Και η ιστορία πάει κάπως έτσι...
...Προχθές το βράδυ, στις 2:30, πέθανε ο παππούλης μου (Γιώργος Μαγονέζος)...Κληθήκαμε λοιπόν να επιλέξουμε ένα από τα δύο γραφεία τελετών που υπάρχουν στο νησί για την τελετή και την ταφή του.
Αφού καταλήξαμε στην επιλογή μας, ήρθαν τα παιδιά, τον έφτιαξαν με σκοπό να τον μεταφέρουν στο ψυγείο του νοσοκομείου για να διατηρηθεί-μιας και η τελετή θα γινόταν την επόμενη μέρα(χθες) στις 18:00.
Φθάνοντας με τον νεκρό εκεί, τους αναγκάσανε να "τον κάνουν βόλτα", περνώντας τον μέσα από όλο (!) το ισόγειο του κτιρίου για να καταλήξουν στο ψυγείο, γιατί όπως μας είπαν ήταν αργά, δεν το ήξεραν και δεν είχαν και το κλειδί για την πίσω πόρτα, η οποία είναι δίπλα στο ψυγείο!
Εχθές πήγαμε περίπου στις 16:45 για να πάρουμε τον νεκρό και να τον μεταφέρουμε στην εκκλησία.
Φθάσαμε περίπου 20 λεπτά νωρίτερα από την νεκροφόρα.
Στην αρχή, περιμέναμε μπροστά από το κτήριο και , στη συνέχεια έξω, από την πίσω πόρτα-όπου είναι και η πόρτα που θα έβγαζαν τον παππού.
Όταν κατέφθασαν τα παιδιά από το γραφείο τελετών, ζητήσαμε δια τηλεφώνου να μας ανοίξουν (μάλλον δεν μας είχαν δει την προηγούμενη μισή ώρα!!!) και η πρώτη απάντηση από άτομο του προσωπικού του νοσοκομείου ήταν ότι δεν βρίσκουν το κλειδί!
Εν συνεχεία, κάποιος άλλος μας είπε ότι δεν ανοίγει αυτή η πόρτα απογευματινές και βραδυνές ώρες και επίσης ότι δεν είναι αρμόδιοι αυτοί για τα κλειδιά της πόρτας....Να σημειωθεί ότι ζητήσαμε αρμόδιο για να διευθετηθεί το ζήτημα και φυσικά δεν τον είδαμε ποτέ!!!
Εν τέλει αυτό που έγινε είναι να μας πουν, παρουσία της μάνας μου που πριν από ένα μήνα ακριβώς έχασε τον αδερφό της και περιμένοντας να παραλάβει, να δει για τελευταία φορά και να χαιρετήσει τον πατέρα της για πάντα, πως το άψυχο σώμα του ανθρώπου μας-η τελετή του οποίου ήταν μετά από 45 λεπτά- θα έπρεπε να το κάνουμε βόλτα μέσα απ' όοοολο το "μέγαρο"-νοσοκομείο, μπροστά από το κυλικείο, σε όλους τους κάτω διαδρόμους, μπροστά από τη reception και ΤΕΛΙΚΑ να τον βγάλουμε από τη μπροστινή είσοδο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η συνέχεια αυτής της γελοιότητας;;; Όπως ήταν φυσικό είχαν να αντιμετωπίσουν μία συμπεριφορά που άρμοζε στη δική τους. Και το τέλος αυτής της γελοιότητας;;; ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ "ΩΣ ΔΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ" και έπραξαν αυτά που θα έπρεπε να είχαν πράξει από την αρχή, για να γίνουν όλα ομαλά και ησύχως.
Όπως καταλαβαίνετε, το μεγάλο μας "ατόπημα" πιθανόν να ήταν ότι δεν επιλέξαμε το "σωστό" γραφείο τελετών!!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ! Αυτοί είμαστε οι Κυθήριοι. Αυτά και "αυτοί" μας αξίζουν!
Ευχαριστώ πολύ τους αρμόδιους και μη, για την ανθρωπιά που τους διέπει και φυσικά για τον σεβασμό που έδειξαν απέναντι σε 'μας και τη σωρό του παππού μου
Με εκτίμηση προς το νησί μου και τους κατοίκους του,
------------------------------
Βρεττός Σκλάβος.
