Σήμερα σε εποχές γενικής αμφισβήτησης του Θεού, σε εποχές που ο άνθρωπος είναι απόλυτα προσηλωμένος στο εφήμερο και νοιάζεται περισσότερο για τα επίγεια.
Σήμερα που η ψυχή παραμένει ατροφική και ψυχρή και ο νούς είναι αιχμαλωτισμένος στις δαιμονικές παγίδες της παγκοσμιοποίησης και της ισοπέδωσης των πάντων.
Σήμερα που η παραβατικότητα η ανηθικότητα και η κραιπάλη τείνουν να αποκτήσουν και νομική ισχύ, η διαστήρηση ενός παραδοσιακού πανηγυριού με την ίδια επί αιώνες μορφή δύναται να χαρακτηρισθεί θαύμα.
Το Σάββατο 05.12.2009, κλήρος και λαός μετέβη στο μοναχικό Εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου του "Κρασά" δυτικά των Μυρτιδίων που είχε ενδυθεί εορταστικό και χαρμόσυνο ένδυμα.
Με κατάνυξη έγινε ο εσπερινός με προεξάρχοντα τον Σεβασμιότατο Ποιμενάρχή μας κ.κ. Σεραφείμ ο οποίος και κύρηξε τον Θείο λόγο.
Και για να θυμηθούμε πάλι το απόμακρο αυτό ξωκλήσι, που έστω και μια φορά τον χρόνο το θυμόμαστε, ας πάμε μέχρι εκεί έστω και με την σκέψη μας έστω και αν είμαστε τόσο μακρυά.
Γκρεμοί, κοφτερά βράχια και μια θάλασσα που βρυχάται, αυτό είναι το τοπίο μέσα στο οποίο ένας ταλαίπωρος ναυτικός έχτισε το εκκλησάκι, τάμα στον άγιο της θάλασσας που του έσωσε τη ζωή.
Όι περίφημες δυτικές ακτές, γεμάτες αφιλόξενους κόλπους και σπηλιές, στο έλεος των αέρηδων που έρχονται κατευθείαν από το πέλαγος, χωρίς στεριά να τους εμποδίζει, έχουν στείλει στο βυθό πολλά καράβια μέχρι τις μέρες μας, που άφησαν την πραμάτεια τους λάφυρο στους βράχους και στο βυθό.
Μάλιστα, τα παλιά τα χρόνια, πολλοί κάτοικοι συνήθιζαν να βγαίνουν με την κακοκαιρία, για να μαζέψουν τους «θησαυρούς» που ξέβραζε η θάλασσα.
Σε κάποια καταιγίδα, λοιπόν, ο καπετάνιος Νικόλαος Κασιμάτης, που κινδύνευε στ' ανοιχτά με το ιστιοπλοϊκό του φορτωμένο κρασιά, έκανε τάμα στον άγιο Νικόλα, όπου βρει μέρος να προσορμιστεί, να του χτίσει μια εκκλησιά, ανακατεύοντας τη λάσπη με κρασί αντί για νερό.
Σώθηκε με τη βοήθεια του Αγίου, αράζοντας στο Μαύρο Βράχο, και την αφιερωματική του επιγραφή θα τη διαβάσετε μέσα στο εκκλησάκι με τις παλιές τοιχογραφίες: «1619 Οκτωβρίου ΙΑ'».
"Αν δεν δείτε τον ήλιο να χάνεται μέσα στα μόνιμα αγριεμένα νερά, από το εκκλησάκι του Αγιου Νικόλα του Κρασά, μην πείτε πως γνωρίσατε τα Κύθηρα."
-------------------------------------
Ματθαίος Στ. Αγγελιουδάκης
-------------------------------------
Σήμερα που η ψυχή παραμένει ατροφική και ψυχρή και ο νούς είναι αιχμαλωτισμένος στις δαιμονικές παγίδες της παγκοσμιοποίησης και της ισοπέδωσης των πάντων.
Σήμερα που η παραβατικότητα η ανηθικότητα και η κραιπάλη τείνουν να αποκτήσουν και νομική ισχύ, η διαστήρηση ενός παραδοσιακού πανηγυριού με την ίδια επί αιώνες μορφή δύναται να χαρακτηρισθεί θαύμα.
Το Σάββατο 05.12.2009, κλήρος και λαός μετέβη στο μοναχικό Εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου του "Κρασά" δυτικά των Μυρτιδίων που είχε ενδυθεί εορταστικό και χαρμόσυνο ένδυμα.
Με κατάνυξη έγινε ο εσπερινός με προεξάρχοντα τον Σεβασμιότατο Ποιμενάρχή μας κ.κ. Σεραφείμ ο οποίος και κύρηξε τον Θείο λόγο.
Και για να θυμηθούμε πάλι το απόμακρο αυτό ξωκλήσι, που έστω και μια φορά τον χρόνο το θυμόμαστε, ας πάμε μέχρι εκεί έστω και με την σκέψη μας έστω και αν είμαστε τόσο μακρυά.
Γκρεμοί, κοφτερά βράχια και μια θάλασσα που βρυχάται, αυτό είναι το τοπίο μέσα στο οποίο ένας ταλαίπωρος ναυτικός έχτισε το εκκλησάκι, τάμα στον άγιο της θάλασσας που του έσωσε τη ζωή.
Όι περίφημες δυτικές ακτές, γεμάτες αφιλόξενους κόλπους και σπηλιές, στο έλεος των αέρηδων που έρχονται κατευθείαν από το πέλαγος, χωρίς στεριά να τους εμποδίζει, έχουν στείλει στο βυθό πολλά καράβια μέχρι τις μέρες μας, που άφησαν την πραμάτεια τους λάφυρο στους βράχους και στο βυθό.
Μάλιστα, τα παλιά τα χρόνια, πολλοί κάτοικοι συνήθιζαν να βγαίνουν με την κακοκαιρία, για να μαζέψουν τους «θησαυρούς» που ξέβραζε η θάλασσα.
Σε κάποια καταιγίδα, λοιπόν, ο καπετάνιος Νικόλαος Κασιμάτης, που κινδύνευε στ' ανοιχτά με το ιστιοπλοϊκό του φορτωμένο κρασιά, έκανε τάμα στον άγιο Νικόλα, όπου βρει μέρος να προσορμιστεί, να του χτίσει μια εκκλησιά, ανακατεύοντας τη λάσπη με κρασί αντί για νερό.
Σώθηκε με τη βοήθεια του Αγίου, αράζοντας στο Μαύρο Βράχο, και την αφιερωματική του επιγραφή θα τη διαβάσετε μέσα στο εκκλησάκι με τις παλιές τοιχογραφίες: «1619 Οκτωβρίου ΙΑ'».
"Αν δεν δείτε τον ήλιο να χάνεται μέσα στα μόνιμα αγριεμένα νερά, από το εκκλησάκι του Αγιου Νικόλα του Κρασά, μην πείτε πως γνωρίσατε τα Κύθηρα."-------------------------------------
Ματθαίος Στ. Αγγελιουδάκης
-------------------------------------
