Στον τόπο μας είναι σύνηθες το
φαινόμενο, για να μην πω κανόνας, τα πολιτικά κόμματα να υπόσχονται
στις εκλογές ότι το καλύτερο θέλει να ακούσει ο ψηφοφόρος με σκοπό να
του αποσπάσουν την ψήφο. Τις περισσότερες φορές οι υποσχέσεις αυτές δεν
υλοποιούνται για διάφορους λόγους, υπάρχουν δε περιπτώσεις που όχι
μόνο ο νικητής των εκλογών δεν εκπληρώνει τις υποσχέσεις του αλλά
ενεργεί τελείως ενάντια σε αυτές.
Πρόσφατα παραδείγματα η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ που ψηφίστηκε για να καταργήσει τα μνημόνια, για να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ και για να εφαρμόσει το ουτοπικό πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, η νίκη πριν κάποια χρόνια της ΝΔ που ψηφίστηκε για να καταπολεμήσει την διαφθορά και να επανιδρύσει το Κράτος και του ΠΑΣΟΚ το 2009 που ψηφίστηκε για να διαχειριστεί προς όφελος των ψηφοφόρων τα λεφτά που υπήρχαν και να αποτρέψει όλα τα σκληρά μέτρα που η ΝΔ δια του αρχηγού της, κατόπιν εορτής, δήλωνε πως θα πάρει αν κέρδιζε τις εκλογές.
Το τι επακολούθησε των παραπάνω εκλογικών νικών αυτών των κομμάτων το γνωρίζουμε όλοι και δεν χρειάζεται να ξοδεύουμε το χρόνο μας για άχρηστες αναλύσεις.
Εδώ όμως έχουμε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα Δημοκρατίας. Τι ψηφίζουμε στις εκλογές σύμφωνα με την αρχή της Δημοκρατίας; Ψηφίζουμε ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης της Χώρας για την προσεχή τετραετία (που σπάνια εξαντλείται) και ένα κόμμα που έχει την ικανότητα και τα πρόσωπα να το πραγματοποιήσει. Αυτό ψηφίζουμε. Δεν ψηφίζουμε απλώς ένα κόμμα της αρεσκείας μας και του δίνουμε λευκή εντολή μετά να κάνει ότι αυτό νομίζει και θα περιμένουνε να το ξανακρίνουμε στις επόμενες εκλογές. Δεν είναι αυτό Δημοκρατία και δεν μπορούμε ειδικά εμείς οι Έλληνες το πολίτευμα αυτό να το ονομάζουμε Δημοκρατία.
Και ερωτώ. Αν πριν τις εκλογές του 2015, έλεγε ο Αλέξης πως θα ψήφιζε και νέο μνημόνιο και θα αύξανε τον ΕΝΦΙΑ θα τον ψήφιζαν οι Έλληνες; Ασφαλώς όχι, λέω εγώ. Άρα λοιπόν, με ποια δημοκρατική εξουσιοδότηση προχώρησε στα αντίθετα; Πού είναι η Δημοκρατία στο θέμα αυτό; Και μην ακούσω την αστεία θεωρία ότι δεν ήξερε τι θα έβρισκε γιατί, εκτός που ήξερε, αν δεν ήξερε γιατί έλεγε «θα καταργήσω τα μνημόνια με ένα νόμο»; Δεν μπορεί να ήξερε και να μην ήξερε για το ίδιο ακριβώς θέμα. Αυτό αντίκειται στον κανόνα τις Λογικής που διέπει το ανθρώπινο είδος.
Άρα λοιπόν εδώ έχουμε μια καραμπινάτη απάτη για να κερδίσει τις εκλογές και μετά σαν παντοδύναμος Πρωθυπουργός να κάνει ότι θέλει. Δεν χρειάζονται παραπάνω επιχειρήματα, όλοι εδώ ζούμε και ξέρουμε πως έτσι πορεύεται η πολιτική ζωή στη χώρα μας.
Η Ελλάδα έδωσε στην Ανθρωπότητα τη Δημοκρατία. Άλλες χώρες την εφαρμόζουν αρκετά σωστά, άλλες προσποιούνται πως την εφαρμόζουν. Είναι τραγικό η Ελλάδα του Σωκράτη, του Αριστοτέλη και του Περικλή να ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Νομίζω πως έφτασε η ώρα να δοθεί ένα τέλος σε αυτή την κωμωδία που βιώνουμε εδώ και χρόνια. Στην επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος να καθιερωθεί η ίδρυση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Δημοκρατίας.
Σκοπός αυτού του Δικαστηρίου, η σύνθεση του οποίου μπορεί να αποτελέσει προϊόν διαβουλεύσεων και σκέψεων ανθρώπων πολύ σημαντικότερων από τον σημερινό ασήμαντο εκφραστή αυτής της ιδέας, σκοπός αυτού του Δικαστηρίου θα είναι η παρακολούθηση και τήρηση σε γενικές γραμμές του κυβερνητικού έργου σύμφωνα με τις εξαγγελίες και υποσχέσεις που έφεραν την εκάστοτε κυβέρνηση στην Eξουσία.
Επίσης θα μπορεί να καταφεύγει και κάθε πολίτης που θα πιστεύει ότι η κυβέρνηση του υφάρπαξε την ψήφο του. Οι αρχές της Δημοκρατίας λένε πως με ψηφίζουν για κάτι που υποσχέθηκα να κάνω και όχι για κάτι που ενώ το υποσχέθηκα δεν το κάνω. Και ακόμα χειρότερα, καμία αρχή της Δημοκρατίας δεν λέει πως με ψηφίζουν για να κάνω τα ακριβώς αντίθετα από εκείνα για τα οποία ψηφίστηκα.
Έτσι λοιπόν το Ανώτατο Δικαστήριο της Δημοκρατίας, σε περιπτώσεις ακραίας αντιδημοκρατικής διακυβέρνησης, δηλαδή ακραίας ασυμφωνίας με τις προεκλογικές υποσχέσεις, θα έχει την συνταγματική εξουσία να απευθύνεται προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να του ζητεί την έκπτωση της κυβέρνησης εκ του αξιώματος της και την προκήρυξη εκλογών για την ανάδειξη της νέας κυβέρνησης.
Ας σκεφτούμε για λίγο, αν ίσχυαν τα παραπάνω, με πόση ευκολία η δυσκολία πια, οι πολιτικοί και τα πολιτικά κόμματα θα μας πρότειναν όλα αυτά τα ωραία που κάθε φορά μας προτείνουν; Με πόση σοβαρότητα θα αντιμετωπίζαμε όλοι μας την ύψιστη στιγμή της Δημοκρατίας, αυτήν των εκλογών της νέας κυβέρνησης; Δεν προχωρώ πιο αναλυτικά. Απευθύνομαι σε ευφυείς αναγνώστες που δεν έχουν την ανάγκη υποβοήθησης για να αντιληφθούν το προφανές.
Και να πάμε και ένα βήμα παρακάτω; Αν η δημιουργία και λειτουργία του Ανώτατου Δικαστηρίου της Δημοκρατίας επιτύχει και βελτιώσει την λειτουργία της Δημοκρατίας στον τόπο μας, γιατί την ιδέα να μην την μεταδώσουμε και παρά έξω; Εμείς τους δώσαμε τους γενικούς κανόνες, εμείς μπορούμε να τους ξαναδώσουμε και την βελτίωση του πολιτικού εκείνου συστήματος που πολλούς αιώνες πριν οι πρόγονοι μας το ονόμασαν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
--------------------------------------------------------------
Πηγή: lastpoint.gr-Θεόφιλος Νικολαΐδης
--------------------------------------------------------------
