Λειόκαρπος ο εύθραυστος - Leocarpus fragilis ( Dickson) Rostafinsky, 1875 - Syn. Leocarpus vernicosus Link, 1809 - Physaraceae
Μυξομύκητας, που αρχικά, (όπως και όλοι οι παρόμοιοι μικροοργανισμοί) είχε ταξινομηθεί από τον J.H. Link (19ος αιώνας), σα μήκυτας. Αναπτύσσεται σε νεκρά ή ζωντανά φύλλα, σε κλαδάκια και πεσμένους κορμούς δέντρων, κυρίως μετά από βροχή, οπότε τα επίπεδα υγρασίας είναι υψηλά.
Στο πρώτο στάδιο της ζωής του, το πλασμόδιο, είναι ένα μεγάλο μοναδικό κύτταρο με πολλούς πυρήνες. Κινείται αχόρταγο με καταπληκτική ταχύτητα ... 2,5 εκ την ώρα!!, σε αναζήτηση τροφής. Το πλασμόδιο περικυκλώνει τη λεία του, που μπορεί να είναι βακτήρια, μήκυτες ή οργανικά απόβλητα και εκκρίνει ένζυμα για να την αφομοιώσει. Στη συνέχεια παράγει ένα δίκτυο πρωτοπλασμικών “φλεβών” όπου διακινούνται τα θρεπτικά συστατικά.
Όταν το πλασμόδιο εξαντλήσει τη διαθέσιμη τροφή μεταμορφώνεται σε εξειδικευμένα καρποσώματα, τα σποράγγια, όπου σχηματίζονται τα σπόρια που μοιάζουν με σκόνη. Τα καρποσώματα τελικά διαρρηγνύονται, απελευθερώνοντας τα σπόρια στο περιβάλλον. Αυτά μπορεί να παραμείνουν σε νάρκη στο έδαφος για χρόνια περιμένοντας τις κατάλληλες συνθήκες υγρασίας, οπότε ενεργοποιούνται και καθένα απελευθερώνει ένα μικρό κύτταρο με δυνατότητα κίνησης.
Δύο τέτοια κύτταρα ενώνονται και ωριμάζουν σε ένα νέο πλασμόδιο αρχίζοντας τον καινούργιο κύκλο ζωής. Η ανάπτυξή του είναι εξαιρετικά γρήγορη και ενώ στις πρώτες φάσεις της ζωής του το λαμπερό κιτρινοπορτοκαλί χρώμα του λάμπει, καθώς ο οργανισμός γερνά, γίνεται καφετί και έτσι δύσκολα εντοπίσιμος ανάμεσα στα ξερά φύλλα.
Το όνομά του προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις λείος + καρπός ενώ κατά μια άλλη εκδοχή θα μπορούσε το πρώτο συνθετικό να αναφέρεται στο ουσιαστικό λέων. Το χαρακτηριστικό επίθετο του είδους από το λατινικό fragilis= εύθραυστος
Στα Κύθηρα δεν τον είχα ξαναδεί. Προφανώς λόγω των άφθονων βροχοπτώσεων οι συνθήκες ήταν κατάλληλες και τον συνάντησα αρκετά συχνά κυρίως στα δασύλλια κωνοφόρων.
------------------------------------------
Πηγή: floracytherea.blogspot.gr
------------------------------------------
Μυξομύκητας, που αρχικά, (όπως και όλοι οι παρόμοιοι μικροοργανισμοί) είχε ταξινομηθεί από τον J.H. Link (19ος αιώνας), σα μήκυτας. Αναπτύσσεται σε νεκρά ή ζωντανά φύλλα, σε κλαδάκια και πεσμένους κορμούς δέντρων, κυρίως μετά από βροχή, οπότε τα επίπεδα υγρασίας είναι υψηλά.
Στο πρώτο στάδιο της ζωής του, το πλασμόδιο, είναι ένα μεγάλο μοναδικό κύτταρο με πολλούς πυρήνες. Κινείται αχόρταγο με καταπληκτική ταχύτητα ... 2,5 εκ την ώρα!!, σε αναζήτηση τροφής. Το πλασμόδιο περικυκλώνει τη λεία του, που μπορεί να είναι βακτήρια, μήκυτες ή οργανικά απόβλητα και εκκρίνει ένζυμα για να την αφομοιώσει. Στη συνέχεια παράγει ένα δίκτυο πρωτοπλασμικών “φλεβών” όπου διακινούνται τα θρεπτικά συστατικά.
Όταν το πλασμόδιο εξαντλήσει τη διαθέσιμη τροφή μεταμορφώνεται σε εξειδικευμένα καρποσώματα, τα σποράγγια, όπου σχηματίζονται τα σπόρια που μοιάζουν με σκόνη. Τα καρποσώματα τελικά διαρρηγνύονται, απελευθερώνοντας τα σπόρια στο περιβάλλον. Αυτά μπορεί να παραμείνουν σε νάρκη στο έδαφος για χρόνια περιμένοντας τις κατάλληλες συνθήκες υγρασίας, οπότε ενεργοποιούνται και καθένα απελευθερώνει ένα μικρό κύτταρο με δυνατότητα κίνησης.
Δύο τέτοια κύτταρα ενώνονται και ωριμάζουν σε ένα νέο πλασμόδιο αρχίζοντας τον καινούργιο κύκλο ζωής. Η ανάπτυξή του είναι εξαιρετικά γρήγορη και ενώ στις πρώτες φάσεις της ζωής του το λαμπερό κιτρινοπορτοκαλί χρώμα του λάμπει, καθώς ο οργανισμός γερνά, γίνεται καφετί και έτσι δύσκολα εντοπίσιμος ανάμεσα στα ξερά φύλλα.
Το όνομά του προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις λείος + καρπός ενώ κατά μια άλλη εκδοχή θα μπορούσε το πρώτο συνθετικό να αναφέρεται στο ουσιαστικό λέων. Το χαρακτηριστικό επίθετο του είδους από το λατινικό fragilis= εύθραυστος
------------------------------------------
Πηγή: floracytherea.blogspot.gr
------------------------------------------
