Πολλοί «ευελπισθούν» ότι πολύ σύντομα θα
κλείσει και ο «κυβερνητικός κύκλος» του κ. Τσίπρα. Πλανώνται πλάνην
οικτράν. Προ διετίας, ο ΣΥΡΙΖΑ, στηριζόμενος σε ένα «εύφλεκτο» μείγμα
Αντιμνημονιακών και (προφανώς) ιδεοληπτικά φαντασιόπληκτων Αριστερών,
κατέλαβε για πρώτη φορά την εξουσία και προφανώς (γιατί άλλωστε όχι;)
δεν έχει καμμία απολύτως όρεξη ή διάθεση να την παραδώσει στον κ.
Μητσοτάκη ( ; ).
Αντιλαμβάνομενος λοιπόν ότι τα
«παράλληλα προγράμματα» του κ. Βαρουφάκη (τα οποία αφελώς ορισμένοι
αφελέστατα πιστεύουν ότι «σχεδιάσθηκαν» εν αγνοία του πολιτικού του
προϊστάμενου) θα «έβγαζαν» πολύ γρήγορα την χώρα μας εκτός Ευρωζώνης, ο
κ. Τσίπρας αποφάσισε την διεθνώς γνωστή kolotoumba
η οποία συνίσταται σε αποδοχή πρωτογενών πλεονασμάτων της τάξης του
3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 και της τάξης του 2% του ΑΕΠ από κει και πέρα
μέχρι το 2060 και... βάλε. Πλεονάσματα, τα οποία αποτελούν βραδυφλεγή
βόμβα αέναης πολιτικής αστάθειας στην Ελλάδα.
Και τούτο επειδή τα
παραπάνω εξωπραγματικά πλεονάσματα κρίνονται εξοφθάλμως μη βιώσιμα έτσι
ώστε αλλεπάλληλες κυβερνήσεις να καταλήγουν..μη βώσιμες μέσα στον πανικό
τους να συντηρήσουν το 3,5% ή το 2% με νέα και, βεβαίως υφεσιακά,
δημοσιονομικά μέτρα.
Έλα όμως που ο κ. Τσίπρας, έχοντας πραγματικά μελετήσει την όλη κατάσταση λόγω πολλών ετών στην (Αριστερή) Αντιπολίτευση, έχει καταστρώσει ήδη τα δικά του σχέδια παραμονής στην εξουσία. Πράγματι, για να εξευμενίσει τους αριστερούς του οπαδούς αλλά και τις αριστερές ιδεοληψίες της κοινοβουλευτικής του ομάδας, χρησιμοποίησε, ήδη από τον Ιανουάριο του 2015, ως Δούρειο Ίππο παγίωσης του στην εξουσία, την ισοπεδωτική και αλλοπρόσαλη πολιτική του σε θέματα παιδείας.
Έλα όμως που ο κ. Τσίπρας, έχοντας πραγματικά μελετήσει την όλη κατάσταση λόγω πολλών ετών στην (Αριστερή) Αντιπολίτευση, έχει καταστρώσει ήδη τα δικά του σχέδια παραμονής στην εξουσία. Πράγματι, για να εξευμενίσει τους αριστερούς του οπαδούς αλλά και τις αριστερές ιδεοληψίες της κοινοβουλευτικής του ομάδας, χρησιμοποίησε, ήδη από τον Ιανουάριο του 2015, ως Δούρειο Ίππο παγίωσης του στην εξουσία, την ισοπεδωτική και αλλοπρόσαλη πολιτική του σε θέματα παιδείας.
Ενώ λοιπόν ο κ. Τσίπρας ξεκίνησε την
αριστερή του διακυβέρνηση απευθύνοντας πρόσκληση σε όλους τους
επιστήμονες του εξωτερικού να επιστρέψουν στην Ελλάδα, αμέσως μετά
«έκοψε» την όρεξη των όποιων (αδαώς;) ενδιαφερομένων κατηγορώντας την
«Αριστεία» ως ρετσινιά. Συνέχισε, δε, με το «ξεχαρβάλωμα» του περιβόητου
νόμου Διαμαντοπούλου, με αιχμή του δόρατος την επαναφορά του
Πανεπιστημιακού ασύλου αλλά και την κατάργηση των Πανελλαδικών
Εξετάσεων.
Τελικά, ακόμα και σήμερα. δεν έχω καταλάβει εαν πραγματικά θα
καταργήσει τις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Κάτι σαν τις «Βάσεις του
Θανάτου» (κατά τον προσφάτως προσφιλή του ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου) που
ενώ «έφυγαν» στη δεκαετία του 1980, επανέρχονται πιο...εξοπλισμένες
σήμερα μετά και την συνάντηση του κ. Τσίπρα με τον Donald Trump.
Kαι ενώ ο κ. Τσίπρας έχει πολλάκις
καταδικάσει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς (πρώτης κατοικίας) για
τους οποίους πιέζουν οι της Τρόικα μήπως και μειωθούν τα μη
εξυπηρετούμενα τραπεζικά δάνεια από το ιλιγγιώδες 36,4% του συνόλου των δανείων
έτσι ώστε να πάρει μπροστά η οικονομία μας, αποπροσανατολίζεται και
πάλι η κοινή γνώμη από την εξοργιστικά βολική(;) κατάληψη του
Πολυτεχνείου από αντιεξουσιαστές (ορισμένοι από τους οποίους ενδέχεται
να είναι και αέναοι φοιτητές).
Άραγε πόσο δύσκολο είναι να φυλάσσονται
τα πανεπιστημιακά κτήρια από βανδαλισμούς και καταλήψεις ειδικά μάλιστα
τις ημέρες (και νύκτες) της επετείου του Πολυτεχνείου; Αυτό το θέμα το
έχουμε επιλύσει στο Liverpool (μέσω της πρόσληψης μόνιμου
προσωπικού) εκ της ιδρύσεως του Πανεπιστημίου το 1881. Δηλαδή, πολύ πριν
από τη χρεοκοπία του ελληνικού κράτους το 1893! Περισσότερο από έναν
αιώνα μετά, εξακολουθούμε και φυγομαχούμε στο θέμα της προστασίας των
Πανεπιστημιακών κτηρίων, αλλά και αρνούμαστε να αποδεχθούμε ότι
φοιτητικές καταλήψεις όσο και αν αποτελούν ελληνική πρωτοτυπία, δεν
συμβαίνουν πουθενά αλλού. Τόσο περισσότερο δημοκράτες από τον υπόλοιπο
κόσμο είμαστε;
Όλα αυτά βέβαια οδηγούν σε μία βολική
ισοπέδωση προς τα κάτω. Πράγματι, εθίζονται οι έλληνες ψηφοφόροι σε μία
αέναη μετριότητα οπότε συνεχίζουν να επιλέγουν πολιτικά σκεπτόμενοι ότι
όλοι οι πολιτικοι μας «ηγέτες» είναι ίδιοι. Με την διαφορά όμως, ότι
τουλάχιστον ο ΣΥΡΙΖΑ, εξακολουθεί να διαθέτει το πλεόνασμα πολύ
μικρότερου, και επομένως ηθικά μη αναλώσιμου, χρόνου παραμονής στην
εξουσία. Είπαμε, είχε αέναο χρόνο στην Αντιπολίτευση και βέβαια την διεθνή εμπειρία ο κ. Τσίπρας να τα σκεφθεί όλα αυτά...
---------------------------------------------
Πηγή: liberal.gr-Κώστας Μήλας
---------------------------------------------
