Ανοιχτή «πληγή» για την παγκόσμια οικονομία και τα ασφαλιστικά ταμεία είναι οι παθήσεις της σπονδυλικής στήλης με προεξάρχουσες την οσφυαλγία, ισχιαλγία και τη δισκοκήλη!
Το κόστος από τις χαμένες εργατοώρες, λόγω αναρρωτικών αδειών, αλλά και της φαρμακευτικής αγωγής, της νοσηλείας και της θεραπείας των παθήσεων ανέρχεται σε εκατονταδες δισεκατομμύρια δολάρια σε παγκόσμιο επίπεδο, αφού μόνο στις ΗΠΑ φτάνει τα 24 δις δολάρια το χρόνο!
Το κόστος από τις χαμένες εργατοώρες, λόγω αναρρωτικών αδειών, αλλά και της φαρμακευτικής αγωγής, της νοσηλείας και της θεραπείας των παθήσεων ανέρχεται σε εκατονταδες δισεκατομμύρια δολάρια σε παγκόσμιο επίπεδο, αφού μόνο στις ΗΠΑ φτάνει τα 24 δις δολάρια το χρόνο!
Κι αυτό γιατί η οσφυαλγία είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία που κάποιος θα απουσιάσει από την δουλειά του και θα ζητήσει ιατρική συμβουλή και βοήθεια. Παράλληλα αξίζει να τονιστεί ότι περίπου το 60-80% των ανθρώπων τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους θα εμφανίσουν οσφυαλγία, αλλά μόνο στο 1-3% υπάρχει δισκοκήλη.
«Το οικονομικό κόστος πράγματι είναι τεράστιο αν αναλογιστεί κανείς ότι από το σύνολο των αναρρωτικών αδειών που δίνονται κάθε χρόνο για όλες τις παθήσεις, περίπου το 15% οφείλονται σε οσφυαλγία και η πάθηση αυτή είναι το πιο συχνό αίτιο σωματικής ανικανότητας στις ηλικίες κάτω των 45 χρόνων» αναφέρει ο διαπρεπής στρατιωτικός ιατρός, νευροχειρουργός κ Παναγιώτης Κυριακόγγονας, επιμελητής Νευροχειρουργικής στο 417 ΝΙΜΤΣ.
ΠΑΘΗΣΕΙΣ-ΑΙΤΙΑ- ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Σύμφωνα με την ιατρική ορολογία:
-.Oσφυαλγία ή λουμπάγκο, είναι ο έντονος πόνος στη μέση, σύμπτωμα που αφορά κάθε πόνο , ανεξάρτητα από την αιτία που τον προκαλεί . Είναι συχνότερη στην 4η και 5η δεκαετία της ζωής και συνήθως οφείλεται σε εκφύλιση των κατώτερων οσφυϊκών διαστημάτων που είναι τα πιο κινητά.
-.Ισχιαλγία. Συχνά η οσφυαλγία συνοδεύεται από ισχιαλγία, δηλαδή επέκταση του πόνου κατά μήκος του μηρού και της κνήμης και πολλές φορές μέχρι και τα δάκτυλα του ποδιού. Περίπου το 5% των ανδρών και 2,5% των γυναικών άνω των 35χρόνων θα εμφανίζουν ισχιαλγία τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους και περίπου το 15% από αυτούς θα έχει συμπτώματα που θα διαρκέσουν πάνω από 2 εβδομάδες.
-.Δισκοκήλη. Ονομάζεται η παθολογία εκείνη της σπονδυλικής στήλης κατά την οποία, λόγω ρήξης του ινώδους δακτυλίου του μεσοσπονδυλίου δίσκου, μέρος του πηκτοειδούς πυρήνα μετατοπίζεται προκαλώντας πίεση στα νευρικά στοιχεία.
Οσφυαλγία.
«Τα αίτια της οσφυαλγίας είναι πολλά και επειδή μερικές φορές υποκρύπτουν σοβαρά παθολογικά προβλήματα, θα πρέπει κάθε ασθενής με πόνο στη μέση να προσέρχεται στον γιατρό του για κλινική εξέτασηκι αν χρειαστεί και απεικονιστικό έλεγχο (απλές ακτινογραφίες, ηλεκτρομυογράφημα των κάτω άκρων, μαγνητική τομογραφία κ.α.)» τονίζει με έμφαση ο κ Κυριακόγγονας.
Η θεραπεία της οσφυαλγίας περιλαμβάνει:
-.φαρμακευτική αγωγή (αναλγητικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά φάρμακα)
-.κατάκλιση – ανάπαυση
-.τοπική εφαρμογή θερμών επιθεμάτων
-.φυσικοθεραπεία
-.χειρουργική επέμβαση (εφόσον αποτύχει η συντηρητική αγωγή και η οσφυαλγία επιμένει για 2-3 μήνες ή εμφανιστεί νευρολογική συμπτωματολογία ή μυϊκή αδυναμία των κάτω άκρων)
Δισκοκήλη.
«Η πιο συχνή εντόπιση της δισκοκήλης είναι στην οσφυϊκή μοίρα (μέση), κατά 15 φορές περισσότερο από τον αυχένα, ενώ η προβολή του δίσκου , μπορεί να είναι είτε κεντρική είτε πλάγια. Η κεντρική δισκοκήλη όταν πιέζει το νωτιαίο μυελό στην αυχενική ή θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης προκαλεί μυελοπάθεια, ενώ η πλάγια δισκοκήλη ριζίτιδα» εξηγεί ο κ Κυριακόγγονας.
Τα συμπτώματα και σημεία ποικίλλουν:
Μυελοπάθεια:
-.Συμπτώματα από τα άνω ή/και κάτω άκρα
-.Διαταραχές αντανακλαστικών
-.Διαταραχές βάδισης
-.Διαταραχές ούρησης
-.Αισθητικές διαταραχές
Ριζοπάθεια (ριζίτιδα):
Τα συμπτώματα μπορεί να ξεκινήσουν με πόνο στη μέση ή τον αυχένα και στη συνέχεια να επεκταθούν στο άνω ή κάτω άκρο.
Συχνά μετά από:
-.Απότομη κίνηση (σκύψιμό, στροφή)
-.Βήχα, φτάρνισμα
-.Μετά την πρωινή έγερση (αυχένας)
-.Τραύμα
-.Τα συμπτώματα περιορίζονται σε συγκεκριμένα σημεία του άνω ή κάτω άκρου.
«Το είδος της θεραπείας εξαρτάται από το μέγεθος της δισκοκήλης, την εντόπισή της και την πίεση στα νευρικά στοιχεία. Μπορεί να είναι είτε συντηρητική, (κατάκλιση, περιορισμός των δραστηριοτήτων, φαρμακευτική αγωγή, φυσικοθεραπείες), είτε χειρουργική. Κατευθείαν στην χειρουργική αντιμετώπιση χωρίς να χάνουμε χρόνο στη συντηρητική αγωγή προβαίνουμε όταν υπάρχουν μυελοπάθεια, ιππουριδική συνδρομή ή μεγάλη πτώση της μυϊκής ισχύος» καταλήγει ο κ Κυριακόγγονας.
------------------------------
Πηγή: pkyriakogonas.gr
------------------------------
Πηγή: pkyriakogonas.gr
------------------------------