Χατζηπέρος Παναγιώτης ο Νέος Αντιπεριφερειάρχης Νήσων

Τον Μάιο του 1973 είχε προγραμματισθεί να εκδηλωθεί το Κίνημα του Ναυτικού το οποίο σχεδιαζόταν σχεδόν από την αρχήν της επιβολής της δικτατορίας του '67, για την ανατροπή της.
Η πλειοψηφία των Αξ/κων του ΠΝ, τότε ΒΝ, ποτέ δεν συντάχθηκε με το δικτατορικό καθεστώς.
Καθ' όλη την διάρκεια της δικτατορίας υπήρχαν σκέψεις, κινήσεις επαφές μεταξύ των Αξιωματικών για τον σκοπό αυτό.

 
Απόδειξη η συμμετοχή του τότε ΒΝ στο κίνημα του βασιλιά στις 13/12/67.
Στην Δημοκρατική Άμυνα συμμετείχαν πολλοί Υπαξιωματικοί του Ναυτικού, οι οποίοι συνελήφθησαν, φυλακίσθηκαν και βασανίσθηκαν στο Κ/Δ ΕΛΛΗ.

Το Κίνημα του Ναυτικού που είχε σκοπό την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος προδόθηκε, άγνωστο από ποιόν, με αποτέλεσμα να συλληφθούν οι πρωταίτιοι, κυβερνήτες, ύπαρχοι και πρώτοι μηχανικοί, την ώρα που πήγαιναν στα πλοία τους.
Στο Κίνημα συμμετείχαν κι Αξ/κοί των λοιπών όπλων των ΕΔ, όπως ο αείμνηστος ηρωικός Σπύρος Μουστακλής.

Τις ημέρες εκείνες το Α/Τ ΒΕΛΟΣ βρισκόταν στην περιοχή της Ιταλίας, συμμετέχοντας σε άσκηση του ΝΑΤΟ.
Εκεί πληροφορηθήκαμε μέσω της Ιταλικής τηλεόρασης την σύλληψη την φυλάκιση και τους βασανισμούς των Αξ/κών.
Ο κυβερνήτης μας, αείμνηστος Ναύαρχος Ν. Παππάς, ο οποίος ήταν εκ των πρωτεργατών του Κινήματος, δεν μπορούσε να μείνει αμέτοχος στο δράμα των συντρόφων του.
Έτσι αποφάσισε αμέσως ν' αντιδράσει.
Μας κάλεσε σε γενική κλήση στο επίστεγο του πλοίου και μας ενημέρωσε για την κατάσταση και τις αποφάσεις του να ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ιταλία και να καταγγείλει το δικτατορικό καθεστώς.
Το πλήρωμα σύσσωμο τάχθηκε στο πλευρό του κυβερνήτη του, τον οποίο σεβόταν κι εκτιμούσε, γιατί ήταν ένας πραγματικός Ηγέτης και Ναύτης.

Μας ανακοίνωσε ότι όποιος ήθελε να τον ακολουθήσει μπορούσε να γράψει τ' όνομά του κάτω από το δικό του σε μια κόλλα χαρτί που ήταν πάνω στο τραπέζι του καρέ Αξ/κων.
Εκεί γράφτηκαν πάρα πολλοί Αξ/κοί, Υπ/κοί και Ναύτες.
Τελικά κατόπιν εισηγήσεώς μου, αποφάσισε να τον ακολουθήσουν στην εξορία μόνον μόνιμοι ανύπαντροι.
Στη συνέχεια ανακοίνωσε με Ναυτικό Σήμα στον Διοικητή [Τούρκο Πλοίαρχο] της άσκησης ότι αποχωρεί κι ενημέρωσε την διεθνή κοινότητα, μέσω των μεγάλων ειδησεογραφικών πρακτορείων ότι δεν ήταν όλες οι ΕΔ στο πλευρό του καθεστώτος, αλλά μια μικρή ομάδα επίορκων αναξιωματικών, η οποία έχει καταλύσει την Δημοκρατία κι έχει βάλει έναν ολόκληρο λαό στο γύψο.

Κατήγγειλε το καθεστώς, στο ΝΑΤΟ, όλους τους διεθνείς οργανισμούς, τις κυβερνήσεις [που κακά τα ψέματα το είχαν αποδεχθεί] και την διεθνή κοινή γνώμη, για τα βασανιστήρια που υπέβαλε στους φυλακισμένους Αξιωματικούς 

Έτσι όταν οι Ιταλοί μας έστειλαν "τελεσίγραφο" να εγκαταλείψουν το πλοίο όσοι επιθυμούσαν και ν' αποπλεύσει το πλοίο από την περιοχή του Φιουμιτσίνο, όπου είχε αγκυροβολήσει, τον ακολουθήσαμε 6 Σημαιοφόροι Αξιωματικοί, 23 Υπαξιωματικοί κι ένας Ναύτης.
Την ώρα που εμείς αποχωρούσαμε από το πλοίο με περιπολικά σκάφη της Ιταλικής ακτοφυλακής, επιβιβάζοντο άλλοι Έλληνες Αξιωματικοί που υπηρετούσαν στην Νάπολη κι έτσι το πλοίο, μετά τον απόπλου του, συνενώθηκε με τα λοιπά πλοία του ΝΑΤΟ και συνέχισε κανονικά την ΝΑΤΟική άσκηση.

Η ΑΝΤΑΡΣΙΑ του Α/Τ Βέλος ήταν μια από τις σημαντικές πράξεις κατά του δικτατορικού καθεστώτος.
Ήταν για ένα περίπου μήνα, ψηλά στην παγκόσμια ειδησεογραφία.
Στην αρχή το καθεστώς αιφνιδιάστηκε και μιλούσε για οπερέτα, προσπαθώντας να υποβαθμίσει την σημασία της πρωτοφανούς Ανταρσίας για τα δεδομένα του ΝΑΤΟ αλλά και τα παγκόσμια.

Όταν συνειδητοποίησε το τι είχε συμβεί στην πραγματικότητα, αναγκάσθηκε, υπό την πίεση και της διεθνούς κοινής γνώμης να προβεί στις πιο κάτω ενέργειες:
1. Έδιωξε τον Βασιλιά, κόβοντάς του την χορηγία.
2.Έκλεισε τα ξερονήσια και τους τόπους εξορίας.
3.Άπελευθέρωσε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους.
4.Προκύρηξε δημοψήφισμα, το περιβόητο ΝΑΙ ή ΟΧΙ για την βασιλεία.
5.Διώρισε τον Σ. Μαρκεζίνη, στην προσπάθειά της να δείξει μια πιο δημοκρατική εικόνα στην διεθνή κοινή γνώμη.

Βέβαια εμείς οι "αντάρτες" καταδικασθήκαμε, πλην όμως οι ποινές μας παραγράφηκαν μετά την κατάρρευση του καθεστώτος και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Είναι γνωστό βέβαια το κόστος που πλήρωσε και πληρώνει ο Ελληνισμός με την τραγωδία της μαρτυρικής Κύπρου.