Δεν θα εξαφανιστούν οι άνδρες, τουλάχιστον όχι σύντομα, υποστηρίζουν
δύο νέες επιστημονικές έρευνες που διαπίστωσαν ότι το γενετικό «οχυρό»
των αρσενικών, το μικροσκοπικό χρωμόσωμα Υ, έχει σταματήσει να
συρρικνώνεται.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή βιολογίας Ντάνιελ Πέιτζ,
διευθυντή του Ινστιτούτου Βιοϊατρικών Ερευνών Γουάιτχεντ του
Πανεπιστημίου ΜΙΤ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature».
Όπως είπε ο Ντάνιελ Πέιτζ, «πρέπει πλέον να εγκαταλείψουμε την ιδέα ότι
το χρωμόσωμα Υ εκφυλίζεται».
Ο επικεφαλής της δεύτερης έρευνας,
Χένρικ Κέσμαν του ελβετικού Πανεπιστημίου της Λοζάνης, στο ίδιο μήκος
κύματος, δήλωσε ότι τα ευρήματα καταρρίπτουν τον μύθο πως το χρωμόσωμα Υ
πρωτίστως έχει να κάνει με την αναπαραγωγή των ανδρών. «Είναι τώρα πια
ξεκάθαρο ότι το χρωμόσωμα Υ δεν είναι μοναδικό στους άνδρες, αλλά είναι
επίσης σημαντικό για τις λειτουργίες όλου του σώματος».
Από τα 23
χρωμοσώματα που διαθέτει (σε ζεύγη) ο άνθρωπος, όλα είναι περίπου ίδια
σε μέγεθος, εκτός από το Υ, το οποίο είναι πολύ μικρότερο και τα γονίδια
του οποίου καθορίζουν αν ένας άνθρωπος ή άλλο θηλαστικό θα γεννηθεί
αρσενικό. Έτσι, σήμερα το χρωμόσωμα Χ έχει περίπου 2.000 γονίδια, ενώ το
χρωμόσωμα Υ έχει λιγότερα από 100 και από αυτά μόνο 19 από τα
τουλάχιστον 600 που κάποτε -πριν από 200 έως 300 εκατ. χρόνια-
μοιραζόταν με το πολύ μεγαλύτερο «θηλυκό» χρωμόσωμα Χ (ένας άνδρας
διαθέτει ένα συνδυασμό χρωμοσωμάτων ΥΧ, ενώ μια γυναίκα ένα ζεύγος ΧΧ).
Σύμφωνα με τη νέα γενετική έρευνα, το χρωμόσωμα Υ έχει ουσιαστικά
παραμείνει σταθερό, καθώς έχει χάσει μόνο ένα γονίδιο κατά τα τελευταία
25 εκατ. χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι ο «μαρασμός» του έχει
σταματήσει εδώ και καιρό. Η κύρια αιτία γι' αυτό, κατά τους ερευνητές,
είναι ότι πολλά από τα εναπομένοντα γονίδιά του είναι απολύτως ζωτικά
για την επιβίωση γενικότερα των ανθρώπων ως είδους - και όχι μόνο των
ανδρών ως φύλου. Τα «ανδρικά» αυτά γονίδια του χρωμοσώματος Υ
συναντώνται στην καρδιά, στο αίμα, στους πνεύμονες και σε άλλους ιστούς,
επιτελώντας σημαντικές λειτουργίες, όπως η σύνθεση των πρωτεϊνών και η
ενεργοποίηση (έκφραση) των γονιδίων.
Από την άλλη όμως, ορισμένοι
άλλοι επιστήμονες δεν πείθονται ότι έχει σταματήσει η διαχρονική
εκφύλιση του χρωμοσώματος Υ, θεωρώντας ότι πρόκειται για ένα προσωρινό
διάλειμμα σε μια μακρόχρονη πτωτική πορεία.
-------------------------
Πηγή: Έθνος
-------------------------