Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Όταν καίγεται το Τσιρίγο… πονά η καρδιά μας. - Με αφορμή τη φωτιά στο Μελιδόνι -

Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες από τη φωτιά στο Μελιδόνι παρατήρησα μια έκταση καλλιεργημένης γης που έχει μείνει ανέπαφη, σαν νησίδα ζωής μέσα στο θανατερό μαύρο.

Θυμήθηκα την ερώτηση που επανέλαβα πρόσφατα στο Πνευματικό Κέντρο του Ποταμού με αφορμή συγκέντρωσης για την πρόληψη πυρκαγιών και που από τους αρμοδίους έμεινε, επιμελώς, αναπάντητη.

Την επαναδιατυπώνω: Εφόσον υπάρχει νομοθεσία που επιτρέπει την κατασκευή ζωνών πυρασφάλειας μέσα στα δάση και που γίνονται με την αποψίλωση της φυσικής βλάστησης, γιατί δεν εντάσσονται οι δασωθέντες αγροί στην κατηγορία των ζωνών πυρασφάλειας, ώστε να μη διώκονται οι άμοιροι Κυθήριοι όταν καθαρίζουν τα λιόφυτά τους.

Έτσι επιτυγχάνονται τα εξής:
α) Διατηρείται η καλλιεργήσιμη γη των Κυθήρων που ανάλογα με την έκτασή τους είναι ελάχιστη και συνεχώς συρρικνώνεται. β)Ενισχύεται η τοπική παραγωγή και οικονομία σε περίοδο κρίσης.
γ) Δημιουργούνται οδοί πρόσβασης στα πυροσβεστικά μέσα σε περίπτωση πυρκαγιάς.
δ) δημιουργούνται, ανέξοδα για το κράτος, ζώνες πυρασφάλειας χρησιμότατες κατά του ειδικούς.
ε) Θα αποσυμφορηθούν τα δικαστήρια από πλήθος υποθέσεων που οι τυχόν καταδικαστικές αποφάσεις δεν ωφελούν τον τόπο, αλλά αντιθέτως τον βλάπτουν.
στ) Θα αναπνεύσουν οι Κυθήριοι από το άγχος των παράλογων διώξεων και από την οικονομική αιμορραγία που τους προκαλείται.

Πόσα ακόμα θετικά να καταγράψω για να εξεταστεί αυτή η πρόταση από τους αρμοδίους και να τύχει τουλάχιστον μιας απάντησης.

Με το να περιορίζεται η Δασική Υπηρεσία στο να καταμετρά τις καμένες εκτάσεις… ουδέν άξιον λόγου προσφέρει.

Με μυαλά που δεν κατανοούν τα αυτονόητα (και που δυστυχώς αποφασίζουν) τι μέλλον μπορούν να έχουν τα παιδιά μας…
-------------------------------------------
Κοσμάς Μεγαλοκονόμος
-------------------------------------------