Αγαπητέ Αντώνη
Διάβασα και για την απορία σου για το θέμα του ΦΠΑ.
Δυστυχώς η κατάργηση δεν αφορά τα Κύθηρα.
Και λέω δυστυχώς, γιατί, αν τα αφορούσε, σημαίνει ότι τόσα χρόνια τώρα –κοντά δύο δεκαετίες- θα είχαν μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ, κάτι που δεν είχαν, αφού τότε που θεσπίστηκε το μέτρο κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να ενταχθεί σε αυτό και το νησί μας.
Τώρα άρχισαν να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα ένα σωρό βουλευτές και δήμαρχοι νησιωτικών περιοχών, τότε όμως ΟΥΔΕΙΣ αντέδρασε, όταν δεν εντάχθηκαν στο μέτρο αυτό τα πλείστα σχεδόν νησιά της χώρας μας.
Τότε τα ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ είχαν κάνει εκτενείς αναφορές, αλλά όλα έμειναν σε ώτα μη ακουόντων, αφού ούτε η τοπική αυτοδιοίκηση δεν είχε αντιδράσει, μια και μάλλον αγνοούσε τη σημασία του μέτρου.
Έτσι η Σαντορίνη και η Μύκονος είδαν να μειώνονται οι συντελεστές ΦΠΑ, αλλά τα ...ζάμπλουτα Κύθηρα έμεινα στην ...απέξω εξ αιτίας της αδιαφορίας των αρχών και της άγνοιας των βουλευτών να υπερασπιστούν όλη τη νησιωτική Ελλάδα, για την οποία τώρα κόπτονται!
Δυστυχώς παρόμοια είχαν γίνει και με άλλα θέματα, όπως επί παραδείγματι για τις αγροτικές επιδοτήσεις, για τις οποίες τα Κύθηρα μόλις την τελευταία στιγμή θεωρήθηκαν νησί του ...Αιγαίου, αφού, ως ανήκον εις τον Πειραιά είχαν εξαιρεθεί!
Η ένταξη των Κυθήρων στον Πειραιά προϋποθέτει τοπικούς άρχοντες και βουλευτές γνώστες της ιδιαιτερότητος, αλλά και πρόθυμους να υπερασπισθούν τα αυτονόητα. Δυστυχώς, ούτε το ένα έγινε, ούτε το άλλο.
Ας μην κλαίνε λοιπόν σήμερα με την κατάντια (γενικώς) της χώρας μας, αφού μέρος της αιτίας είναι όσοι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μας εξεπροσώπησαν άθλια τόσα χρόνια και δυστυχώς συνεχίζουν και σήμερα να κάνουν το ίδιο, αγωνιζόμενοι –δήθεν- ενάντια στους ξένους, οι οποίοι είναι ο εύκολος στόχος για να μην ρίξουμε καμιά κλεφτή ματιά και στους κύριους υπαίτιους του σημερινού δράματος.
Τουλάχιστον το θέμα του ΦΠΑ είναι υποκρισία να το ανακινούν με αυτό τον τρόπο. Αντίθετα, στα Κύθηρα, που είχαν το αυξημένο αφορολόγητο, το οποίο επίσης κινδυνεύει, είχε γίνει μάχη τότε για να ενταχθούμε στα νησιά κάτω των 3100 κατοίκων, κάτι το οποίο επίσης ξεχάστηκε σήμερα με τον ορυμαγδό των νέων μέτρων.
Πολύ φοβάμαι όμως ότι είναι πολύ αργά πλέον να κλάψουμε για την Αλεξάνδρεια που χάνουμε!
Με εκτίμηση
Μ. Καλλίγερος
Εκδότης εφημ. ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ
