Ενός κινητού... μύρια (δεινά) έπονται. Αυτό
είναι το συμπέρασμα των εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, οι
οποίοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τις προκλήσεις που απορρέουν
από την υπερ-χρήση κινητών τηλεφώνων από εφήβους.
Και δεν είναι λίγες. Τα κινητά λειτουργούν ως «σκονάκια» –αφού την προηγουμένη φωτογραφηθούν επιμελώς τα «sos» σαν ραβασάκια– με τη μορφή μηνυμάτων μεταξύ μαθητών, ως μέσο διαπόμπευσης συμμαθητών και δασκάλων – εφόσον φωτογραφηθούν ή ηχογραφηθούν εν αγνοία τους και εν συνεχεία γίνει διάχυση του υλικού με ανάλογα υποτιμητικά σχόλια. «Και βέβαια, παραμένει ένας περισπασμός για τον μαθητή που δεν θέλει να προσέξει στο μάθημα και προτιμά να παρακολουθεί τις αναρτήσεις των άλλων στο Facebook ή να παίξει κάποιο παιχνίδι», περιγράφει εκπαιδευτικός στην «Κ», «σε μια τάξη με τριάντα παιδιά και πλέον, δύσκολα μπορείς να ξετρυπώσεις εκείνον που έχει βάλει με τέχνη το κινητό ανοικτό στην κασετίνα ή στην εσωτερική τσέπη του μπουφάν».
«Ο κανόνας πλέον είναι ότι στην Α΄ Γυμνασίου διαθέτουν όλοι οι μαθητές κινητό τηλέφωνο», σημειώνει στην «Κ» 40χρονη φιλόλογος. Το επιχείρημα είναι ότι οικογένειες προμηθεύουν τα παιδιά τους με μια συσκευή προκειμένου να μπορούν να συνεννοηθούν για καθημερινά ζητήματα ή να μπορούν να τα εντοπίσουν σε περίπτωση ανάγκης.
Η επίσημη θέση του υπουργείου Παιδείας είναι ότι το κινητό απαγορεύεται στους σχολικούς χώρους τόσο για να αποφευχθεί η κατάχρηση όσο και για να προστατευθούν τα παιδιά από την ακτινοβολία. Ωστόσο, από τη θεωρία στην πράξη η απόσταση είναι χαώδης.
Προκειμένου να ελέγξουν την αλόγιστη χρήση, σε πολλά σχολεία επιχειρείται είτε να κρατούνται όλα τα κινητά στη διάρκεια της ημέρας είτε να τα απενεργοποιούν όλοι οι μαθητές.
Η υλοποίηση, βέβαια, εγκυμονεί άλλους κινδύνους: η ευθύνη για όποιον αναλάβει την κράτηση των συσκευών, εκ των οποίων πολλές είναι εξαιρετικά ακριβές, είναι μεγάλη. «Εχουν παρατηρηθεί κλοπές στο σημείο φύλαξης ή υπεξαίρεση κατά την παράδοσή τους στο σχόλασμα», αναφέρει στην «Κ» μαθηματικός από σχολείο των νοτίων προαστίων, «οπότε κανείς μας δεν θέλει να αναλάβει αυτή την “καυτή πατάτα”».
Το κινητό, βέβαια, έχει γίνει προέκταση του χεριού των εφήβων και στο σπίτι. «Πολλοί γονείς έρχονται και μας ζητούν να πείσουμε τα παιδιά τους να διαβάζουν χωρίς να παρακολουθούν ταυτόχρονα βίντεο στο YouΤube», παρατηρεί καθηγητής της Γ΄ Λυκείου. «Αγόρασα στα παιδιά μου κινητό όταν μπήκαν στο Γυμνάσιο, γιατί πηγαινοέρχονται μόνα τους στο σχολείο», λέει στην «Κ» η 45χρονη Μ.Γ., μητέρα δύο παιδιών, 12 και 14 ετών. «Κακά τα ψέματα, τα παιδιά δεν αφήνουν το κινητό αν δεν τους το πάρεις από τα χέρια, έχουμε καθιερώσει την τακτική να αφήνουμε σε σημείο κοινής θέας τις συσκευές, ενώ έχω βάλει “κόφτη” στο ρούτερ του σπιτιού μας για συγκεκριμένες ιστοσελίδες που κρίνω ότι δεν πρέπει να επισκέπτονται».
------------------------------------------------
Πηγή: Καθημερινή-Ιωάννα Φωτιάδη
------------------------------------------------
Και δεν είναι λίγες. Τα κινητά λειτουργούν ως «σκονάκια» –αφού την προηγουμένη φωτογραφηθούν επιμελώς τα «sos» σαν ραβασάκια– με τη μορφή μηνυμάτων μεταξύ μαθητών, ως μέσο διαπόμπευσης συμμαθητών και δασκάλων – εφόσον φωτογραφηθούν ή ηχογραφηθούν εν αγνοία τους και εν συνεχεία γίνει διάχυση του υλικού με ανάλογα υποτιμητικά σχόλια. «Και βέβαια, παραμένει ένας περισπασμός για τον μαθητή που δεν θέλει να προσέξει στο μάθημα και προτιμά να παρακολουθεί τις αναρτήσεις των άλλων στο Facebook ή να παίξει κάποιο παιχνίδι», περιγράφει εκπαιδευτικός στην «Κ», «σε μια τάξη με τριάντα παιδιά και πλέον, δύσκολα μπορείς να ξετρυπώσεις εκείνον που έχει βάλει με τέχνη το κινητό ανοικτό στην κασετίνα ή στην εσωτερική τσέπη του μπουφάν».
«Ο κανόνας πλέον είναι ότι στην Α΄ Γυμνασίου διαθέτουν όλοι οι μαθητές κινητό τηλέφωνο», σημειώνει στην «Κ» 40χρονη φιλόλογος. Το επιχείρημα είναι ότι οικογένειες προμηθεύουν τα παιδιά τους με μια συσκευή προκειμένου να μπορούν να συνεννοηθούν για καθημερινά ζητήματα ή να μπορούν να τα εντοπίσουν σε περίπτωση ανάγκης.
Η επίσημη θέση του υπουργείου Παιδείας είναι ότι το κινητό απαγορεύεται στους σχολικούς χώρους τόσο για να αποφευχθεί η κατάχρηση όσο και για να προστατευθούν τα παιδιά από την ακτινοβολία. Ωστόσο, από τη θεωρία στην πράξη η απόσταση είναι χαώδης.
Προκειμένου να ελέγξουν την αλόγιστη χρήση, σε πολλά σχολεία επιχειρείται είτε να κρατούνται όλα τα κινητά στη διάρκεια της ημέρας είτε να τα απενεργοποιούν όλοι οι μαθητές.
Η υλοποίηση, βέβαια, εγκυμονεί άλλους κινδύνους: η ευθύνη για όποιον αναλάβει την κράτηση των συσκευών, εκ των οποίων πολλές είναι εξαιρετικά ακριβές, είναι μεγάλη. «Εχουν παρατηρηθεί κλοπές στο σημείο φύλαξης ή υπεξαίρεση κατά την παράδοσή τους στο σχόλασμα», αναφέρει στην «Κ» μαθηματικός από σχολείο των νοτίων προαστίων, «οπότε κανείς μας δεν θέλει να αναλάβει αυτή την “καυτή πατάτα”».
Το κινητό, βέβαια, έχει γίνει προέκταση του χεριού των εφήβων και στο σπίτι. «Πολλοί γονείς έρχονται και μας ζητούν να πείσουμε τα παιδιά τους να διαβάζουν χωρίς να παρακολουθούν ταυτόχρονα βίντεο στο YouΤube», παρατηρεί καθηγητής της Γ΄ Λυκείου. «Αγόρασα στα παιδιά μου κινητό όταν μπήκαν στο Γυμνάσιο, γιατί πηγαινοέρχονται μόνα τους στο σχολείο», λέει στην «Κ» η 45χρονη Μ.Γ., μητέρα δύο παιδιών, 12 και 14 ετών. «Κακά τα ψέματα, τα παιδιά δεν αφήνουν το κινητό αν δεν τους το πάρεις από τα χέρια, έχουμε καθιερώσει την τακτική να αφήνουμε σε σημείο κοινής θέας τις συσκευές, ενώ έχω βάλει “κόφτη” στο ρούτερ του σπιτιού μας για συγκεκριμένες ιστοσελίδες που κρίνω ότι δεν πρέπει να επισκέπτονται».
------------------------------------------------
Πηγή: Καθημερινή-Ιωάννα Φωτιάδη
------------------------------------------------