Μαζική εισβολή από ξενικά είδη στις Ελληνικές θάλασσες
Οι επιστήμονες στον Υδροβιολογικό Σταθμό Ρόδου βρίσκονται σε
επιφυλακή, γιατί ένα είδος ψαριού από την Ερυθρά Θάλασσα, το Plotosus
lineatus, με δηλητηριώδεις άκανθες, που ωστόσο μπορεί να καταναλωθεί,
αναμένεται να φτάσει στα ελληνικά νερά. Τα τελευταία χρόνια η εισβολή
από ξενικά θαλάσσια είδη που σημειώνεται στη Μεσόγειο άρα και στις
ελληνικές θάλασσες είναι μαζική. Συγκεκριμένα, από τα 17.000 είδη που
γνωρίζουμε στη Μεσόγειο, πάνω από 1.000 είναι τα ξενικά!
«Οπως εύκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί, πρόκειται για ένα μεγάλο
ποσοστό. Από αυτά τα 1.000 και πλέον είδη, στα ελληνικά νερά γνωρίζουμε
την ύπαρξη τουλάχιστον 240, ενώ συγκεκριμένα στα νερά της Ρόδου και
γενικότερα των Δωδεκανήσων έχουμε καταγράψει πάνω από 130 είδη» εξηγεί
στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» η θαλάσσια βιολόγος στον Υδροβιολογικό Σταθμό
της Ρόδου, του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας του ΕΛΚΕΘΕ, Μαρία Corsini-Φωκά.
Πρόκειται για τροπικά ή υποτροπικά είδη, τα περισσότερα από τα οποία
άρχισαν να εισβάλλουν στα νερά της Μεσογείου μετά την κατασκευή της
διώρυγας του Σουέζ το 1869.
Από τον περασμένο Μάρτιο, πολλές είναι οι αναφορές στο νησί της Ρόδου
για ένα ακόμα δηλητηριώδες είδος, το λεοντόψαρο (Pterois miles). «Είναι
ξενικό είδος από την Ερυθρά Θάλασσα και το τελευταίο διάστημα
παρατηρείται έξαρση στην Ανατολική Μεσόγειο. Εντοπίστηκε για πρώτη φορά
στη Ρόδο το 2015. Είναι δηλητηριώδες ψάρι, με μεγάλες, μακρόστενες
άκανθες στη ράχη του και μπορεί να το δουν ακόμη και οι λουόμενοι με μια
μάσκα σε βάθος μόλις 3-4 μέτρων.
Καταναλώνεται ωστόσο, και μάλιστα
είναι πολύ νόστιμο. Οσο για την τοξίνη που έχει, όταν το ψάρι ψηθεί,
αυτή εξουδετερώνεται» επισημαίνει η θαλάσσια βιολόγος.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι λεσεψιανοί μετανάστες εντοπίζονται αρχικά στα νερά του Ισραήλ και μετά φτάνουν στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου πλέον οι συνθήκες είναι ευνοϊκές. Αλλωστε, είναι πλέον αποδεκτό πως η θερμοκρασία της Μεσογείου και άρα και των ελληνικών υδάτων έχει αυξηθεί τις τελευταίες περίπου τρεις δεκαετίες κατά 1 βαθμό Κελσίου.
Το 2004 ήταν η χρονιά που εντοπίστηκε για πρώτη φορά στα Δωδεκάνησα το τοξικό λαγόψαρο (Lagocephalus sceleratus). Οι επιστήμονες από την αρχή ενημέρωναν αλιείς και καταναλωτές για το επικίνδυνο αυτό ψάρι, το οποίο δεν πρέπει να καταναλώνεται, γιατί ακόμη και με το μαγείρεμα το δηλητήριο που έχει παραμένει. Πλέον, το λαγόψαρο έχει εξαπλωθεί τόσο, που πληθυσμοί του εντοπίζονται ακόμη και στην Ισπανία.
Κάποια από τα ξενικά είδη ακόμη και στη χώρα μας καταναλώνονται. Αρχικά, η φιστουλάρια (Fistularia commersonii) ή τρομπέτα, όπως είναι ευρέως πλέον γνωστή στο νησί της Ρόδου, εντοπίστηκε στα ελληνικά νερά, ιδιαίτερα δε στο Νότιο Αιγαίο, το 2001. Κι ενώ στην αρχή δεν του έδιναν καμία σημασία, τώρα πια καταναλώνεται. Οπως και ο σαρδελόγαυρος (Etrumeus golanii), ο οποίος αλιεύεται στα νερά των Κυκλάδων και της Κρήτης. Τη δεκαετία του '30 και του '60 ήρθαν και οι λεγόμενοι γερμανοί ή μαύρη και άσπρη αγριόσαλπα - αλιεύονται στα ελληνικά νερά και φτάνουν στους πάγκους των ψαράδων προς πώληση. Πολλοί από τους λεσεψιανούς μετανάστες, ωστόσο, δεν έχουν εμπορική αξία, είτε γιατί είναι μικροί σε μέγεθος είτε γιατί στους καταναλωτές δεν αρέσει η γεύση τους.
------------------------------
Πηγή: news.gr
------------------------------