Άρπα την τώρα Ελληνάρα Μακάκα

Μηδέ προ του τέλους σου μακάριζε και κακάριζε. Αρπα την τώρα μακάκα  ε μακάκα
Εσένα το λέω. Που προ ετών, κοπανώντας τα  ξύγκια  της κοιλάρας  σου. Αραχτός  σε  τρεις  πολυθρόνες  κάποιου μοδάτου cafe του Κολωνακίου. Η μία για τα ξυγκάτα οπίσθιά σου και οι άλλες δύο για να φιλοξενούν  τις άπλυτες ποδάρες  σου. Ελεγες λοιπόν,  χλευάζοντας.  Στα διαλείμματα  καθώς ρούφαγες  τις βαρύγδουπες αναλύσεις της  αθλητικής  εφημερίδας σου.

Ελεγες με ατελείωτη περιφρόνηση και ογκώδη ανεγκεφαλίτιδα που μονίμως πάσχει το κρανίο  σου. Οτι “πουτάνες”  οι  Ανατολικοευρωπαίες.  “Κρετίνοι” οι  Ανατολικοευρωπαίοι. Και  ¨κλεφτες”, “γεννημένοι    δολοφόνοι” όλοι αυτοί οι  δυστυχισμένοι  που  κατά κύματα  κατέφθαναν στον “Παράδεισο” με την ονομασία Grecce

Από  τη μια  τους έσερνες  τα μύρια όσα. Και από την άλλη είχες στη δούλεψή σου,   για  φραγκοδίφραγκα, κάποια  Βουλγάρα-με Πανεπιστημιακό  πτυχίο   φυσικά-να  ξεσκατίζεις την   μανούλα σου. Μια Πολωνέζα να  σφουγγαρίζει  τις βρωμιές  σου. Και  κάμποσες Ρουμάνες και Τσέχες να ασχολούνται με το «εργαλείο» σου

Θυμάμαι, μάλιστα, κάποιο πλάσμα με το όνομα Ούρσουλα, από την Πολωνία, που  καθημερινώς   καθάριζε  σπίτια  σε  διπλοβάρδια, να μου  λέει  το εξής ανατριχιαστικό. Οτι κάποιες  κυράτσες  που οι πατούσες τους  πάσχουν από γρέτζα,   την  ρωτούσαν  με σαρκασμό, αν η  Βαρσοβία   διαθέτει αεροδρόμιο και αν έχουν  μετρό!

Αν  είναι δυνατόν. Η Πολωνία. Η  γενέτειρα του  Ρόμαν Πολάνσκι και του Κριστόφ Κισλόφσκι. Η Τσεχία με την Πράγα. Η  πρωτεύουσα, το πολιτιστικό κέντρο  της Ευρώπης. Εκεί που   έλαμψε ένας Μόσταρτ.  Μερικές φορές μου ρχεται ν αρπάξω  ταβανόβουρτσα και να   τους  αρχίσω   στα  σκαμπίλια

Ακου λοιπόν  Ελληνάρα μακάκα. Σύμφωνα με τα τελευταία νέα. Κάθε εβδομάδα καταφθάνουν στην επαρχιακή πόλη Καντάν της Τσεχίας, μέσα στο κρύο, καμιά εκατοπενηνταριά  άνεργοι  Ελληνες, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, με προορισμό να  βρουν δουλειά σε κάποιο εργοτάσιο  τεσσάρων πρωτοκλασάτων   αυτοκινητοβιομηχανιών: Audi. Rolls Royce, BMW, Toyota

Τελικά  βρίσκουν δουλειά και μάλιστα,  στο τμήμα κατασκευής αερόσακων. Και σε ερωτώ: Εσύ  ο  πολιτισμένος Ευρωπαίος πόσα  εργοστάσια  αυτοκινήτων  έχεις; Μισό; Ούτε!  Θα μου πεις ότι έφταιγαν οι  συνδικαλιστές Θα  σου πω αν  ήταν έτσι τότε οι κυβερνήσεις να παρέδιδαν την εξουσία στους εργατοπατέρες. Φτηνές  δικαιολογίες

Και σε ερωτώ. Η πατρίδα μας πόσους  εξειδικευμένους  εργάτες  έχει; Γνωρίζεις μακάκα μου, παρά  τα όσα έπραξαν οι  τάχα μου κομμουνιστές του «υπαρκτού σοσιαλισμού»,  γνωρίζεις  ότι ο αναλφαβητισμός ήταν σχεδόν μηδενικός; Οτι  οι υποδομές  τους ήταν και είναι απείρως καλύτερες από  τις δικές μας; Οτι  το  Χόλιγουντ   γυρίζει  ταινίες στα στούντιο  της Βουλγαρίας;  Και ότι η  οικονομική ανάπτυξη  της Πολωνίας είναι τόσο μεγάλη που  σε μερικά χρόνια θα ανταγωνίζεται στα ίσα την αντίστοιχη  της Γερμανίας;

Το έλεγα και το έγραφα πριν από χρόνια. Από την   στήλη μου στην τελευταία  σελία των «Νέων».  Οτι   θα έρθει η  μέρα  που θα παρακαλάμε  ακόμα και τους Αλβανούς, να  βρουν μια θέση εργασίας  για κάποιο από τα παιδιά μας.  Θα παρακαλάμε  Πακιστανούς χειρουργούς, Ιρακινούς  γιατρούς και πάσης  φύσεως πρώην τριτοκοσμικούς  που οι επίγονοί  τους  κατάφεραν να σκαρφαλώσουν στην κορυφή της πυραμίδας κάθε Επιστήμης και κάθε μορφής τεχνολογίας

Επομένως μία η  ευχή για το 2018.  Αυτογνωσία. Περισσότερο μυαλό μπας και  προκόψουμε σαν χώρα.  Από  το Μνημόνιο  θα  βγούμε. Αυτό είναι σίγουρο. Αύριο, μεθαύριο, σ ένα, δύο χρόνια. Με τον Τσίπρα, με τον Κυριάκο, με την Φώφη, με κάποιον  τέλος πάντων.  Ομως  καθόλου σίγουρο ότι  κάποια στιγμή θα καταφέρουμε να δραπετεύσουμε απ αυτή την απέραντη, την αθεράπευτη μακακία!

Οπως έλεγε ο  Αινστάιν,  το σύμπαν κάπου τελειώνει. Η   ανθρώπινη  βλακεία  πουθενά!

------------------------------------------------------------
Πηγή: protothema.gr-Δημήτρης Δανίκας
------------------------------------------------------------