Για
κάποιους φίλους που μου ζήτησαν να γράψω, τι ήταν η χρυσή ψήφος και πως
γινόταν η καλπονοθεία στην εποχή του σφαιριδίου έχω να πω τα εξής:
Το
σφαιρίδιο, το οποίο οι Έλληνες αγάπησαν και μίσησαν, τραγούδησαν και
σατίρισαν, αναμφισβήτητα ήταν ο γραφικότερος τρόπος εκλογικής
διαδικασίας, αλλά και ο πιο χρονοβόρος και πολυδάπανος.
Να σκεφθεί
κανείς ότι σε μια περιφέρεια με 50 υποψήφιους και 40 εκλογικά τμήματα
χρειάζονταν 2000 κάλπες και 2000
αντιπρόσωποι των υποψηφίων "κουμπάροι"
Η πιο συνηθισμένη μορφή
καλπονοθείας εκείνη την εποχή ήταν η "κατά λάθος" ανατροπή της κάλπης,
οπότε τα σφαιρίδια του ΝΑΙ και του ΟΧΙ μπερδεύονταν.
Επίσης κάποιοι
ταχυδακτυλουργοί ψηφοφόροι έριχναν δύο σφαιρίδια. Στην εποχή ιδίως του
διχασμού που οι ψηφοφόροι εκδηλώνανε πολλές φορές τη λατρεία ή το μίσος
προς τους υποψηφίους με υπερβολές, πολλοί επιχρυσώνανε το σφαιρίδιο για
να εκδηλώσουν το θαυμασμό και την αφοσίωσή τους.
Από εκεί βγήκε η
έκφραση "χρυσή ψήφος"
------------------------------------------
Ελένη Χάρου-Κορωναίου
