Δεν είναι πάντα εύκολα τα πράγματα....

Στην χώρα αυτή οι σπουδαστές τυπικά δεν πληρώνουν δίδακτρα στο κράτος εν αντιθέσει με τα περισσότερα κράτη δυτικά και ανατολικά όπου υπάρχει μικρό η μεγάλο τίμημα διδάκτρων.

Ήτοι οι γιατροί π.χ. σπουδάζουν με τα χρήματα όλου του Ελληνικού λαού.

Όταν τελειώνουν δεν έχουν τυπικά καμία απολύτως υποχρέωση απέναντι στο κράτος σε αντίθεση με τους συναδέλφους τους στο εξωτερικό οι οποίοι αποπληρώνουν τα φοιτητικά τους δάνεια.

Οι γιατροί που έχουν τελειώσει επιδιώκουν κάποιες θέσεις στα νοσοκομεία των μεγάλων πόλεων με απώτερο σκοπό την γνωριμία με ασθενείς και την μελλοντική τους πελατεία στα υπό ίδρυση ιδιωτικά τους ιατρεία.

Σαν αποτέλεσμα υπάρχει συσώρευση ιατρών όλων των ειδικοτήτων στις μεγάλες πόλεις και παντελής απουσία κάθε ιατρικής φροντίδας στην ύπαιθρο και δή στην παραμεθόριο ζώνη και τις ακριτικές περιοχές η τα μικρά νησιά.....

Η έλλειψη σημαντικών ειδικοτήτων σε πλήρως εξοπλισμένα ιατρεία της περιφέρειας είναι καθολική αλλά και η άρνηση τους να παραμείνουν έστω και για λίγο διάστημα στις δύσκολες αυτές περιοχές είναι μόνιμη και από έλλειψη σχετικής νομοθεσίας είναι έννομη.....

Η πολιτεία δεν ενδιαφέρεται για τις περιοχές που φέρνουν ελάχιστες ψήφους. Οι γιατροί δεν μπορούν να αποκτήσουν πελατεία μεταξύ των φτωχών νησιωτών και αγροτών...

Τα παιδιά που από ατυχία γεννιούνται και μεγαλώνουν σε αυτές τις περιοχές ίσως ποτέ δεν θα τύχουν της φροντίδας ενός παιδιάτρου διότι απλούστατα δεν πρόκειται να τον βρούν η να τον συναντήσουν ποτέ....

Όταν μεγαλώνουν όμως συνήθως αυτά υπηρετούν στις παραμεθόριες περιοχές αγόγγυστα ενώ όσα έχουν μεγαλώσει με τις απαραίτητες φροντίδες και επιμέλεια προτιμούν πιο "κεντρικές υπηρεσίες"....

Το σύστημα της υγείας νοσεί και βρωμάει σε όλα τα επίπεδα και στερείται παντελώς βούλησης πολιτικής και ηθικής. Οι μεγαλογιατροί κατοικοεδρεύουν στην βουλή, σε μεγάλες Δημαρχίες και είναι πάντα κοντα στην πελατεία που τους εξασφαλίζει τις καταθέσεις στην Ελβετία, τα Κέϋμαν η όπου αλλού είναι φορολογικός παράδεισος....

Οι άνθρωποι αυτοί δεν θα καταλάβουν ποτέ την άπειρη μητέρα που από άγνοια έχασε το μωρό της. 

Οι άνθρωποι αυτοί δεν θα καταλάβουν ποτέ τι σημαίνει να βρίσκεσαι σε κάποιο μικρό νησί αποκομμένος από τον καιρό και χωρίς καμία ιατρική βοήθεια η συμβουλή....

Κάποτε ίσως σε εκατό χρόνια να ξαναγίνει χώρα με σκοπό και πιστεύω και κάποτε ίσως. στην χώρα που γεννήθηκε η ιατρική και η ιατρική ονοματολογία, να υποχρεώνονται ΟΛΟΙ οι γιατροί να προσφέρουν τις απαραίτητες υπηρεσίες στους τόπους που χρειάζονται και είναι απαραίτητοι.

Για αυτό όμως πρέπει κάποιοι να νομοθετήσουν σωστά και νά είσαστε σίγουροι ότι θα αναγκαστούν να νομοθετήσουν σωστά από αυτούς που ήδη τους έχουν χώσει στο τσεπάκι τους....

Έως τότε κι άλλα παιδιά θα χαθούν και άλλοι γέροντες θα πεθάνουν χωρίς φροντίδα, όσοι έχουν απομείνει και ζούν και κρατάνε ζωντανή την Ελλάδα στις απομονωμένες γωνιές της...


---------------------------
Αντώνης Λαμπρινίδης

Αφιερωμένο στην αθώα ψυχούλα από την ακριτική Λέρο που χάθηκε....