Στο διάλειμμα του παγκοσμίου συνεδρίου Πλαστικών Χειρούργων, τρεις γιατροί, ένας Γάλλος ένας Αμερικανός και ένας Έλληνας συζητούν... αναφερόμενοι στα επιτεύγματα της επιστήμης λέει λοιπόν ο Γάλλος:
-Κύριοι, τις προάλλες ήρθε στην κλινική μου ένας τύπος πολύ απελπισμένος, με μια μύτη τεράστια, μεγαλύτερη κι από του Πινόκιο και μου λέει γιατρέ σώσε με, δε μπορώ να βρω γυναίκα...
Τον βάζω που λέτε κάτω και κόψε-ράψε, κόψε-ράψε του έφτιαξα μια μυτούλα γαλλική!
-Κι εμένα τον περασμένο μήνα ήρθε στο ιατρείο μου ένας τύπος παρά πολύ απελπισμένος.
Είχε κάτι αυτιά σαν του ελέφαντα και μου λέει γιατρέ σώσε με, δε μπορώ να βρω γυναίκα.
Τον βάζω που λέτε κάτω και κόψε-ράψε, κόψε-ράψε του έφτιαξα κάτι αυτάκια super, πολύ όμορφα!
Αφού όλοι υπερηφανευόταν για το τι μπορούν να καταφέρουν ήρθε και η σειρά του Έλληνα:
-Εμένα ρε παιδιά ήρθε ένας τύπος παρά μα παρά πολύ απελπισμένος.
Είχε ένα πουλάκι μικροσκοπικό, έναν πόντο μόνο... και μου λέει γιατρέ σώσε με, δε μπορώ να βρω γυναίκα, θέλω να κάνεις το πουλί μου να αγγίζει το πάτωμα.
Τον βάζω κι εγώ που λέτε κάτω και κόψε-ράψε, κόψε-ράψε του έφτιαξα κάτι ποδαράκια τόσα, ένα πόντο το καθένα!!!....................................
