Φάσμα προσβαλλομένων: Τα πυρηνόκαρπα (δαμασκηνιά) και το αμπέλι (Vitis) είναι τα κυρίως προσβαλλόμενα. Επίσης, προσβάλλονται η Δάφνη gnidium, ένα άγριο φυτό, καθώς και ο κισσός (Hedera), privet (Lingustrum vulgaris) [Σ.τ.Μ.: θάμνος της οικογένειας της ελιάς], μαύρη σταφίδα, σταφίδα.
Συχνότητα και σπουδαιότητα: Tο έντομο είναι διαδεδομένο στη νότια και κεντρική Ευρώπη, ειδικά στην Ισπανία, νότια Ρωσία, Πορτογαλία, νότια Γαλλία, Ιταλία, Ελλάδα και Βουλγαρία. Παρουσιάζεται ακόμα στη Βόρεια και Ανατολική Αφρική, Μέση Ανατολή και Ιαπωνία.
Συμπτώματα:
Η βλάβη που προκαλείται από τα παράσιτα είναι "έμμεση". Πραγματικά, αδειάζουν τους καρπούς και δημιουργούν ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη διάφορων βακτηρίων, ειδικά της Βοτρύτιδας

Περιγραφή του εντόμου:



Κύκλος ζωής: Το μικρό παράσιτο περνά το χειμώνα ως χρυσαλλίδα σ'ένα λευκό κουκούλι, στις πτυχές του κορμού του αμπελιού. Τα ενήλικα έντομα εμφανίζονται τον Απρίλη και στις αρχές του Μάη. Στα μέσα του Μάη, βρίσκει κανείς αυγά στα άνθη, στους νεαρούς καρπούς ή στο αμπέλι. Την άνοιξη τα αυγά εκκολάπτονται σε 7-11 ημέρες και το καλοκαίρι σε 3-5 ημέρες.
Οι κάμπιες της πρώτης γενιάς τρέφονται με μπουμπούκια και άνθη. Τον Ιούνιο η κάμπια γίνεται χρυσαλλίδα και τα ενήλικα έντομα εναποθέτουν τα αυγά μιας δεύτερης γενιάς άμεσα πάνω στους καρπούς. Αυτή είναι η φάση που αρχίζει η επήρεια της Lobelia botrana. Ολα τα έντομα της ίδιας γενιάς δεν εμφανίζονται ταυτόχρονα. Μπορεί να περάσουν αρκετές εβδομάδες μεταξύ της εμφάνισης του πρώτου και τελευταίου εντόμου της ίδιας γενιάς.
Αντιμετώπιση:
Χρησιμοποιείται η μέθοδος της "διάλυσης ζευγαρώματος", βασισμένη στην αναστολή της ικανότητας του αρσενικού ν'αναγνωρίζει τα ίχνη οσμής (οσφρητικά σήματα) που αφήνει πίσω του το θηλυκό. Υπάρχουν αρκετά είδη παρασκευασμάτων από φερομόνες: λαστιχένιοι σωλήνες, απλά ή πολλαπλά πλαστικά capillaries, αμπούλες, δίσκοι κατασκευασμένοι από διάφορα υλικά. Κάποια απ'αυτά τα συστήματα έφεραν θετικά αποτελέσματα σε εφαρμογές μεγάλης κλίμακας.
Χημική αντιμετώπιση:
