«Ο εθελοντισμός είναι μια σπουδαία ιδέα. Ένα ιδανικό που βασίζεται στην προσφορά στο συνάνθρωπο και την αλληλοβοήθεια, χωρίς υλικές ανταμοιβές, χωρίς πληρωμή. Ένας εθελοντής υπηρετεί αυτήν την ιδέα πιστά, ανελλιπώς χωρίς να υπολογίζει στο ευχαριστώ των άλλων. Η αμοιβή του είναι ηθική. Ικανοποιείται μόνον όταν νιώσει πως προσφέρει στο συνάνθρωπο, πως δουλεύει για το γενικό καλό, για έναν καλύτερο κόσμο όπου οι άνθρωποι συνεργάζονται για να βοηθήσουν, για να σώσουν ένα κομμάτι γης από τη λαίλαπα της φωτιάς, για να έχουν όλοι το δικαίωμα να απολαμβάνουν μια φύση καταπράσινη, ένα δάσος όμορφο και βέβαια να προστατεύσουμε το σπίτι μας, το νησί μας. Ένας εθελοντής βρίσκεται πάντα στο πλευρό των μόνιμων Πυροσβεστών και δίνει την ψυχή του για να τους στηρίξει στο πολύ σοβαρό έργο τους».
Με αυτά τα λόγια αρχίσαμε ένα πρωινό να μιλάμε στα παιδιά του Λυκείου, όταν κληθήκαμε να τα ενημερώσουμε για τη σημασία του εθελοντισμού. Προσπαθούσαμε να τους μεταλαμπαδεύσουμε την αγάπη μας για τη μεγάλη αυτή ιδέα, που εμείς υπηρετούμε εδώ και χρόνια δίχως σκέψη για τις δουλειές που εγκαταλείπουμε, για τα χρήματα που κατασπαταλούμε, κυρίως χωρίς να σκεφτόμαστε τις οικογένειές μας που αφήνουμε πίσω να αγωνιούν αν θα γυρίσουμε σώοι. Προσπαθήσαμε να τους πούμε για τα ιδανικά, που παρ’ όλες τις δυσκολίες, έχουμε γιγαντώσει μέσα μας και μας κάνουν να νιώθουμε περήφανοι.
Περήφανοι γιατί προσφέρουμε κάθε φορά και εμείς ένα χέρι για να σβήσει μια φωτιά που απειλεί το όμορφο νησί μας. Προσπαθήσαμε να τους κάνουμε να νιώσουν μέσα τους πως και αυτοί είναι μικροί εθελοντές και να τους δώσουμε μια ώθηση να έρθουν και αυτοί μια μέρα με εμάς. Μιλήσαμε μόνο με λόγια θετικά για να μη τους απογοητεύσουμε από αυτήν την ηλικία για αυτά που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν. Αυτά που ζούμε εμείς σήμερα, αφού ούτε εμάς δεν λύγισαν τα σπουδαία λόγια κάποιων, ούτε φυσικά θα μας νικήσουν.
Ως Πιστοποιημένοι Εθελοντές των Κυθήρων όλα αυτά τα χρόνια έχουμε συμμετάσχει σε όλα σχεδόν τα περιστατικά που κατεγράφησαν στο νησί. Προσφέραμε βοήθεια όποτε μας ζητήθηκε, αλλά και από μόνοι μας μόλις αντιλαμβανόμασταν πως ίσως χρειαζόμαστε, με κάθε τρόπο ήμασταν εκεί παρόντες. Ποτέ δε ζητήσαμε κάποια ανταμοιβή. Ούτε περιμέναμε ποτέ να μας πουν ευχαριστώ. Αυτό άλλωστε έρχεται μόνο του, όταν κάποιος πυροσβέστης μας δίνει το χέρι του και μας χαμογελά με ανακούφιση γιατί ήμαστε δίπλα του. Μας εμπιστεύονται να κάνουμε λίγο πιο εύκολο το κατά τα άλλα δύσκολο, ορισμένες φορές ανθρωπίνως αδύνατο, αλλά και άκρως επικίνδυνο έργο του.
Η φωτιά του Αυγούστου ήταν από τις ακατόρθωτες περιπτώσεις. Μας σημάδεψε όλους. Άφησε πίσω της πληγές που δύσκολα επουλώνονται. Αναμνήσεις που δε θα ξεχαστούν ποτέ. Κανείς δεν περίμενε να ζήσει κάτι τόσο δυνατό. Οι Πιστοποιημένοι εθελοντές ήμασταν όλοι εκεί από την πρώτη στιγμή, όταν ακόμη νομίζαμε πως θα τα καταφέρουμε όπως πάντα, αφού συνεργαζόμαστε άρτια με τους Πυροσβέστες. Από την Παρασκευή όμως εκείνη ήθελε να μας δείξει την τεράστια δύναμή της.
Όλοι μας ανησυχήσαμε και νοιαστήκαμε για τις ζωές και τις περιουσίες των άλλων ανθρώπων που ήταν γύρω μας σε κατάσταση πανικού. Στις επόμενες μέρες ζήσαμε στιγμές αποκάλυψης. Παρόλο που κινδυνέψαμε πολλές φορές δεν είπαμε ποτέ να τα παρατήσουμε. Πεισμώναμε και σφίγγαμε τα δόντια. Παρόλη την κούραση δεν εγκαταλείψαμε ποτέ. Ακολουθήσαμε πιστά τις εντολές των ανωτέρων μας και μπήκαμε στην πρώτη γραμμή πλάι τους κάνοντας ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό.
Όλοι οι κάτοικοι άλλωστε μέσα στην αγωνία τους και έπειτα αφού τέλειωσε ο εφιάλτης μιλούσαν αναζητώντας το γιατί. Όλοι ρωτούσαν για ευθύνες. Να αποδοθούν ευθύνες. Είναι η κουβέντα όλων. Πίσω από αυτήν κρύβονται πολλοί. Γίνονται όλοι δικαστές. Έγιναν όλοι ειδικοί στη διαχείριση κρίσεων. Και βέβαια η αίθουσα που καταδικάζονται άνθρωποι και συνειδήσεις; Το καφενείο! Από εκεί βγήκαν όλα τα συμπεράσματα. Από εκεί άρχισαν να γράφονται άρθρα με τρανταχτούς τίτλους και κατηγορίες σε «εφημερίδες». Από εκεί ψηφίστηκαν νόμοι και εκπρόσωποι να μιλήσουν στην τηλεόραση! Από την ασφάλεια του καφενείου.
Ποιος από αυτούς που κάθονται στις αναπαυτικές καρέκλες του καφενείου ήρθε να μας δώσει μια συμβουλή, αφού όλα τα ξέρουν; Ποιοι από αυτούς ήρθαν να μας δώσουν κουράγιο ή έστω ένα μπουκάλι νερό; Να μας δουν πόσο κουραστήκαμε για να έχουν να σχολιάζουν και να χλευάζουν τώρα; Ποιος είδε πόσες φορές μας σκέπασε η φωτιά όταν πασχίζαμε να σώσουμε τα σπίτια και τους οικισμούς; Θα σας απαντήσουμε εμείς. ΚΑΝΕΙΣ! Γιατί όσοι ήταν εκεί πλάι μας δεν μιλάνε. Ξέρουν και σέβονται. Γιατί κουράστηκαν και αυτοί μαζί μας. Κυρίως όμως μοιράστηκαν την λύπη μας και μαζί αγκαλιαστήκαμε όταν φτάσαμε εξουθενωμένοι την Τρίτη το πρωί να πούμε ότι μάλλον τέλειωσε.
Μιλούσαν για ένα χάος. Ναι ήταν χαοτική η κατάσταση. Μια κατάσταση που μόνον οι εθελοντές δεν δημιούργησαν. Κι όμως αυτοί κατηγορήθηκαν σε δημοσιεύματα, γελοία, ανυπόστατα και συκοφαντικά κατά τη γνώμη μας και τώρα οι εθελοντές καλούνται σε απολογία στον εισαγγελέα! ΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ! Καλούνται να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες επειδή έτσι αποφάσισε η «Βουλή του Καφενείου» και ορισμένοι γελοίοι που νομίζουν ότι είναι «δημοσιογράφοι»! Ευτυχώς φρόντισαν οι ίδιοι ώστε να καταλάβουμε όλοι το ρόλο τους!
Τρέξαμε πολύ να σώσουμε ανθρώπινες ζωές και περιουσίες. Αγχωθήκαμε πολύ για τους ηλικιωμένους ανθρώπους, τους ανήμπορους, τα σπίτια, τα ξενοδοχεία, τις ιδιοκτησίες. Δώσαμε κουράγιο σε ανθρώπους που φοβούνταν όπως οφείλαμε άλλωστε να το κάνουμε. Είμαστε πιστοποιημένοι για αυτό. Όμως τελικά πέραν από τη δική μας υποχρέωση ήρθε κάποιος αντιμέτωπος με τις δικιές του ευθύνες; Άραγε αυτοί που καταγγέλλουν και αποδίδουν ευθύνες σε εμάς αναρωτήθηκαν γιατί κινδύνευσαν εκείνοι και οι περιουσίες τους; Ποιος είναι ο παράνομος τελικά;
Μήπως ο ωχαδερφισμός τους βάζει αθώους στο εδώλιο; Καθάρισαν ποτέ τα οικόπεδα γύρω από τις οικίες τους, ως όφειλαν, ώστε να μη κινδυνεύσουν; Θα σας πούμε εμείς που παλέψαμε. ΟΧΙ! Αυτοί απλά ψάχνουν για αποδιοπομπαίους τράγους!
Είναι κρίμα στα Κύθηρα όλοι αυτοί αντί να νιώθουν περήφανοι που υπάρχουν άνθρωποι στο πλάι τους, που δίχως άλλο τους στηρίζουν, να τους καταδικάζουν με καταγγελίες γιατί τις ώρες εκείνες δεν βρίσκονταν μαζί τους να πίνουν καφέ, αλλά έδιναν τη ψυχή τους για το νησί μας. Είναι μεγαλύτερο δε το κρίμα να αποτρέπουν με αυτόν τον τρόπο τα νέα παιδιά να γίνουν εθελοντές.
Όμως όχι! Εμείς οι Πιστοποιημένοι Εθελοντές των Κυθήρων είμαστε και θα είμαστε εδώ. Πικραμένοι αλλά παρόντες. Και ταυτόχρονα χαρούμενοι γιατί υπάρχουν άνθρωποι και θεσμοί που μας στηρίζουν έμπρακτα όπως ο Δήμος που μας προμήθευσε με τις καλύτερες στολές και μέσα προστασίας με αποτέλεσμα να μην υπάρξει κανένας τραυματισμός!
Εμείς θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε στα ιδανικά μας, έχοντας τη συνείδησή μας καθαρή γιατί κάναμε πολύ περισσότερα από όσα μπορούσαμε. Και θα προσπαθήσουμε ακόμα περισσότερο την επόμενη φορά. Όπως θα προσπαθήσουμε να φέρουμε κοντά μας όσους περισσότερους εθελοντές μπορούμε. Ήδη αυτήν την εβδομάδα πιστοποιούνται νέοι, τους οποίους θα τους υποστηρίξουμε και θα τους αγκαλιάσουμε. Και θα ξαναμιλήσουμε ακόμη πιο δυνατά στα νέα παιδιά που περιμένουν από εμάς.
Κλείνοντας θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε όλους για τη στήριξή σας. Κυρίως όμως εσάς που δεν μας υποστηρίζετε. Μας κάνετε ακόμα πιο δυνατούς με αυτή σας τη συμπεριφορά.
--------------------------------
Οι Εθελοντές των Κυθήρων
--------------------------------