελλοντικές γενιές να έχουν ένα σημείο αναφοράς σε ανάλογες περιπτώσεις. Κι όπως συνέβη και με το μνημόνιο, η Ελλάδα θα έχει και πάλι την τιμητική της να συμμετάσχει πρώτη σε ένα τόσο σπουδαίο πείραμα. Είναι σίγουρα απογοητευτικό ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα έπαιξε με τόση επιτυχία τον ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου, έτσι ώστε να πέσει η χώρα σε όλες τις παγίδες που βρήκε στον δρόμο της...

Όσο λάθος επιλογή ήταν το ευρώ, τόσο λάθος επιλογή είναι και η έξοδος από την ευρωζώνη. Και το διπλό νόμισμα θα μας οδηγήσει στο χειρότερο από τα δύο, δηλαδή στην δραχμή. Πολύ δύσκολα θα ανατραπεί αυτός ο δρόμος. Το αμέσως επόμενο στοίχημα είναι αν  θα μπορέσει κάποιος να ηγηθεί μιας ουσιαστικής προσπάθειας για την ανασυγκρότηση της παραγωγής. Κάτι που είναι απαραίτητο για την επιβίωση αυτής της χώρας. Είτε βρισκόμαστε στο ευρώ, είτε βρισκόμαστε στην δραχμή. Η Ελλάδα χωρίς μία παραγωγική βάση θα οδηγηθεί αργά ή γρήγορα σε χειρότερα μονοπάτια από τα σημερινά. Αν είχαμε ισχυρή παραγωγική βάση θα είχαμε κερδίσει από την είσοδό μας στο ευρώ. Αν η Οικονομία μας ήταν ανταγωνιστική, δεν θα συζητάγαμε σήμερα σε αυτή την βάση. Αυτό είναι το βασικό μας πρόβλημα και θα εξακολουθήσει να είναι όσο δεν το αντιμετωπίζουμε.

Η χώρα χρειάζεται επενδύσεις, χρειάζεται τον ιδιωτικό τομέα και ένα κλίμα εμπιστοσύνης και ασφάλειας. Γι΄ αυτό η χώρα χρειάζεται την Ευρώπη. Τουλάχιστον μέχρι να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Γι΄ αυτό και η πολιτική της ρήξης δεν είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή.  Η παραμονή στο ευρώ είναι αυτή την στιγμή η καλύτερη δυνατή επιλογή. Η δραχμή η χειρότερη δυνατή. Το διπλό νόμισμα είναι μια κακή εξέλιξη που θα μας οδηγήσει στην δραχμή, αλλά θα μας βοηθήσει στο μεταξύ να κερδίσουμε χρόνο. Αν τον χρόνο αυτόν τον πετάξουμε και πάλι στα σκουπίδια, τότε δεν θα μας λυπηθεί ούτε ο Θεός της Ελλάδας...
---------------------------------------------------
Πηγή: capital.gr-Θανάσης Μαυρίδης
---------------------------------------------------