Βοθρολύματα
Πού να τα ρίχνετε; Αυτή είναι η δεύτερη ερώτηση.
Η πρώτη ερώτηση: με ποιο τρόπο;
Είναι κατανοητό, ότι απλά να ρίχνετε στο περιβάλλοντα χώρο τα ακαθάριστα βοθρολύματα απαγορεύεται. Είναι καταστροφικά για το περιβάλλον, επειδή περιέχουν χημικές και οργανικές ουσίες. Είναι η νάρκη της επιβραδυντικής επίδρασης.
Υπάρχουν μερικά χαρακτηριστικά στο επίπεδο της μόλυνσης των βοθρολυμάτων, ένα από αυτά είναι το BAO- δηλαδή βιοχημικά απαιτούμενο οξυγόνο. Το ΒΑΟ είναι η ποσότητα οξυγόνου, απαραίτητη για την βιολογική οξείδωση των οργανικών ουσιών. Πρέπει να αναφέρουμε ότι όσο περισσότερο είναι το ΒΑΟ, τόσο πιο μολυσμένα θα είναι τα βοθρολύματα.
Υπό τον όρο, ότι το καθαρισμένο νερό διοχετεύεται στην λεκάνη απορροής. Να θυμόμαστε αυτό. Αλλά δεν αρκεί να εξαφανίσετε την οργανική ουσία. Είναι απαραίτητο να δίνετε ιδιαίτερη σημασία στον συνδυασμό του αζώτου και φωσφόρου, που υπάρχουν στα καθημερινά βοθρολύματα, και αν δεν τα εξαφανίζουμε, οι λεκάνες απορροής πολύ γρήγορα γεμίζουν με φύκια και καταστρέφονται.
Τοπικές εγκαταστάσεις
Μεταξύ των παρουσιαζόμενων στο εμπόριο εγκαταστάσεων καθαρισμού ξεχωρίζουμε δύο μεγάλους τύπους: τοπικές εγκαταστάσεις διείσδυσης του υπεδάφους και αυτές που λειτουργούν σε κλειστό κύκλωμα (του εργαστηρίου).
Οι εγκαταστάσεις διείσδυσης του υπεδάφους κάνουν πιο εύκολη την λειτουργία του φίλτρου δαπέδου- του εδάφους. Ο τελικός καθαρισμός γίνεται όχι στις δεξαμενές, αλλά με την φυσιολογική ροή: στα πεδία διείσδυσης, στα χαντάκια φιλτραρίσματος και στα πηγάδια φιλτραρίσματος.
Αλλά όχι αμέσως. Προκαταρκτικά οι ακαθαρσίες συσσωρεύονται στην δεξαμενή βιολογικού καθαρισμού <<ΒΡΙΖ>> που έχει ένα ή δύο θαλάμους, που είναι φτιαγμένοι από πολυπροπυλένιο, μέταλλο και μπετόν αρμέ.
Στην δεξαμενή μερικά κλάσματα υπό την επίδραση ειδικών αναερόβιων βακτηρίων διαλύονται με την έκκριση των αερίων, και τα άλλα κατακάθονται στον πάτο σε μορφή αδιάλυτους ιζήματος.
Μετά από τέτοια διαδικασία τα καθαρισμένα μέχρι 50-60% βοθρολύματα με την φυσιολογική ροή – ισόμετρα και σταδιακά φτάνουν στα συστήματα της άρδευσης ή στο χαντάκι φιλτραρίσματος, όπου γίνεται ο τελικός καθαρισμός τους.
Όμως εκεί βρίσκονται τα βακτήρια του εδάφους τα οποία <<τρώνε>> και διαλύουν τις οργανικές ουσίες.
Έτσι τα βοθρολύματα καθαρίζονται έως 95% και, σύμφωνα με τους κανόνες υγιεινής μπορούν να αποχετεύονται στα χαντάκια και φαράγγια, δηλαδή στο περιβάλλον.
Δυστυχώς, το χειμώνα, λόγω των παγετών της επιφάνειας του εδάφους η ενεργητικότητα των βακτηρίων του εδάφους μειώνεται απότομα, και τα βοθρολύματα χωρίς τον καθαρισμό φιλτράρονται στα υπεδαφικά ύδατα.
Τα υπεδαφικά πεδία της άρδευσης συναρμολογούνται από διάτρητους σωλήνες χωρίς πίεση, τους οποίους για την αλληλοεπικάλυψη των βοθρολυμάτων σκεπάζουν με πλίνθους.
Για μικρή ποσότητα βοθρολυμάτων (για οικογένεια τριών ατόμων) μπορούν να χρησιμοποιηθούν και τα φιλτραρισμένα πηγάδια – με τρυπητά τοιχώματα, χωρίς πάτο, στο πλίνθινο <<στρώμα>>.
Οι τοπικές εγκαταστάσεις καθαρισμού δεν είναι ακριβές, αλλά απαιτητικές.
Πρώτα απ'όλα στο έδαφος. Αν το έδαφος στο οικόπεδό σας είναι αμμώδες, αν τα υπεδαφικά ύδατα ρέουν κάτω από τα 2,5 μέτρα και αν υπάρχει χώρος κάτω στα υπεδαφικά πεδία της διείσδυσης( ή τουλάχιστον στο χαντάκι), τότε μπορείτε άνετα να χρησιμοποιήσετε την εγκατάσταση για την καλοκαιρινή διαμονή.
Η εγκατάσταση εξασφαλίζει την ποιότητα του καθαρισμού και δεν απαιτεί καθημερινή συντήρηση.
Όμως, σύμφωνα με τα στοιχεία από τα εκατό εξοχικά μόνο 10-15 έχουν το σύστημα της διείσδυσης του εδάφους.
Αλλά σε μερικά εξοχικά δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν τα πεδία διείσδυσης λόγω του ακατάλληλου εδάφους ή της υψηλής στάθμης του υπεδαφικού ύδατος.
Και τότε χρειάζεται να προσαρμόζουμε το έδαφος σύμφωνα με τις απαιτήσεις της τοπικής εγκατάστασης του καθαρισμού.
Με αλλά λόγια να βγάζετε από τον κηπευτικό σας χώρο τον πηλό και το γόνιμο έδαφος, και αντί γι'αυτό να ρίξετε άμμο, πλίνθους και να περάσετε τους σωλήνες αποχέτευσης.
Αμέσως η αξία της συναρμολόγησης απότομα αυξάνεται και ως συνέπεια ξεπερνά την τιμή της εγκατάστασης.
Εκτός αυτού τα πεδία της υπεδαφικής διείσδυσης έχουν και αλλά μειονεκτήματα. Τα εδάφη αρχίζουν να βουλώνουν.
Επίσης, οποιοδήποτε φίλτρο, αργά ή γρήγορα, χρειάζεται αλλαγή. Αυτό ισχύει και για το φυσικό φίλτρο δαπέδου. Μετά από 5-6 χρόνια το πάνω μέρος της επιφάνειας του εδάφους θα χρειαστεί αλλαγή.
Για αυτό πρέπει να περιμένουμε την δυσάρεστη <<επίσκεψη>> του εκσκαφέα και του ανατρεπόμενου φορτηγού. Και κάτι άλλο: η έμφυτη δυσοσμία, από την οποία μπορεί κανείς να βρει τον χώρο που υπάρχει <<θαμμένο>> πηγάδι ή χαντάκι.
Για αυτό το λόγο οι κανόνες υγιεινής απαιτούν η απόσταση από το σπίτι μέχρι την εγκατάσταση να μην είναι λιγότερη από τα 5 μέτρα.
Στις τοπικές εγκαταστάσεις του κλειστού κύκλου οι ρύποι περνάνε τρεις (μερικές φορές τέσσερις) βαθμίδες καθαρισμού: μηχανική, βιοχημική και μικροβιολογική.
Ο βαθμός καθαρισμού στην διαδικασία της έκχυσης από την εγκατάσταση φτάνει 90%, και μετά από την διείσδυση στο έδαφος (στο φιλτραρισμένο χαντάκι ή πηγάδι) ο βαθμός καθαρισμού φτάνει 98%.
Θα σας πούμε πώς γίνεται ο καθαρισμός στις <<απλές>> κατασκευές. Επομένως, τα βοθρολύματα από το σπίτι δια μέσου των σωλήνων(καλύτερα να χρησιμοποιούνται PVX-σωλήνες , διαμέτρου 100mm) με την φυσιολογική ροή εισέρχονται στην εγκατάσταση, που αποτελείται από τρεις θαλάμους.
Πρώτα στον πρώτο θάλαμο (ζώνη βιολογικού καθαρισμού) τα βοθρολύματα κατακάθονται: τα βαριά και στέρεα σώματα κατεβαίνουν κάτω, και τα λίπη ανεβαίνουν.
Στο διαχωριστικό (σανίδα υποδοχής υδρορροής) παραμένει το λεγόμενο γκρίζο άχρωμο νερό, το οποίο εισρέει στον δεύτερο θάλαμο.
Εδώ στην έλλειψη του αέρα υπό την επίδραση των αναερόβιων βακτηρίων ( τα οποία σε μορφή σκόνης περνάνε δια μέσου της λεκάνης του αποχωρητηρίου) γίνεται η διαδικασία του φυράματος.
Οι μικροοργανισμοί <<τρώνε>> τα αιωρούμενα και διαλυμένα στο νερό μίγματα, μετατρέποντάς τα σε αέριο μεθάνιο, υδρόθειο, θειικό αέριο(πρέπει να είστε έτοιμοι για την δυσοσμία) και σε ανθρακικό οξύ.
Το τελευταίο στάδιο- είναι φίλτρο δαπέδου. Το φίλτρο δαπέδου είναι ξεχωρισμένο από τον δεύτερο θάλαμο με το τοίχωμα της θερμικής αγωγιμότητας και είναι φορτισμένο με την ειδική ενέργεια εκτατικής παραμόρφωσης από τα πορώδη υλικά.
Πάνω στο τοίχωμα δημιουργείται η βιολογική μεμβράνη. Για την επιτάχυνση αυτής της διαδικασίας (η μεμβράνη δημιουργείται μόνο σε μερικές ώρες) συνιστάται να προσθέσετε διάφορους βιολογικούς ενεργοποιητές.
Οι βιολογικοί ενεργοποιητές παρουσιάζουν το ειδικό μίγμα τεχνητών καλλιεργούμενων βακτηρίων, που είναι ικανά να πολλαπλασιάζονται ακόμα και στο ενεργό περιβάλλον, π.χ., με τα συστατικά του σαπουνιού και των απορρυπαντικών.
Στο φίλτρο δαπέδου γίνεται αερόβιος (δηλαδή με την ύπαρξη του οξυγόνου) καθαρισμός των βοθρολυμάτων.
Στο κάτω μέρος του φίλτρου δαπέδου βρίσκεται φιλτραρισμένος θάλαμος αερισμού, και στο πάνω μέρος- σωλήνας εξαερισμού, δια μέσου του οποίου απομακρύνονται τα μολυσμένα αέρια και εισέρχεται καθαρός αέρας.
Αλλά απορώ, πώς το οξυγόνο, το οποίο είναι πιο ελαφρύ από το αέρα, μπορεί να βρεθεί χωρίς πίεση κάτω από το έδαφος, και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες, για να οξειδώσει όλα τα μολυσμένα λύματα; Γιατί το ανθρακικό οξύ, το οποίο είναι πιο βαρύ από τον αέρα, βγαίνοντας δια μέσου του ίδιου σωλήνα, θα μπλοκάρει την εναλλαγή αέρα.
Πιθανόν τα βακτήρια βρίσκουν το οξυγόνο στα χημικά στοιχεία, περνώντας την μεγάλη διαδικασία του διαλύματος των χημικών ουσιών.
Για αυτό το λόγο υπάρχουν απαιτήσεις στην συνεχόμενη εισροή των βοθρολυμάτων, με τα οποία τρέφονται τα βακτήρια. Μετά από αυτό το καθαρισμένο νερό εισέρχεται στο φιλτραρισμένο πηγάδι, όπου γίνεται πιο βαθύς βιολογικός καθαρισμός, και από κει φτάνει στο έδαφος.
Ένα από τα πλεονεκτήματα των <<απλών>> τοπικών εγκαταστάσεων του καθαρισμού – είναι ότι δεν έχουν κανένα αυτοματισμό, αλλά δεν έχουν και την πρέπουσα αποτελεσματικότητα του καθαρισμού.
Η βιομάζα απαιτεί την συνεχόμενη τροφή, για αυτό η απουσία από τον τόπο ακόμα και για μια εβδομάδα, χρειάζεται επανεκκίνηση του συστήματος.
Από τα ηλεκτρικά χρειάζεται να αλλάζετε μόνο την αποστραγγιστική αντλία, η οποία αντλεί το νερό από το πηγάδι αναρρόφησης στο φιλτραρισμένο χαντάκι. Αυτή η αντλία δεν χρειάζεται μόνο στα αμμώδη εδάφη.
Ο καθαρισμός της εγκατάστασης και η αλλαγή του φίλτρου δαπέδου γίνεται περίπου μια φορά στα 3-5 χρόνια, και εξαρτάται φυσικά από την έντονη δράση του φορτίου και την ακρίβεια της κατάταξης ισχύος. Όμως αυτή η διαδικασία της αλλαγής του φίλτρου είναι δυσάρεστη όχι μόνο για σας, αλλά και για τους γείτονες.
Η δεξαμενή με <<μηχανή>>
Εμείς ήδη έχουμε αναφέρει για την διαδικασία της βιολογικής οξείδωσης, αλλά το οξυγόνο έφτανε στα βακτήρια κάπως <<κυκλικά>>. Και αν δοκιμάσουμε να εισάγουμε το οξυγόνο στην εγκατάσταση με τον αναγκαίο τρόπο, δια μέσου του συστήματος αερισμού; Έτσι στην αρχή του 20ού αιώνα σχεδιάσθηκαν οι δεξαμενές αερισμού. Σήμερα τα δημοτικά συστήματα του καθαρισμού χρησιμοποιούν πιο πολύ τις δεξαμενές αερισμού.
SBR- αντιδραστήρες.
Μια ξεχωριστή ομάδα των συστημάτων του αερόβιου αποχετευτικού δικτύου – είναι SBR- αντιδραστήρες- τελευταίο επίτευγμα της επιστήμης.
Στους αντιδραστήρες γίνεται διαδικασία όχι συνεχόμενου, αλλά διακεκομμένου αερισμού της μικροφυσαλίδας.
Σε κάποια φάση η ανάπτυξή τους δεν προχωρούσε λόγω έλλειψης των μεμβρανωδών δεξαμενών αερισμού, μόνο αυτές λειτουργούν σταθερά σε αυτά τα συστήματα.
Οι SBR- αντιδραστήρες εξασφαλίζουν τον βαθύ βιολογικό καθαρισμό των βοθρολυμάτων, χωρίς την δυσοσμία. Ο βαθμός καθαρισμού φτάνει έως 98-99%.
Αλλιώς δεν γίνεται, γιατί από εκεί το νερό εισέρχεται όχι στο φιλτραρισμένο χαντάκι ή πηγάδι για τον καθαρισμό, αλλά στο αποστραγγιστικό καναλέτο – και από εκεί στην κοντινή λεκάνη απορροής.
Στην δεξαμενή, που γίνεται διαδικασία του συνεχόμενου αερισμού, γίνεται μόνο η οξείδωση οργανικών μολύνσεων. Στους SBR η λίστα των αντιδράσεων αυξήθηκε λόγω της ανοξείδωτης διαδικασίας, η οποία γίνεται όταν σταματάει ο αερισμός, και με την παρουσία ζωντανής αερόβιας μάζας.
Γίνονται αντιδράσεις σε βιολογική διάσπαση των βιογενετικών ουσιών ( αζώτου και φωσφόρου), οι οποίες είναι ανέφικτες στις δεξαμενές αερισμού, που γίνεται συνεχόμενος αερισμός.
Αυτές οι αντιδράσεις γίνονται με την βοήθεια των αερόβιων ομάδων των βακτηρίων, και επειδή η συγκέντρωσή τους είναι διπλάσια (πάνω από 200 φορές), παρά στα φίλτρα δαπέδου, και ως συνέπεια αυτές οι αντιδράσεις γίνονται πιο εντατικά.
Οι συνθήκες στους SBR αντιδραστήρες είναι εξαιρετικές για την ανάπτυξη των μονοκύτταρων μικροοργανισμών ( αμοιβάδων κ.τ.π.), οι οποίοι από την πλευρά τους τρώνε τα παθητικά βακτήρια, ανανεώνοντας την ενεργή ιλύ.
Τα SBR συστήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως οικολογικά κλειστά συστήματα: ο βαθμός καθαρισμού επιτρέπει να χρησιμοποιείται το καθαρισμένο νερό για πότισμα, και η δημιουργούμενη στην δεξαμενή αερισμού ενεργή ιλύς στην δομή μοιάζει με την ιλύ του ποταμιού και είναι πολύτιμο λίπασμα.
Γι'αυτό δεν θα χρειαστεί να καλείτε το ειδικό αυτοκίνητο για την απόσυρση των ογκωδών ρύπων. Θα επαναλαμβάνω: αναμφίβολη αξία όλων των δεξαμενών είναι ο βαθύς βιολογικός καθαρισμός των βοθρολυμάτων.
Αν και το καθαρισμένο νερό, βέβαια, δεν συνιστάται να πίνετε, αλλά σίγουρα θα <<κάνει>> για το κηπευτικό σας χώρο.
Αυτό το νερό είναι κατάλληλο για το πότισμα, και το στέρεο καθίζημα (ιλύς) είναι το εξαιρετικό οργανικό λίπασμα.
Εκτός αυτού, οι σημερινές δεξαμενές είναι συμπαγείς, και η συναρμολόγησή τους κάνουν για μία ή δύο μέρες. Επίσης, μπορείτε να αξιολογήσετε τα έξοδα για την εγκατάσταση της δεξαμενής με πιο μεγάλη ακρίβεια, παρά σε συναρμολόγηση των τοπικών εγκαταστάσεων του καθαρισμού των βοθρολυμάτων << χωρίς μηχανή>>, οι οποίοι απαιτούν μεγάλες εδαφικές λειτουργίες (πηγάδι, χαντάκι).
Αλλά και εδώ δεν είναι απλά τα πράγματα. Και οι δεξαμενές έχουν τον <<αδύναμο κρίκο>>: η ανάγκη σε συνεχόμενη ηλεκτρική τροφοδότηση. Οι συμπιεστές πρέπει να λειτουργούν χωρίς διακοπή, σταματάνε μόνο δύο ώρες την ημέρα.
Η παρατεταμένη διακοπή της εγκατάστασης μπορεί να επιφέρει την καταστροφή της μοναδικής μικροχλωρίδας, που υπάρχει μέσα της.
Η ανανέωση της << μικροχλωρίδας >> μπορεί να γίνει περίπου σε ένα μήνα. Η λύση του προβλήματος είναι ολοφάνερη: αποκτήστε εφεδρική ηλεκτρογεννήτρια, η οποία θα σας βοηθήσει όχι μόνο στη λειτουργία του συμπιεστή αλλά και σε άλλα στοιχεία, που έχουν τα συστήματα ζωτικής συντήρησης στην κατοικία σας.
Τι άλλο; Η δεξαμενή χρειάζεται από τον ιδιοκτήτη της προσοχή και συντήρηση. Ο κανόνας <<άνοιξες τον διακόπτη και ξέχασες>> δεν βοηθάει.
Από την εταιρία θα λάβετε το εγχειρίδιο της εκμετάλλευσης ( μια φορά στις δύο εβδομάδες να ελέγχετε <<αυτό>>, μια φορά στους δύο τρεις μήνες να καθαρίζετε <<εκείνο>>.
Η απερισκεψία στο σοβαρό ζήτημα της χρησιμοποίησης των απορριμμάτων θα σταματήσει την λειτουργία της εγκατάστασης.
