Η αναπάντεχη είδηση της μη καθόδου της εικόνας της Παναγίας Μυρτιδιώτισσας από τον θρόνο της στον κεντρικό ναό της ιεράς μονής στο παλαιό καθολικό στα Μυρτίδια την Δευτέρα, 21 Νοεμβρίου, αναμφίβολα έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία όχι μόνον ανάμεσα στους πιστούς της νήσου Κυθήρων αλλά και τους απανταχού προσκυνητές και επισκέπτες που πραγματικά την ευλαβούνται.
Είναι σε όλους γνωστό ότι κάθε χρόνο, την ημέρα εορτασμού των Εισοδίων της Θεοτόκου, η θαυματουργή είκονα της Παναγίας Μυρτιδιώτισσας κατεβαίνει με τις δέουσες τιμές στο παλαιό καθολικό όπου και παραμένει μέχρι την Κυριακή της Ορθοδοξίας. Το παλαιό καθολικό, εκεί ακριβώς όπου κτυπάει η καρδιά της Παναγίας Μυρτιδιώτισσας, είναι το μέρος εκείνο που βρέθηκε η πάνσεπτη εικόνα Της από τσοπάνη της περιοχής, καθώς επίσης και το σημείο όπου η χάρη Της βράβευσε την ίαση του επί σειρά ετών παράλυτου χωρικού Θεόδωρου Κουμπιανού. Στο χρονικό αυτό διάστημα και στον συγκεκριμένο χώρο, λαμβάνουν χώρα όλες οι ενδιάμεσες ιεροτελεστίες με προσήκουσα ευλάβεια, απόρροια των δύο αυτών συμβάντων.
Όλοι όσοι έχουμε λειτουργηθεί στο παλαιό καθολικό, έχουμε σίγουρα βιώσει, αφ’ ενός μεν την απέραντη κατανυκτικότητα που αποπνέει ο ιερός αυτός χώρος, κι αφ’ ετέρου την ανεκλάλητη εκείνη χαρά που πλημμυρίζει μυστικά τις καρδιές μας και ενώνει άρρηκτα την δέησή που από κοινού αναπέμπουμε προς την Θεοτόκο. Σ’ αυτό, επίσης, συμβάλλουν και οι απαράμιλλης τέχνης αγιογραφίες κρητικού ρυθμού που κοσμούν με λαμπρότητα το τέμπλο.
.
Φέτος, λοιπόν, σπάει ένας κρίκος από μια παράδοση πολλών δεκαετιών. Κι είναι σχεδόν βέβαιο ότι έπεται συνέχεια επί τα χείρω. Εμείς οι Έλληνες, ιδιαίτερα στα τωρινά τα χρόνια που βουλιάζει η πατρίδα μας, πρέπει να προσευχόμαστε στην Παναγία νυχθημερόν για να κάνει το θαύμα Της και μάς σώσει. Κι αντί να «συγγενεύουμε» μαζί Της με ταπείνωση, την αγνοούμε και την περιφρονούμε χαρακτηριστικά. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε όλοι μας ότι δεν πρόκειται να μάς σώσουν ούτε οι άρχοντες ούτε οι επιστήμονες με τα κοσμικά τους συστήματα τα οποία στερούνται κόκκου δικαιοσύνης.
.
Από τους αποστολικούς χρόνους και μέχρι τις μέρες μας, όλοι όσοι πραγματικά αγαπούν τον Χριστό, αποδίδουν τιμή στην Μητέρα Του που Τον γέννησε, Τον μεγάλωσε και Τον προστάτεψε. Εάν ο Θεός-Πατέρας διάλεξε Αυτήν, ο Θεός-Άγιο Πνεύμα κατήλθε σε Αυτήν και ο Θεός-Υιός ενοίκησε σ’ Αυτήν, εάν ανησύχησε γι’ Αυτήν επί Σταυρού κρεμάμενος, τότε δεν θα έπρεπε κι όλοι εμείς που ομολογούμε την Αγία Τριάδα να Την τιμούμε και να Την δοξάζουμε ανάλογα;
.
Ας ελπίσουμε ότι τελικά θα πρυτανεύσει η πίστη και κατά συνέπεια θα ανακληθεί η απόφαση αυτή που μας θλίβει αφάνταστα.
----------------------------------
Αντώνιος Κ. Παπούλιας
----------------------------------
