Πεπτικές διαταραχές: Πότε οδηγούν στον γιατρό;

Αλλαγές στη λειτουργία του πεπτικού συστήματος που εμφανίζονται ξαφνικά και απρόσμενα, ακόμα κι αν αυτές αφορούν τη διαπίστωση απώλειας βάρους ή έντονων φουσκωμάτων πρέπει να προτρέπουν τον πάσχοντα  για επιστάμενο έλεγχό τους από γαστρεντερολόγο ή χειρουργό του πεπτικού συστήματος. Κι αυτό γιατί πίσω από τις φαινομενικά ακίνδυνες αλλαγές μπορεί να κρύβονται σοβαρές  παθήσεις.

 

«Το πεπτικό σύστημα περιλαμβάνει όλα τα όργανα που συμμετέχουν στη διαδικασία της πέψης της προσληφθείσας τροφής, από το στόμα και τον φάρυγγα μέχρι το παχύ έντερο και το ορθό. Τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν σ’ αυτό είναι ποικίλα και συχνά συνδέονται με τον σύγχρονο τρόπο ζωής, την κακή διατροφή και το στρες που βιώνει μεγάλο ποσοστό ανθρώπων στις δυτικές κοινωνίες.

Άλλα είναι παροδικές καταστάσεις ή συμπτώματα εύκολα αντιμετωπίσιμων νόσων και άλλα πολύ σοβαρότερων, όπως οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου, οι οποίες οδηγούν τους ασθενείς σε αδυναμία εκπλήρωσης ακόμα και των επαγγελματικών τους υποχρεώσεων. Επειδή η αδιαφορία ή η αναβλητικότητα αναζήτησης επαγγελματικής συμβουλής μπορεί μόνο να επιδεινώσει την όποια κατάσταση, κάθε ένδειξη για ύπαρξη γαστρεντερικής νόσου αποτελεί αιτία εγρήγορσης και διερεύνησης», επισημαίνει ο γενικός χειρουργός  Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος - Διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών - Ιατρικού Περιστερίου και Πρόεδρος της Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής (www.axiarchos.gr). Από τα συμπτώματα που πρέπει να κινητοποιήσουν τον πάσχοντα προς αναζήτηση διάγνωσης είναι:

Δυσφαγία

Τις περισσότερες φορές η δυσφαγία προκαλείται εξαιτίας της ανεπαρκούς μάσησης. Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις αποτελεί σύμπτωμα υφιστάμενων σοβαρών παθήσεων, που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Ιδιαίτερα όταν συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα, όπως βήχας, βραχνάδα φωνής ή αίσθημα κορεσμού μετά από μόνο μερικές μπουκιές, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε εξετάσεις για να αποκλειστεί η πιθανότητα καρκίνου του οισοφάγου.

«Η δυσφαγία, που συμπεριλαμβάνει τη δυσκολία κατάποσης υγρών, μπορεί να είναι σύμπτωμα μιας πολύ συχνής, αλλά άγνωστης αιτιολογίας, πάθησης, που ονομάζεται αχαλασία οισοφάγου, κατά την οποία το όργανο δεν εκτελεί τις περισταλτικές του κινήσεις προκειμένου να προωθηθεί η τροφή στο στομάχι και ο κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας δεν ανοίγει επαρκώς τη στιγμή που διέρχεται η τροφή, γιατί βρίσκεται σε μια κατάσταση διαρκούς σπασμού. 

Η οριστική αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της πάθησης γίνεται μόνο με χειρουργική επέμβαση, η οποία ονομάζεται λαπαροσκοπική μυοτομή κατά Heller και σε κάποιες περιπτώσεις συνοδεύεται από λαπαροσκοπική θολοπλαστική κατά Dor ή Toupet. Η επέμβαση διαρκεί 1 – 2 ώρες και απαιτεί μόνο 24ωρη νοσηλεία του ασθενή, ο οποίος  επανέρχεται πολύ σύντομα στις καθημερινές του δραστηριότητες», εξηγεί ο Δρ. Ξιάρχος και προσθέτει: «Η αχαλασία θεωρείται προκαρκινική κατάσταση, καθώς ποσοστό 1% – 10% των ασθενών αναπτύσσουν καρκίνο του οισοφάγου μετά από 15 – 25 περίπου χρόνια. Και στην περίπτωση εξέλιξης σε καρκίνο του οισοφάγου ο ασθενής θα πρέπει να αντιμετωπίσει έναν από τους πιο επιθετικούς και θανατηφόρους όγκους». 

Απώλεια βάρους

Η απώλεια βάρους, χωρίς να επιδιώκεται μέσω αλλαγής της διατροφής, μπορεί να είναι σύμπτωμα πολλών προβλημάτων υγείας. Η πρώτη αιτία που θα πρέπει να διερευνηθεί και εξαιρεθεί είναι η ύπαρξη καρκίνου του παχέος εντέρου, του παγκρέατος ή του στομάχου. Η κοιλιοκάκη, η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος του Crohn επίσης είναι αιτίες απώλειας βάρους. Όπως μας επισημαίνει ο Δρ. Ξιάρχος, η νόσος του Crohn είναι μια ασθένεια που προκαλεί φλεγμονή του βλεννογόνου του εντέρου, επηρεάζοντας την ικανότητα του σώματος να απορροφήσει τα θρεπτικά συστατικά. Απ’ αυτή υποφέρουν συνήθως νέοι άνθρωποι, κάτω των 30 ετών, η ποιότητα ζωής των οποίων επηρεάζεται  σημαντικά. 

Όταν η νόσος κρίνεται σοβαρή μπορεί να καταστεί ακόμα και απειλητική για την ίδια τη ζωή. Εκτός από την απώλεια βάρους, στα συμπτώματα συμπεριλαμβάνεται το κοιλιακό άλγος, η καταβολή δυνάμεων και οι αιματηρές κενώσεις. Η ελκώδης κολίτιδα είναι και αυτή φλεγμονώδης νόσος του εντέρου με παρόμοια συμπτώματα. Σε ασθενείς με σοβαρά συμπτώματα ενδεχομένως να απαιτηθεί η χειρουργική παρέμβαση. Στους μεν ασθενείς με ελκώδη κολίτιδα γίνεται αφαίρεση τμήματος του παχέος εντέρου, ενώ σε όσους πάσχουν από τη νόσο του Crohn, γίνεται αφαίρεση των συριγγίων, αποστημάτων και στενώσεων του εντέρου.

Μετεωρισμός - Δύσοσμα αέρια

Ο μετεωρισμός είναι φυσιολογικός και σπάνια συνδέεται με σοβαρές ασθένειες. Τα δύσοσμα αέρια αποτελούν σημείο διερεύνησης μόνο εάν αποφεύγοντας τρόφιμα που περιέχουν θείο (λάχανο, μπρόκολο,  κουνουπίδι, κάστανα κ.λπ.) ο ασθενής δεν απαλλάσσεται από αυτά, ή αντιμετωπίζει παράλληλα και άλλα συμπτώματα, όπως απώλεια βάρους, κοιλιακό άλγος, ναυτία ή έμετο, καθώς υπάρχει η πιθανότητα να υποφέρει από κάποια διαταραχή, όπως δυσαπορρόφηση υδατανθράκων ή κοιλιοκάκη, δυσανεξία στη λακτόζη ή λοιμώξεις του πεπτικού. Επίσης, η δυσάρεστη αυτή οσμή θα μπορούσε να είναι ένδειξη ύπαρξης ενός παρασίτου που ονομάζεται Giardia.

Η έλλειψη προφανούς λόγου για ξαφνικό τυμπανισμό που συνοδεύεται από συμπτώματα, όπως πόνο ή αίμα στα κόπρανα, θα μπορούσε να υποκρύπτει άλλη πάθηση που χρήζει διαφορετικής αντιμετώπισης από την απλή αποφυγή των τροφών που προκαλούν δυσανεξία.

«Παθήσεις που μπορεί να προκαλέσουν δύσοσμα αέρια είναι το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, χολόλιθοι και η δυσκοιλιότητα. Η αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας έγκειται στην αλλαγή της διατροφής, ενώ του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου στη λήψη φαρμακευτικής αγωγής. Οι χολόλιθοι όμως αντιμετωπίζονται με την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης, δηλαδή με χολοκυστεκτομή, η οποία εκτελείται πλέον λαπαροσκοπικά, προσφέροντας σε ασθενείς και χειρουργούς ανυπέρβλητα πλεονεκτήματα», σημειώνει ο Δρ. Ξιάρχος.

Αίμα στα κόπρανα

Η αιμορραγία δεν είναι ποτέ φυσιολογική. Παρότι ο ασθενής μπορεί να νοιώσει πανικό στη θέα ζωηρού κόκκινου αίματος στη λεκάνη της τουαλέτας που θα τον οδηγήσει στον γιατρό, το αίμα μπορεί να κάνει τα κόπρανα να φαίνονται μαύρα. Το φρέσκο αίμα, που όταν η ποσότητα είναι μικρή γίνεται αντιληπτό μόνο στο χαρτί τουαλέτας, ενδεχομένως να οφείλεται στην ύπαρξη αιμορροϊδοπάθειας, η οποία αντιμετωπίζεται εύκολα -τις περισσότερες φορές- με τη θεραπεία της κύριας αιτίας πρόκλησής της, της δυσκοιλιότητας. 

 Όμως, οι 3^ου και 4^ου βαθμού αιμορροΐδες ή όσες προκαλούν βαριά συμπτώματα απαιτούν συνήθως χειρουργική επέμβαση, οι οποίες γίνονται σήμερα με επαναστατικές και απολύτως ασφαλείς μεθόδους. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει ο Δρ. Ξιάρχος, «το μηχάνημα υπερήχων TRILOGY είναι πραγματικά πρωτοποριακό στη θεραπεία των αιμορροΐδων, καθώς επιτρέπει την αναίμακτη θεραπεία τους, σε περίπου 30 λεπτά, χωρίς να απαιτεί την νοσηλεία του ασθενή, ο οποίος επιστρέφει απόλυτα απαλλαγμένος από τα συμπτώματα της αιμορροϊδοπάθειας στην καθημερινή του ζωή».

Η αιμορραγία, ωστόσο, μπορεί να μην οφείλεται σε αιμορροΐδες, γι’ αυτό το σύμπτωμα πρέπει να αξιολογείται από γιατρό, καθώς επαναλαμβανόμενες αιμορραγίες, ιδιαίτερα όταν συνοδεύονται από άλλα συμπτώματα, μπορεί να αποτελούν ένδειξη καρκίνου.

Υπάρχει επίσης η πιθανότητα η αιμορραγία να μην είναι εμφανής. Μπορεί να υφίσταται χωρίς να γίνεται αντιληπτή, αλλά να διαπιστώνεται από τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου, μέσω αιματολογικών εξετάσεων. «Η αναιμία, που προκαλεί πλήθος συμπτωμάτων όπως πονοκεφάλους, κόπωση, ωχρό δέρμα, μπορεί να οφείλεται σε χρόνια, αόρατη απώλεια αίματος στη γαστρεντερική οδό από παθήσεις, όπως καρκίνος του παχέος εντέρου ή του στομάχου, έλκη, φλεγμονώδη νόσο του εντέρου. Οπότε, πρέπει πάντοτε να ελέγχεται και σε περίπτωση χαμηλών επιπέδων να αναζητείται ιατρική συμβουλή», καταλήγει ο Δρ. Αναστάσιος Ξιάρχος.