Τώρα που τα ταμεία του κορβανά είναι εντελώς άδεια και με δανεικά δεν μπορούν οι βουλευτές να «βρίσκουν κρατική θέση» για αγρότες-ψηφοφόρους με ανταλλαγή 3-4 ψήφους, ανά διορισμό, γυρίστε όλους τους αγρότες στα χωράφια τους.
Η πρωτοβουλία της Εκκλησίας να μοιράσει εκτάσεις για καλλιέργεια είναι ναι μια έξυπνη αρχή.
Χρειάζεται όμως συνέχεια. Με πρόσθετα μέτρα και κυρίως με ξεσκαρτάρισμα μεταξύ των πραγματικά νοικοκυραίων αγροτών που ξεπερνούν το 50% και εκείνων που... το παίζουν αγρότες λόγω καταγωγής.
Τον αγρότη δηλαδή του καφενείου (είτε μένει στο χωριό είτε πίνει καφέ στο Κολωνάκι) που ξεζουμίζει επιδοτήσεις, αποζημιώσεις, ειδικές πριμοδοτήσεις (καυσίμων, ρεύματος) και προγράμματα δήθεν αγροτικού τουρισμού, φτιάχνοντας σπίτια για τα παιδιά και τα εγγόνια.
Εδώ η πρωτοβουλία του Αρχιεπίσκοπου με την διάθεση αγρών της Εκκλησίας για εκμετάλλευση είναι βεβαίως ορθή αλλά μάλλον θα αποδειχθεί και ευφυής.
Γιατί (όπως και εγώ μαζί με πολλούς άλλους πιστεύουμε) η κατά πάσα βεβαιότητα περιορισμένη ανταπόκριση θα επιβεβαιώσει την άποψη ότι οι πραγματικοί νοικοκυραίοι αγρότες που πραγματικά σκοτώνονται στις μικρές ή και μεγάλες καλλιέργειές τους και αξίζουν προσοχής ξεπερνούν ίσως το 50% αλλά όχι το 60%.
Οι υπόλοιποι είναι συνηθισμένοι εδώ και δεκαετίες στη λαμογιά και στο ρουσφέτι. Γι΄ αυτό και δεν θα συγκινηθούν από την προσφορά.
Γιατί να μην «βάλω το παιδί σε μια θέση στο κράτος...» και να το έχω να σκοτώνεται στα χωράφια από τα ξημερώματα; Αναρωτιέται σήμερα ο αγρότης-λαμόγιο.
Έτσι τον έμαθαν όμως οι κομματάρχες και τα κομματόσκυλα φτιάχνοντας την λίστα των διορισμών με προδιαγραφές συναλλαγματικής ισοτιμίας... Δηλαδή 5 ψήφοι ένας διορισμός.
Από εκεί και πέρα αρχίζει η σειρά των ρουσφετιών έναντι ψήφων.
Σβήσιμο της καταγγελίας των ελεγκτών καυσίμων στους πρατηριούχους που ανοικτά πουλάνε στην επαρχία το πετρέλαιο θέρμανσης για πετρέλαιο κίνησης και βουτάνε την διαφορά ρίχνοντας και ένα κόκαλο στον αγρότη αγοραστή.
Σβήσιμο της μήνυσης του σκυλάδικου που μαζεύει τις... κοπέλες από τα Βαλκάνια και σερβίρει «μπόμπες βίσκι» στους αγρότες της νύχτας που σπρώχνουν ακόμη και στα ζάρια τα λεφτά από την επιδότηση και την αποζημίωση... Σβήσιμο της καταγγελίας για... κατά τύχη καλλιέργεια κάνναβης μαζί με τους Αλβανούς που δήθεν καλλιεργούν και το χωράφι...
Σβήσιμο της καταγγελίας των σωματεμπόρων-αγροτών που εκμεταλλεύονται κυρίως Ινδούς και Πακιστανούς (οι Αλβανοί και οι Ρουμάνοι ξύπνησαν) στοιβαγμένους σε ιδιωτικούς στρατώνες έναντι 2 ευρώ την ημέρα ενοίκιο και φαΐ. Τους στέλνουν όμως και μαζεύουν ελιές και ξινά και τους πληρώνουν με το κιλό. Η ώρα και το μεροκάματο ξεχάστηκαν.
Σβήσιμο της καταγγελίας ότι παίρνουν σύνταξη ΟΓΑ ενώ δεν δούλεψαν ποτέ σε χωράφια. Και το μόνο που έκαναν ήταν να νοικιάζουν σπίτια ή δωμάτια που τα έχτισαν με επιδοτήσεις.
Αν δεν σταματήσει να λειτουργεί το πελατειακό αυτό σύστημα της περιφέρειας το 40% των αγροτών του καφενείου και του Κολωνακίου δεν πρόκειται να γυρίσει στο χωράφι ακόμη και αν η Εκκλησία δώσει και το προαύλιο των ναών για καλλιέργεια.
Αν δεν σταματήσει το «παιδομάζωμα» του χωριού από τους Δημάρχους για διορισμό (έναντι ψήφων βεβαίως), σε θέση σκουπιδιάρη ή σκαφτιά στους Δήμους με μηνιαίο μισθό αλλά εργασία 3-4 ωρών την ημέρα δεν πρόκειται να δούμε νέα γενιά στα χωράφια.
Αν ακόμη δεν σταματήσουν οι αποζημιώσεις για ψύλλου πήδημα που καρπούνται μεταξύ δικαιούχων και οι αγρότες του Κολωνακίου που έχουν τα εξοχικά τους και τα εκλογικά τους δικαιώματα στο χωριό του πατέρα τους αποκλείεται να μιλήσουμε για σοβαρή επιστροφή στην καλλιέργεια.
Για να αλλάξει αυτό το κλίμα της αγροτικής τεμπελιάς και της εγκατάλειψης της υπαίθρου με επιστροφή πραγματικών καλλιεργητών στην παραγωγή δεν χρειάζονται ούτε λεφτά, ούτε επιδοτήσεις, ούτε ειδικά τιμολόγια ρεύματος, ούτε ειδική φορολόγηση.
Αρκεί το κράτος να επανασχεδιάσει την αγροτική ανάπτυξη και να οργανώνει τακτικές αλλά ουσιαστικές εξαγωγικές εκστρατείας για τα παγκόσμιας αναγνώρισης ελληνικά προϊόντα, όπως την ελιά, το λάδι, τα εσπεριδοειδή και τα κηπευτικά, ώστε να προκαλέσει κίνητρα.
Σήμερα ομάδες αγροτών, κυρίως νέων παιδιών, πασχίζουν μόνοι τους να τα καταφέρουν αλλά σκοντάφτουν από την μια στον ελληνικό γραφειοκρατικό αρνητισμό και από την άλλη στα κυκλώματα Ισπανίας, Ιταλίας και Ισραήλ που μας ανταγωνίζονται αγρίως.
Ας δώσει το κράτος βοήθεια και υποστήριξη προς αυτήν την κατεύθυνση και ας σταματήσει τις επιδοτήσεις, τις μαϊμού-αποζημιώσεις και τις «υπόγειες» ενισχύσεις μέσω Τραπεζών με σκοπό την υποστήριξη συγκεκριμένου ή συτγκεκριμένων κομμάτων.
Ας βάλει τις Πρεσβείες και τους εμπορικούς ακολούθους να δουλέψουν κάνοντας μάρκετινγκ και όχι νερόβραστες δεξιώσεις.
Μόνο με τον τρόπο αυτό μπορούμε να μαζέψουμε αγρότες από τα καφενεία της επαρχίας της Αθήνας του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
-----------------------------------------------------
Πηγή: capital.gr-Του Γιώργου Κράλογλου
-----------------------------------------------------
Η πρωτοβουλία της Εκκλησίας να μοιράσει εκτάσεις για καλλιέργεια είναι ναι μια έξυπνη αρχή.
Χρειάζεται όμως συνέχεια. Με πρόσθετα μέτρα και κυρίως με ξεσκαρτάρισμα μεταξύ των πραγματικά νοικοκυραίων αγροτών που ξεπερνούν το 50% και εκείνων που... το παίζουν αγρότες λόγω καταγωγής.
Τον αγρότη δηλαδή του καφενείου (είτε μένει στο χωριό είτε πίνει καφέ στο Κολωνάκι) που ξεζουμίζει επιδοτήσεις, αποζημιώσεις, ειδικές πριμοδοτήσεις (καυσίμων, ρεύματος) και προγράμματα δήθεν αγροτικού τουρισμού, φτιάχνοντας σπίτια για τα παιδιά και τα εγγόνια.
Εδώ η πρωτοβουλία του Αρχιεπίσκοπου με την διάθεση αγρών της Εκκλησίας για εκμετάλλευση είναι βεβαίως ορθή αλλά μάλλον θα αποδειχθεί και ευφυής.
Γιατί (όπως και εγώ μαζί με πολλούς άλλους πιστεύουμε) η κατά πάσα βεβαιότητα περιορισμένη ανταπόκριση θα επιβεβαιώσει την άποψη ότι οι πραγματικοί νοικοκυραίοι αγρότες που πραγματικά σκοτώνονται στις μικρές ή και μεγάλες καλλιέργειές τους και αξίζουν προσοχής ξεπερνούν ίσως το 50% αλλά όχι το 60%.
Οι υπόλοιποι είναι συνηθισμένοι εδώ και δεκαετίες στη λαμογιά και στο ρουσφέτι. Γι΄ αυτό και δεν θα συγκινηθούν από την προσφορά.
Γιατί να μην «βάλω το παιδί σε μια θέση στο κράτος...» και να το έχω να σκοτώνεται στα χωράφια από τα ξημερώματα; Αναρωτιέται σήμερα ο αγρότης-λαμόγιο.
Έτσι τον έμαθαν όμως οι κομματάρχες και τα κομματόσκυλα φτιάχνοντας την λίστα των διορισμών με προδιαγραφές συναλλαγματικής ισοτιμίας... Δηλαδή 5 ψήφοι ένας διορισμός.
Από εκεί και πέρα αρχίζει η σειρά των ρουσφετιών έναντι ψήφων.
Σβήσιμο της καταγγελίας των ελεγκτών καυσίμων στους πρατηριούχους που ανοικτά πουλάνε στην επαρχία το πετρέλαιο θέρμανσης για πετρέλαιο κίνησης και βουτάνε την διαφορά ρίχνοντας και ένα κόκαλο στον αγρότη αγοραστή.
Σβήσιμο της μήνυσης του σκυλάδικου που μαζεύει τις... κοπέλες από τα Βαλκάνια και σερβίρει «μπόμπες βίσκι» στους αγρότες της νύχτας που σπρώχνουν ακόμη και στα ζάρια τα λεφτά από την επιδότηση και την αποζημίωση... Σβήσιμο της καταγγελίας για... κατά τύχη καλλιέργεια κάνναβης μαζί με τους Αλβανούς που δήθεν καλλιεργούν και το χωράφι...
Σβήσιμο της καταγγελίας των σωματεμπόρων-αγροτών που εκμεταλλεύονται κυρίως Ινδούς και Πακιστανούς (οι Αλβανοί και οι Ρουμάνοι ξύπνησαν) στοιβαγμένους σε ιδιωτικούς στρατώνες έναντι 2 ευρώ την ημέρα ενοίκιο και φαΐ. Τους στέλνουν όμως και μαζεύουν ελιές και ξινά και τους πληρώνουν με το κιλό. Η ώρα και το μεροκάματο ξεχάστηκαν.
Σβήσιμο της καταγγελίας ότι παίρνουν σύνταξη ΟΓΑ ενώ δεν δούλεψαν ποτέ σε χωράφια. Και το μόνο που έκαναν ήταν να νοικιάζουν σπίτια ή δωμάτια που τα έχτισαν με επιδοτήσεις.
Αν δεν σταματήσει να λειτουργεί το πελατειακό αυτό σύστημα της περιφέρειας το 40% των αγροτών του καφενείου και του Κολωνακίου δεν πρόκειται να γυρίσει στο χωράφι ακόμη και αν η Εκκλησία δώσει και το προαύλιο των ναών για καλλιέργεια.
Αν δεν σταματήσει το «παιδομάζωμα» του χωριού από τους Δημάρχους για διορισμό (έναντι ψήφων βεβαίως), σε θέση σκουπιδιάρη ή σκαφτιά στους Δήμους με μηνιαίο μισθό αλλά εργασία 3-4 ωρών την ημέρα δεν πρόκειται να δούμε νέα γενιά στα χωράφια.
Αν ακόμη δεν σταματήσουν οι αποζημιώσεις για ψύλλου πήδημα που καρπούνται μεταξύ δικαιούχων και οι αγρότες του Κολωνακίου που έχουν τα εξοχικά τους και τα εκλογικά τους δικαιώματα στο χωριό του πατέρα τους αποκλείεται να μιλήσουμε για σοβαρή επιστροφή στην καλλιέργεια.
Για να αλλάξει αυτό το κλίμα της αγροτικής τεμπελιάς και της εγκατάλειψης της υπαίθρου με επιστροφή πραγματικών καλλιεργητών στην παραγωγή δεν χρειάζονται ούτε λεφτά, ούτε επιδοτήσεις, ούτε ειδικά τιμολόγια ρεύματος, ούτε ειδική φορολόγηση.
Αρκεί το κράτος να επανασχεδιάσει την αγροτική ανάπτυξη και να οργανώνει τακτικές αλλά ουσιαστικές εξαγωγικές εκστρατείας για τα παγκόσμιας αναγνώρισης ελληνικά προϊόντα, όπως την ελιά, το λάδι, τα εσπεριδοειδή και τα κηπευτικά, ώστε να προκαλέσει κίνητρα.
Σήμερα ομάδες αγροτών, κυρίως νέων παιδιών, πασχίζουν μόνοι τους να τα καταφέρουν αλλά σκοντάφτουν από την μια στον ελληνικό γραφειοκρατικό αρνητισμό και από την άλλη στα κυκλώματα Ισπανίας, Ιταλίας και Ισραήλ που μας ανταγωνίζονται αγρίως.
Ας δώσει το κράτος βοήθεια και υποστήριξη προς αυτήν την κατεύθυνση και ας σταματήσει τις επιδοτήσεις, τις μαϊμού-αποζημιώσεις και τις «υπόγειες» ενισχύσεις μέσω Τραπεζών με σκοπό την υποστήριξη συγκεκριμένου ή συτγκεκριμένων κομμάτων.
Ας βάλει τις Πρεσβείες και τους εμπορικούς ακολούθους να δουλέψουν κάνοντας μάρκετινγκ και όχι νερόβραστες δεξιώσεις.
Μόνο με τον τρόπο αυτό μπορούμε να μαζέψουμε αγρότες από τα καφενεία της επαρχίας της Αθήνας του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
-----------------------------------------------------
Πηγή: capital.gr-Του Γιώργου Κράλογλου
-----------------------------------------------------