Σελίδες

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

H ΚΟΜΠΟΝΑΔΑ και η "Υπόσχεση"



















Η Κομπονάδα βρίσκεται στη ανατολική πλευρά της πατρίδας μας, που είναι το νησί Κύθηρα.

Θεωρείται από τις ωραιότερες παραλίες της πατρίδας μας και έχει πρόσοψη ευθεία προς τη θέση που σμίγουν τα τρία πελάγη. Ιόνιο, Αιγαίο, και Κρητικό.

Το μήκος της παραλίας είναι περί το ένα χιλιόμετρο. Είναι καλυμμένη από γκρίζα ανακατεμένη με χρυσίζουσα άμμο, πού το όλο σύνολο με τη πρώτη ακτινοβολία του ηλίου δίνει καφέ απόχρωση.

Είναι πολλοί αυτοί πού υποστηρίζουν, ότι ίσως να ανήκει στις δύο ή τρεις περισσότερο ωραίες παραλίες στη νότια Ελλάδα.

Η άμμος πού διαμορφώνει τη παραλία μετακινείται πενήντα μέτρα προς το θαλάσσιο νερό και πενήντα μέτρα προς την ξηρά.

Αυτό εξαρτάται από τη ένταση και τη διεύθυνση του ανέμου που κατά περιόδους φυσά.

Έτσι άνεμος ανατολικής διεύθυνσης και μεγάλης ταχύτητας παρασύρει τη άμμο της παραλίας προς τα μέσα και εναποθέτει αυτή προς το βυθό της θάλασσας, με συνέπεια να χάνει η παραλία τη άμμο και να παραμένουν οι υποκείμενοι ογκόλιθοι, πού μετατρέπουν τη παραλία σε άγρια και αφιλόξενη.

Μεταβολή του ανέμου σε νοτιοδυτικό μεγάλης έντασης πού συνήθως γίνεται περί την Άνοιξη, μετακινεί τη άμμο προς την παραλία και γεμίζοντας τα κενά μεταξύ των ογκολίθων διαμορφώνει τη παραλία στη ομορφιά πού παραπάνω έχομε περιγράψει.

Τα 1/3 της έκτασης της άμμου καλύπτεται από τη εκβολή του ποταμού, που μαζεύοντας τα νερά της βροχής, μετά από διαδρομή 15 χιλ. τα ρίχνει στη θάλασσα .

Η μείξη του νερού της βροχής με το θαλάσσιο νερό παρουσιάζει ένα αγριεμένο κυανό και γκρίζο υγρό πού από τη όψη του δείχνει από πού έρχεται και πού πηγαίνει.

Είναι άλλο να το λέγεις και να το γράφεις, από το να βλέπεις την ώρα της συνάντησης των δύο νερών. Εκεί παρουσιάζεται ή άγρια φύση, πού μόνο όποιος τη βλέπει μπορεί να απολαύσει τη μεγάλη της ομορφιά.

Η κύτη του ποταμού είναι περί τα πενήντα μέτρα ενώ το πλάτος του λαγκαδιού υπερβαίνει τα εκατό. Εκεί πού τελειώνει το πλάτος του λαγκαδιού, δεξιά και αριστερά αρχίζουν να υψώνονται από κάθε μεριά ένα βουνό ύψους, περί τα διακόσια μέτρα ,υπό κλίση 75 μοιρών.

Οι δύο παράλληλες πλαγιές καλύπτονται από καταπράσινη βλάστηση, αλλού θάμνων και αλλού δένδρων, που με αυτά ο πράσινος τάπητας παίρνει κυματοειδή όψη πρωτοφανούς κάλους.

Ο επισκέπτης του χώρου και ειδικά αυτός που τον επισκέπτεται γιά πρώτη φορά, αξίζει να θυσιάσει μία μέρα το μπάνιο του και νά μείνει για λίγο στο χώρο τούτο με το δυνατό αυγουστιάτικο μελτέμι.

Να βρεθεί στο μέσον της μεγάλης αμμουδιάς και με γυμνό μάτι να προσέξει τη ανατολή μέχρι το ορίζοντα.

Τι φαίνεται;; ... Στα πενήντα και πλέον μέτρα από την παραλία θα δεί το περίφημο κύμα της αγριεμένης θάλασσας.

Πενήντα εκατό η και πλέον μέτρα το καθένα, αποτελεί μία κάτασπρη και πολύ πλατιά ζώνη πού σε άλλοτε άλλη απόσταση από τη παραλία επιτίθεται από εκεί προς τη αμμουδιά.

Η επίθεσης είναι μεγάλη, με πολύ μεγάλη ορμή και καταλήγει πάντοτε με ένα πολύ μεγάλο κρότο στη αμμουδιά, όπου η ενέργεια του εκεί και εξαντλείται.

Το ερώτημα είναι ,πώς δημιουργείται αυτός ο περίεργος κυματισμός πού ομοιάζει πολύ με το κυματισμό στο Ινδικό Ωκεανό πού προκαλεί η πρόσκρουση του θαλάσσιου νερού επάνω στα κοραλλιογενή νησιά.

Οί ελληνικές παραλίες είναι δύο ειδών. Το πρώτο είδος είναι αβαθή νερά σε απόσταση εκατό μέτρων περίπου από την αμμουδιά. Εκεί το κύμα απουσιάζει διότι η ποσότητα του θαλασσίου νερού είναι λίγη,και κατά συνέπεια στη παλιδρόμιση η μικρή ποσότητα δεν δημιουργεί όγκο.

Στη Κομπονάδα όμως είναι διαφορετικά. Η θάλασσα στη παραλία έχει μεγάλο βάθος, τέτοιο πού στα δέκα μέτρα, από την ακτή χώνεται ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα σε , όρθια στάση.

Η μεγάλη ποσότητα νερού ,όταν κατά το κυματισμό τραβιέται προς τά μέσα, συναντά το καινούριο κύμα πού κινείται προς τα έξω. Έτσι ή μία ποσότητα δε χωρεί στην άλλη και εμπρός στο αδιαχώρητο η πάνω μάζα ανοίγει δημιουργώντας το αφρό του κύματος πού εμείς βλέπομε.
Πίσω από τα μακριά φαρδιά και μεγάλα αυτά κύματα και μέχρι τον ορίζοντα απλώνεται η απέραντη θάλασσα.

Το απέραντο γαλάζιο χρώμα σκεπάζεται, από άλλοτε πυκνά και άλλοτε αραιά άσπρα περιστέρια, όλα μικρού μεγέθους πού και αυτά είναι κύματα αλλά παραμένουν μικρά λόγω του μεγάλου βάθους της από κάτω θάλασσας.

Ο παρατηρητής μένοντας πάντα στη θέση αυτή, αριστερά του μπορεί να ιδεί μία βραχώδη ημικυκλική ακτή, επιστρωμένη κατά το μεγαλύτερο μέρος της από δύο σειρές μεγάλων βράχων. Όλοι οι βράχοι αυτοί προέρχονται από κατρακύλημα του από επάνω τους απότομου βουνού, πού φέρει το όνομα Μανταλάς.

Τα σταγονίδια της συνεχώς φουρτουνιασμένης θάλασσας πού ποτίζουν τη σχεδόν κατακόρυφη πλαγιά, η ορμητική βροχή και ο δυνατός αέρας κάνουν σαθρά τα στηρίγματα των βράχων και κάποτε γκρεμίζονται.

Στα παιδικά χρόνια μου βρέθηκα σε κάποιο τέτοιο κύλισμα και σχημάτισα τη γνώμη τη γίνεται στο χώρο σεισμικής δόνησης πού βρίσκεται πολύ μακριά από το επίκεντρο.

Δεν γράφω το παρόν για να σας παρουσιάσω τον Περικλή Παπαδιαμάντη, Καβάφη ή Βαλαωρίτη.

Γράφω μόνο διότι το τόπο αυτό το έχω επενδύσει με κάποιου μεγάλου μεγέθους συναίσθημα.

Έχω περάσει τα παιδικά μου χρόνια εδώ συνοδός και συνοδευόμενος από μία μεγάλου αναστήματος μητέρα, πού επί 24ώρες το 24ωρο είχε εστραμμένη τη προσοχή της και τη σκέψη της σε μένα.

Έτσι κάποιοι άλλοι του ειδικού μου αναστήματος, του ειδικού επιπέδου και της ειδικής μου ηλικίας αν τους ρωτήσετε πού περνούσαν τις διακοπές τους στη παιδική τους ηλικία είναι πιθανόν να σας απαντήσουν στη Κυανή ακτή ,στη Μάλλαγα, στη Ινδονησία στη κεντρική Αμερική η κάπου μακριά σε ξωτικά μέρη και παραδεισένια.

Τήν απάντηση ποιος υπήρξε περισσότερο τυχερός εγώ η αυτοί την αφήνω ελεύθερα και ανεπηρέαστα σε εσάς......

Στο χώρο αυτό πού σήμερα φθάνετε με το αυτοκίνητό σας, δεν ήλθατε με τα πόδια σας η με κάποιο ωραίο γαιδουράκι, όπως εγώ τότε πού στα οκτώ ή τά εννέα μου χρόνια, μετά από δύο ώρες έφθανα εδώ.

Εσείς τώρα όλοι σας έρχεσθε οδηγώντα μία απαστράπτουσα λιμουζίνα σε χρονικό διάστημα εξ λεπτών.

Έτσι, όπως βλέπομε τήν εξέλιξη χωρίς να το καταλαβαΐνομε παραμιλούμε λέγοντας, τα πάντα έχουν αλλάξει.

Όλα αυτά το κάθε σούρουπο με τη παρέα "της ωραίας φωνής μια γυαλιστερής κουκουβάγιας" τα φανταζόμουνα ότι κάποτε θα ερχόντουσαν και έλεγα πότε επί τέλους θα έλθουν..!!

Εάν θα με ερωτήσετε σήμερα με θάρρος θα σας απαντούσα καλλίτερα να μη είχαν έλθει ποτέ....

Αξέχαστο μου έμεινε σχεδόν, η κάθε βραδυνή του επίσκεψη, ενός από τους καλύτερους ανθρώπους της πατρίδος μας πού περί τη δύση του ηλίου κατέβαινε το γραφικό δρομάκι στο Σπαθί.

Έτσι πάντα με την στακτιά φορεσιά του,τή τραγιάσκα του και το γυαλιστερό του όπλο στο ώμο, στο ημίφως ακουόνταν τά ελαφρά βήματα.

Μού έλεγε πάντα περνώντας και χωρίς να σταθεί με σιγανή φωνή, ότι ο πρώτος λαγός που πού σκότωνε θα ήταν ο δικός μου.

Δεν άνοιγε συζήτηση για το φόβο μη ακούσει τά λόγια ο λαγός και απομακρυνθεί.

Τόσο ή μητέρα μου όσο και εγώ ουδέποτε ακούσαμε τουφεκιά τη νύκτα. Κατά συνέπεια ο μπάρμπα Γιάννης αθέτησε την υπόσχεση πού μου είχε δώσει.

Τά χρόνια πέρασαν εμείς σκυμμένοι μόνιμα σε κάποιο βιβλίο ξεχάσαμε τη Κομπονάδα, ξεχάσαμε τους λαγούς ξεχάσαμε και το μπάρμπα Γιάννη....

Κάποτε νεαρός και καινούριος γιατρός ήλθα σαν παραθεριστής ένα Αύγουστο.

Πρίν να βγεί ό ήλιος ο μπάρμπα Γιάννης ήλθε και βάζοντας το χέρι του μέσα σε ένα ματωμένο στράϊστρο γελώντας ανέσυρε ένα λαγό πρώτου μεγέθους λέγοντας.....

"Δέν λέει ψέμματα ο Γιάννης"....!!!!!!!

-------------------------------------------------------
Περικλής Τζάννες - Αναμνήσεις
-------------------------------------------------------

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ



ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ

Ποταμός Αντικυθήρων, 80100, ΤΘ 29
Πληροφορίες: κ. Πρόεδρος
Τηλ: +30 27360 33004, 27360 31930 (και Φαξ)
Φαξ: +30 27360 33471
URL: http://www.antikythira./gr
E-mail: mailto:info@antikythera.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ
Το ετήσιο Μνημόσυνο των μεγάλων ευεργετών των Αντικυθήρων, αλλά και των απανταχού κεκοιμημένων Αντικυθηρίων τελέσθηκε με μέριμνα της Κοινότητας την Κυριακή 03.08.2008 στοΙερό προσκύνημα του Αγίου Μύρωνος.

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΥΡΩΝΟΣ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ
Σήμερα σε εποχές γενικής αμφισβήτησης του Θεού, σε εποχές που ο άνθρωπος είναι απόλυτα προσηλωμένος στο εφήμερο και νοιάζεται περισσότερο για τα επίγεια. Σήμερα που ψυχή παραμένει ατροφική και ψυχρή και ο νους είναι αιχμαλωτισμένος σε δαιμονικές παγίδες της παγκοσμιοποίησης, της ισοπέδωσης των πάντων. Σήμερα που η παραβατικότητα, η ανηθικότητα και η κραιπάλη τείνουν να αποκτήσουν και νομική ισχύ ,η διατήρηση ενός παραδοσιακού πανηγυριού με την ίδια επί αιώνες μορφή δύναται να χαρακτηρισθεί ως θαύμα. Γιατί ως θαύμα λογίζεται η θεία «τρέλα» ,η προσέγγιση του Υψίστου ,η τιμή στους Αγίους του, με την διατήρηση του αναλλοίωτου, του αυθεντικού και του παραδοσιακού χαρακτήρα του εθίμου ως προπύργιου της Ορθοδόξου πίστης. Το Σάββατο 16 και την Κυριακή 17 Αυγούστου 2008,κλήρος και λαός μετέβη στα Αντικύθηρα, που είχαν ενδυθεί εορταστικό χαρμόσυνο ένδυμα .Με κατάνυξη έγινε ο εσπερινός και την επομένη ο όρθρος και Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην οποία ιερούργησε και κήρυξε το Θείο Λόγο ο Σεβασμιότατος Ποιμενάρχης μας . Η ουράνια χαρά και αγαλλίαση ζωγραφιζόταν στα χαρούμενα πρόσωπα των πιστών που προσήλθαν στη μεγάλη γιορτή και ως ευωδιαστό θυμίαμα έφτανε μέχρι το άβατο του Παντοκράτορα.
Μετά την Εσπερινό αλλά και τη Θεία Λειτουργία, η Οικογένεια του κ. Χάρη Τσιστράκη, με αρχοντιά ψυχής και περίσσεια καλοσύνη, είδε να πραγματοποιείται ένα όνειρο ζωής αφού είχε τάμα να αναλάβει να καλύψει όλη την δαπάνη της φετινής πανηγύρεως, έτσι λοιπόν υποδέχτηκε τους ευλαβείς προσκυνητές με τα καθιερωμένα όπως προβλέπει το έθιμο πλούσια κεράσματα.
Μετά τη Θεία Λειτουργία κληρικοί και λαϊκοί με προεξάρχοντα τον Σεβασμιότατο Ποιμενάρχη μας κ.κ. Σεραφείμ, εν πομπή στην οποία προπορευόταν η Θαυματουργή Εικόνα του Αγίου Μύρωνος, μετέβη στην ομώνυμη πηγή όπου γίνεται θρησκευτική ευλάβεια , κατάνυξη και προσευχή ο αγιασμός της πηγής και των ευλαβών προσκυνητών.
Το πανηγυρικό κλίμα συμπλήρωσε η παρουσία και η συμμετοχή του ντόπιου παραδοσιακού συγκροτήματος με τα αδέλφια Γεώργιο Εμμ. Χαρχαλάκη στο λαούτο και Αναστάσιο Εμμ. Χαρχαλάκη στη λύρα.
Η άρνηση του ΥΠ.ΕΘ.ΑΜΥΝΑΣ για την ικανοποίηση του αιτήματος της Κοινότητας για την αποστολή αγήματος αποδόσεως τιμών του Πολεμικού Ναυτικού, στέρησε σε λαμπρότητα τον φετινό εορτασμό.
Η δυσχέρεια της ακτοπλοϊκής σύνδεσης από τα Κύθηρα, παρά του ότι ,σχετικό αίτημα της Κοινότητας Αντικυθήρων προς την ΑΝΕΝ-LINES είχε υποβληθεί πολύ έγκαιρα δεν επέτρεψε την συμμετοχή Κυθηρίων αλλά και Κρητικών στις εορταστικές εκδηλώσεις . Αξίζει να αναφερθεί ότι η προσέλευση του Μητροπολίτου Κυθήρων κ.κ. Σεραφείμ και της συνοδείας του, καθώς και της Επάρχου Κυθήρων κατέστη δυνατή κατόπιν συντονισμένων ενεργειών της Κοινότητας με την συνδρομή του Λιμενάρχη Νεάπολης Βοιών Λακωνίας Υποπλοιάρχου Λιμενικού Σώματος κ. Βατίστα Δημητρίου με πλωτό μέσο της Υπηρεσίας του. Συγκινητική για όλους τους προσκυνητές ήταν η παρουσία και συμμετοχή Βυζαντινού Χορού Ψαλτών.
Ο Πρόεδρος της Κοινότητας κ. Διονύσιος Αν. Προγουλάκης, ευχαρίστησε για την παρουσία τους και την συμμετοχή τους στο φετινό εορτασμό όλους τους επίσημα προσκεκλημένους, κάνοντας ειδική αναφορά σε καθένα χωριστά σχετικά με τις κατά καιρούς ευεργετικές τους παρεμβάσεις για το Νησί και τους κατοίκους του. Ακόμα ευχαρίστησε δημόσια τον Εφημέριο του Νησιού πατέρα Αντώνιο Φ. Λιγοψυχάκη ,την Εκκλησιαστική Επιτροπή του Ιερού Ναού Αγίου Μύρωνος ,την οικογένεια Χάρη Τσιστράκη,όπως και κάθε άλλον που συνέβαλλε ενεργά και οποιονδήποτε τρόπο στην διοργάνωση και την επιτυχία της φετινής πανηγύρεως. Ευχήθηκε επίσης σε όλους τους παρευρισκομένους Χρόνια Πολλά με υγεία και ευλογία από τον ΄Αγιο Μύρωνα.

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΗΛΩΣΗ
Με απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου, έλαβε χώρα την Κυριακή 17.08.2008 ,ημέρα της Εορτής του Πολιούχου των Αντικυθήρων Αγίου Μύρωνος και στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού και μετά το πέρας της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας τιμητική εκδήλωση προς τιμήν των :α.-Ιταλού στρατιώτη Ιατρού Ferruccio Miraglia ο οποίος κατά την διάρκεια του Β΄. Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε στα Αντικύθηρα για χρονικό διάστημα 4 μηνών στο νησί ως υπεύθυνος για την υγειονομική περίθαλψη και φροντίδα του Ιταλικού Λόχου και που πέραν από τις υποχρεώσεις του προσέφερε τις υπηρεσίες του στους κατοίκους των Αντικυθήρων. Για την αγάπη του λοιπόν στο Νησί μας και τους κατοίκους παρά τις συνθήκες και τις συγκυρίες της εποχής καθώς επίσης και για την ανθρώπινη αντιμετώπιση των πραγμάτων σε αυτές τις δύσκολες στιγμές για την ανθρωπότητα, αλλά κυρίως για την ανθρωπιά και την μεγαλοψυχία του, η Κοινότητα Αντικυθήρων τον τίμησε με την απονομή δίγλωσσης (Ελληνικά και Ιταλικά) αναμνηστικής πλακέτας την οποία και του απέστειλε στον τόπο της μόνιμης διαμονής του .
β.-Μύρωνα Παύλου Αλεβιζάκη, Επίτιμο Πρόεδρο του Σωματείου των Απανταχού Αντικυθηρίων « Ο ΑΓ. ΜΥΡΩΝ» για την σημαντική και πολύχρονη προσφορά του στον λαό των Αντικυθήρων, αλλά και για την άοκνη βοήθεια και συμπαράσταση του στην επίλυση από κοινού με την Κοινότητα πολλών και δύσκολων προβλημάτων και κυρίως για την συμβολή του για την ένταξη και χρηματοδότηση των πρώτων μεγάλων αναπτυξιακών έργων που έγιναν στο Νησί και τα οποία συνέβαλαν αποφασιστικά στην βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων .γ.-Παναγιώτη Μύρωνος Πατεράκη, Επίτιμο Πρόεδρο του Σωματείου των Απανταχού Αντικυθηρίων «Ο ΑΓ. ΜΥΡΩΝ» για την επίσης σημαντική και πολύχρονη προσφορά στον λαό των Αντικυθήρων, αλλά και για τις άοκνες και ευεργετικές του παρεμβάσεις, την προσωπική του εργασία κ.λ.π. για την εκ θεμελίων ανακατασκευή του οικήματος που ευρίσκεται στο Καψάλι Κυθήρων και που έχει σημαντικά συμβάλλει τα μέγιστα στην διαμονή των Αντικυθηρίων κατά τις αφιξαναχωρήσεις τους προς και από Αντικύθηρα.δ.-Ιωάννη Εμμ. Κουφογιαννάκη για την επίσης σημαντική παρουσία, βοήθεια και συμπαράσταση του για είκοσι και πλέον συναπτά έτη στα Αντικύθηρα, ως Διοικητής του εδώ Αστυνομικού Σταθμού.

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

Η ΚΑΡΑΒΙΔΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑ !!!


Η ΚΩΛΟΧΤΥΠΑ ….ΦΑΝΤΑΣΜΑ

Αμάν πλέα, μπαΐλντισα, δεν ξέρω τι να κάνω,
θέλω κι’ εγώ σαν άνθρωπος να κάνω κάνα μπάνιο.
Μα όλο και κάποιος θα βρεθεί ΄πο τη γνωστή παρέα,
να δώσει εις τον αρμεγό μία γερή κλωτσέα.
Γιατί θα πρέπει να σας πω, πως είναι μία κλίκα,
που τσοι ‘χω πλέα μόνιμους, με ένσημα και ΙΚΑ.
Καλοί ‘ναι και οι έκτατοι και οι συμβασιούχοι,
πάντα, όμως οι μόνιμοι ειν’ οι προνομιούχοι!
Ένας π’ αυτούς τσοι μόνιμους θα μας απασχολήσει
κι’ ελπίζω καμιάν αύξηση μη ‘ρθει να μου ζητήσει.
Γιατί δουλεύει ο δύστυχος και Κυριακές κι’ αργίες,
στον τρίβολο για να γραφτεί κάνει υπερωρίες!
Τι ναν αυτό που με τραβά κι’ όλο τονε κουρδίζω;
Μην ειν’ το ύψος ,το μυαλό, η φάτσα; Δεν γνωρίζω.
Κείνο που ξέρω σίγουρα, και έχει σημασία,
είναι πως κάθε λόγος του εκπέμπει μια σοφία!
Π’ ανέ σε τσίξει κούτελο ή τηνε φας στη μάπα,
βλέπεις τον κόσμο ανάποδα, γράφεις σαράντα κάσα!.
Στο βάθος – βάθος ειν’ καλός, ποτέ κακό δεν κάνει,
κι’ ανε βαβλίζει που και που, καθόλου δε δαγκάνει.
Είναι μεγάλο όνομα, Φατσέας Παναγιώτης
κοινώς Νικολομάραγκος κι’ είναι και Φατσαδιώτης.
Ευτύς λοιπόν την αρχινώ τη νέα ιστορία,
που έβαλε τον φίλο μου σ’ αυτή τη φασαρία.
Ιούλης μήνας ήτανε, κείνο τ’ ωραίο βράδυ,
που κάτι φίλοι τα ‘πιναν στο πάνω το Λιβάδι.
Ήτανε όλοι τους παιδιά με εκλεκτές συστάσεις,
μόνο μη κάτσεις δίπλα τους, τα ρούχα σου μη χάσεις!
Είχανε κι’ εκλεχτό μεζέ, θαλασσινά κι’ απ’ όλα,
που τα απολαμβάνανε στο κλάμπ το Καραμπόλα.
Είχαν τον Νιώρο τον μικρό, που τσοι τροφοδοτούσε
κι’ ο Κώστας δίπλα έψηνε και ούζο εκερνούσε.
Από τον πάγο έβγανε κάτι καραβιδάρες
που τσι ριχναν στο κάρβουνο και στέναζαν οι σκάρες!.
Αφού όλα τα φάγανε, και τσι καβουρομάνες,
κι’ είχανε μείνει μοναχά καύκαλα και δαγκάνες,
νάσου και παρουσιάζεται κι’ ο Τάκης ξαναμμένος
πάντα καθυστερούμενος και παραπονεμένος.
Τη κλάψα ευτύς αρχίνιξε και είπε στο γιουρούσι,
γιατί δε με φωνάξατε και μένα στο τσιμπούσι;

-Φίλοι δεν είσαστε εσείς! Είστε μοναχοφάοι,
που να σας πιάσει κόψιμο, νερό να σας επάει.
Οι μάγκες σαν τον είδανε πως είχε γίνει ‘βίδα’
Τούπαν : με είκοσι ευρώ σου ψήνει καραβίδα!
Ο Τάκης, εκειά κώλωσε, και μέτρα τσι συνθήκες,
πόσα σεντόνια βγαίνουνε και μαξιλαροθήκες.
Από τη μία λίμασε, τα ‘σφιγγε ‘πο την άλλη,
ώσπου το αποφάσισε να κάμει τη σπατάλη!
Τουν είπε: -ξέρω, έπεσα στα χέρια της μαφίας!
Κι’ έδωσε το ‘κοσάρικο με σπαραγμό καρδίας.
Ο Νιώρος, πήγε κι’ έφερε ευτύς τη καραβίδα,
που ‘ταν ακόμα ζωντανή και εις τη σκάρα πήδα!
‘Έτσι ο Τάκης άραξε στου τραπεζιού γωνία
Κι’ όπως συνήθως το ‘ριξε εις τη φιλοσοφία!
Όλοι με στόμα ορθάνοιχτο τον παρακολουθούνε!
(‘πο το πολύ χασμουρητό), για να εξηγηθούμε!
Ο Κώστας, πάλι, που ‘ψηνε, είδε πως θα αργήσει,
η καραβίδα να ψηθεί και θα χασομερήσει.
Έτσι αποφασίσανε, χρόνο, για να μη χάσουν,
ότι το οστρακόδερμο έπρεπε να το βράσουν,

Απ’ την αυλή το πήρανε και φύγαν μάνι-μάνι,
και στην κουζίνα μπήκανε να βράσει στο καζάνι!
Ο Τάκης που αγόρευε, βαθειά φιλοσοφία,
δεν είδε ότι ο μεζές άλλαξε κατοικία!
Κι’ αργότερα που στράφηκε στη ψησταριά, στη σκάρα,
ολόρθος επετάχτηκε κι’ έβγαλε μια φωνάρα!
Η κωλοχτύπα … τσίνισε ! αλήθεια σας το λέω,
ελάτε να προλάβουμε μην πάει ‘πο τροχαίο!
Το δρόμο, ευτύς έκλεισε σ’ όλα τα γιώτα χι,
μη του τηνέ πατήσουνε και….ξετσιλαρδιαστεί!
του φέρανε κι’ ένα φακό κι’ έψαχνε στα χαντάκια,
στσι σκιναρές απέναντι, και σ’ όλα τα σοκάκια.
Ένας παππούς, που πέρναγε, έκανε το σταυρό του,
σου λέει, τούτος λέλεψε, δεν θα ‘ναι για καλό του!
Κι’ όταν του είπε, πως μαθές κυνήγα καραβίδα,
ο γέρος του απάντησε, μήπως να ‘βρει τη βίδα,
που μάλλον θα την έχασε μέσα στην σκιναρέα
κι’ άσε σφυρίδες και ορφούς στο Γιάννη το Φατσέα!
Αφού η ώρα πέρασε, ο Νιόρος ασηκώθει,
γιατ’ είχε δρόμο μπόλικο, Αυλαίμωνα να σώσει.

Μα κάποιος, αθεόφοβος, του Τάκη του σφυρίζει,
αυτός θα στήνε βούτηξε! Και τώρα πάει να φύγει!
Τι ήτανε να του το πει! Ορμά τον σταματάει,
και του βουτά τη ζυγαριά κι’ οπίσω τον γυρνάει!
Ο Τάκης τσακωνότανε, του βάστα το τιμόνι,
κι’ η καραβίδα έφτασε με λάδι και λεμόνι!
Κι’ ώσπου να στρώσει το κουβέρ, πιάτο να φέρ’ η Άννα,
Του ‘χαν αφήσει μοναχά τη μία τη δαγκάνα!
Το τι επακολούθησε πώς να το περιγράψω;
Που να ‘βρω τρόπο να τα πω; Τα λόγια πως ν’ αλλάξω;
Διαβάζουνε κι’ ανήλικα στη τρυφερή ηλικία
κι’ ήταν πολύ ακατάλληλη αυτή η στιχομυθία!
Τάκη σου δίνω συμβουλή, καλή, ‘πο τσι παλαίες,
φυλλάου Παναγιώτη μου ‘πο τσι κακές παρέες.
Πάντως ευχές του δίνανε, τρώγοντας στην υγειά του
κι’ αυτός θα κλαίει αιώνια τα είκοσι ‘ευρά’ του!!
----------------------------------------------------

Ανδρέας Λουράντος «Κονταράτος»

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2008

Καλώς Ήλθατε....!!!!!!

Αγαπητοί συντοπίτες

Μια και τα πολυμέσα αλλά και τα τοπικά μέσα είναι πολύ απασχολημένα με του κόσμου τις ανούσιες ειδήσεις και μια και η ύπαρξη καινούργιων τοπικών ειδήσεων είναι δύσκολη, σκεφθήκαμε να δημιουργήσουμε τούτη την γωνιά, έτσι ώστε να σας λέμε και να μας λέτε τα νέα και εμείς να τα βάζουμε με την σειρά τους σε τούτο εδώ το blog.

Καλή μας αρχή λοιπόν και στείλτε μας ότι νέο πέσει στην αντίληψή σας στο ταχυδρομείο μας .

Να είσαστε σίγουροι ότι εμείς θα το δημοσιεύσουμε αμέσως.

Άντε φίλοι μου και μετά το καλοκαίρι θέλει συγκέντρωση και παρέα μέχρι να ξαναμπεί το επόμενο καλοκαίρι και να έρθουν οι ορδές του ...Αττίλα πάλι.....
Νάσαστε όλοι καλά και καλά ...Λιομαζὠματα και καλό ..χειμώμα....

Ο Ρεπόρτερ......