Ηταν που λέτε μια φορά ένας τόπος μαγικός!!!!
Ενας τόπος που οι μοίρες τον ευλόγησαν με ανείπωτη φυσική ομορφιά!!!!
Ενας τόπος που τον αγκάλιασαν 3 πελάγη,που οι θεοί συνομώτησαν, ώστε να του δοθούν όλες οι χάρες που μπορεί να ζητήσει ο άνθρωπος!!!!!!
Το νησί που ύμνησαν ποιητές και ζωγράφοι,το νησί της ουράνιας Αφροδίτης,το νησί του έρωτα και της αδάμαστης ψυχής,το Τσιρίγο!!
Ομως,επειδή κακές μάγισσες ζήλεψαν το κάλλος του, αποφάσισαν να φυτέψουν στο χώμα του ζιζάνια, αυτά που εμποδίζουν τους σπόρους ν ανθίσουν.
Καθώς τα χρόνια περνούσαν, άλλοτε οι σπόροι κατάφερναν να διώξουν τα ζιζάνια και να ευδοκιμήσουν κι άλλοτε τα ζιζάνια, με τη βοήθεια των ανθρώπων, θέριευαν κι έπνιγαν ότι καλό προσπαθούσε ν ανθίσει.......
Κάπως έτσι φτάσαμε στα χρόνια μας, που το πανέμορφο νησί βρέθηκε σ ένα σταυροδρόμι.....Απ τη μια η ανεξέλεγκτη, δήθεν ανάπτυξη, που έρχεται κραδαίνοντας ευρώπουλα στο χέρι κι απ την άλλη η ήπια ανάπτυξη, που μπορεί να μην υπόσχεται άμεσο πλούτο, υπόσχεται όμως να διαφυλάξει για τις επόμενες γενιές το χρώμα, την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου.
Ο κλήρος πέφτει σ όλους μας, αλλά πρωτίστως σ εκείνους που επιλέξαμε να μας εκπροσωπούν.
Βαρύ το φορτίο που πέφτει στους ώμους τους.
Αλλά και μεγάλη η πρόκληση....
Ο χρόνος θα δείξει άν θα το αντέξουν ή αν θα παραδοθούν αμαχητί στο κάλεσμα των σειρήνων του κέρδους.
Ετσι κι αλλιώς, αυτός ο βράχος θα παραμείνει αγέρωχος (πληγωμένος, λεηλατημένος ή όχι) καταμεσίς του πελάγου,εις τους αιώνας των αιώνων!!!!!!
-------------------------
Ειρήνη Δημοτάκη
-------------------------
