Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ, Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΕ ΚΙΝΗΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ... ΑΙΜΟΜΙΞΙΑΣ!
Η απόσταση μεταξύ της Αθήνας και του Ρέικιαβικ, της πρωτεύουσας της Ισλανδίας, είναι ακριβώς 5.393 χιλιόμετρα. Στην καρδιά μας, όμως, είναι πολύ πιο κοντά. Πολλοί ήταν αυτοί που συγκινήθηκαν βλέποντας τα παιδιά από αυτό το απομακρυσμένο νησί στη μέση του βόρειου Ατλαντικού με τα πολλά ηφαίστεια στο έδαφός του και τους πολλούς μπακαλιάρους στα νερά του, να γίνονται η… Ελλάδα του 2016. Να τα βάζουν με τα θηρία και να κερδίζουν.
Η απόσταση μεταξύ της Αθήνας και του Ρέικιαβικ, της πρωτεύουσας της Ισλανδίας, είναι ακριβώς 5.393 χιλιόμετρα. Στην καρδιά μας, όμως, είναι πολύ πιο κοντά. Πολλοί ήταν αυτοί που συγκινήθηκαν βλέποντας τα παιδιά από αυτό το απομακρυσμένο νησί στη μέση του βόρειου Ατλαντικού με τα πολλά ηφαίστεια στο έδαφός του και τους πολλούς μπακαλιάρους στα νερά του, να γίνονται η… Ελλάδα του 2016. Να τα βάζουν με τα θηρία και να κερδίζουν.
Αναμφισβήτητα οι περισσότεροι θα είναι μ’ αυτούς απόψε, στον προημιτελικό με τη Γαλλία. Η Ισλανδία έχει το προνόμιο να τη συμπαθείς πιο πολύ, όσο περισσότερο ασχολείσαι μ’ αυτήν. Το στερεότυπο των βλοσυρών, βαρετών κι αγέλαστων απογόνων των Βίκινγκς καταρρέει με την πρώτη.
Η κουρτίνα φεύγει και πίσω της παρουσιάζεται ένας γελαστός, γενναίος και απόλυτα αξιοπρεπής λαός, που ξέρει τι θέλει από τη ζωή του και, κυρίως, πώς να το αποκτήσει. Πέρα από τα ηφαίστεια και τους θερμοπίδακες, η Ισλανδία έχει πολλά πρόσωπα να γνωρίσουμε. Πριν τη μάθουμε από το ποδόσφαιρο, την Ισλανδία τη γνωρίσαμε από την κρίση. Θαυμάσαμε τη μικρή χώρα του βορρά που αντιμετώπισε κολοσσιαία για τα δεδομένα της τραπεζική κρίση, κι όμως άφησε τις τράπεζές της να χρεοκοπήσουν, οι κάτοικοί της οργανώθηκαν αμέσως κι έστειλαν στη φυλακή τους πρωταίτιους της καταστροφής. Μπορεί ως κρίση να μην έχει τα ίδια (οικονομοτεχνικά) στοιχεία με τη δική μας, αλλά η διαφορά συμπεριφοράς πολιτικών και πολιτών είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.
Ιερή η οικογένεια και η tv
Η προσήλωση στην οικογένεια είναι κάτι ιερό για τους Ισλανδούς, παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια οι γεννήσεις εκτός γάμων έχουν γίνει πλειοψηφία. Οικογένεια λογίζεται αυτοί που μένουν στο ίδιο σπίτι, όχι αυτοί που έχουν παντρευτεί. Και το κράτος βοηθάει από την πλευρά του με όλους τους τρόπους. Από το 1966 που δημιουργήθηκε το πρώτο ισλανδικό κρατικό κανάλι ως το 1984 είχε αποφασιστεί να μην εκπέμπει καθόλου πρόγραμμα κάθε Πέμπτη (!) και όλο τον μήνα Ιούλιο! Κι αυτό, για να ενισχύσει τους δεσμούς μεταξύ των μελών της οικογένειας. Και σήμερα ακόμη οι περισσότεροι Ισλανδοί είναι γεννημένοι Απρίλιο και Μάιο, δηλαδή εννέα μήνες μετά τον Ιούλιο! Σήμερα η «ημέρα της οικογένειας» είναι το τελευταίο Σάββατο κάθε μήνα, στο οποίο οι οικογένειες παραδοσιακά κάνουν πράγματα μαζί και δεν βλέπουν τηλεόραση, παρ’ ό,τι έχει πρόγραμμα…
Προστασία από την πιθανότητα... αιμομιξίας
Σε μια χώρα που αριθμεί περίπου 330.000 κατοίκους είναι λογικό ο ένας να γνωρίζει καλά τον άλλο. Κι επειδή τα επίθετα είναι πολύ κοινά (π.χ. υπάρχουν χιλιάδες Σίγκιουρντσον!) τα μικρά ονόματα είναι περισσότερα! Γι’ αυτό και οι τηλεφωνικοί κατάλογοι είναι μεν με αλφαβητική σειρά, αλλά με βάση τα μικρά ονόματα και όχι τα επώνυμα! Ακόμα καλύτερο: Σχεδόν κάθε Ισλανδός νέος έχει στο κινητό του τηλέφωνο την εφαρμογή Islendigabok, η οποία τον προστατεύει από την… αιμομιξία. Δύο νέοι που γνωρίζονται τυχαία βάζουν τα ονόματά τους στην εφαρμογή κι αυτή αυτομάτως τους πληροφορεί αν είναι συγγενείς, έστω και μακρινοί! Η εφαρμογή διαφημίζεται ευρέως με το σλόγκαν «για να είσαι σίγουρος ότι δεν φίλησες τη δεύτερη ξαδέλφη σου στο πρώτο ραντεβού»!
Η «Ημέρα της Μπύρας»
Επί πολλές δεκαετίες το αλκοόλ ήταν απαγορευμένο στην Ισλανδία. Η Δανία (στην οποία ανήκε η Ισλανδία ως το 1944, οπότε έγινε και ανεξάρτητη) επέβαλε οριστική απαγόρευση κάθε μορφής αλκοόλ και κυρίως μπύρας το 1915, όταν διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι ενήλικες κάτοικοι έπασχαν από αλκοολισμό. Η τελευταία απαγόρευση άρθηκε την 1η Μαρτίου 1989 κι αυτή η ημερομηνία γιορτάζεται κάθε χρόνο ως «Ημέρα της Μπύρας»! Σήμερα οι Ισλανδοί πίνουν αρκετά, αλλά όχι περισσότερο από τους άλλους βορειοευρωπαϊκούς λαούς και πάντως σε λογικά επίπεδα.
Η ισλανδική γλώσσα ανήκει, προφανώς, στην βορειοευρωπαϊκή οικογένεια, κοντά στη φεροϊκή και τη νορβηγική. Μια οπωσδήποτε δύσκολη γλώσσα, ειδικά στην προφορά της, και με χαρακτηριστικούς ιδιωματισμούς. Οι Ισλανδοί έχουν 50 διαφορετικές λέξεις για να περιγράψουν το χιόνι και 13 διαφορετικές ονομασίες για τον Άγιο Βασίλη, τον δικό τους Σάντα Κλάους. Το πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι οι περισσότεροι Ισλανδοί πιστεύουν στα ξωτικά. Γι’ αυτούς τα τρολ και τα πνεύματα του δάσους δεν είναι απλά παραμυθάκια για μικρά παιδιά. Μια σύγχρονη δημοσκόπηση έδειξε ότι το 77% των Ισλανδών κάθε ηλικίας πιστεύει στην ύπαρξη των λεγόμενων «κρυμμένων όντων», που κατοικούν στα δάση και, ανάλογα με το χαρακτήρα τους, είτε βοηθούν είτε δημιουργούν προβλήματα στους ανθρώπους.
Το 1982 πάνω από 150 Ισλανδοί έτρεξαν στην αμερικάνικη αεροπορική βάση στο Κέφλαβικ κι απαίτησαν από τους έκπληκτους φρουρούς να περιηγηθούν στις εγκαταστάσεις, έτσι ώστε να σιγουρευτούν ότι τα Φάντομ και τα υπερσύγχρονα F-16 δεν… ταράζουν την ησυχία των ξωτικών της περιοχής! Και κάτι που μας συνδέει άμεσα: Αν η περιοχή της αρχαία Ελλάδας είναι το λίκνο της δημοκρατίας, η Ισλανδία είναι το μέρος όπου εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά οι δημοκρατικοί θεσμοί στον δυτικό κόσμο. Το κοινοβούλιο της Ισλανδίας, που ονομάζεται Άλθινγκ, λειτουργεί αδιάλειπτα από το 930 μ.Χ.!
** Στη φωτογραφία: Χαρακτηριστική εικόνα της Ισλανδίας, ένα ποτήρι μπύρα (νόμιμη πια…) κατά τη διάρκεια του μπάνιου στις θερμές πηγές…
-------------------------------------------------------------------------------
Πηγή: harddog-sport.blogspot.gr-Αργύρης Παγαρτάνης
-------------------------------------------------------------------------------
